David di Donatello za najlepszy film

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

David di Donatello za najlepszy film – najważniejsza nagroda filmowa we Włoszech. Przyznaje się ją corocznie od 1970 dla najlepszego filmu roku (nie przyznano jej jedynie raz – w 1980). Filmy nominowane do tego wyróżnienia ogłasza się od 1981.

Filmy nagrodzone i nominowane[edytuj | edytuj kod]

1970–1979[edytuj | edytuj kod]

Rok Film Reżyser
1970 Śledztwo w sprawie obywatela poza wszelkim podejrzeniem (ex aequo) Elio Petri
Metello (ex aequo) Mauro Bolognini
1971 Konformista (ex aequo) Bernardo Bertolucci
Ogród Finzi-Continich (ex aequo) Vittorio De Sica
Waterloo (ex aequo) Siergiej Bondarczuk
1972 Klasa robotnicza idzie do raju (ex aequo) Elio Petri
Osobliwa miłość (ex aequo) Alberto Bevilacqua
1973 Alfredo Alfredo (ex aequo) Pietro Germi
Ludwig (ex aequo) Luchino Visconti
1974 Amarcord (ex aequo) Federico Fellini
Chleb i czekolada (ex aequo) Franco Brusati
1975 Czyny szlachetnego rodu (ex aequo) Mauro Bolognini
Portret rodzinny we wnętrzu (ex aequo) Luchino Visconti
1976 Szacowni nieboszczycy Francesco Rosi
1977 Pustynia Tatarów (ex aequo) Valerio Zurlini
Szaleństwo małego człowieka (ex aequo) Mario Monicelli
1978 Żelazny prefekt (ex aequo) Pasquale Squitieri
W imieniu papieskiego króla (ex aequo) Luigi Magni
1979 Chrystus zatrzymał się w Eboli (ex aequo) Francesco Rosi
Zapomnieć o Wenecji (ex aequo) Franco Brusati
Drzewo na saboty (ex aequo) Ermanno Olmi

1980–1989[edytuj | edytuj kod]

Rok Film Reżyser
1980 nie przyznano
1981
Zacznę od trzech Massimo Troisi
Trzej bracia Francesco Rosi
Miłosna pasja Ettore Scola
1982
Borotalco Carlo Verdone
Historia zwykłego szaleństwa Marco Ferreri
Markiz Grillo Mario Monicelli
1983
Noc świętego Wawrzyńca Paolo i Vittorio Taviani
Noc w Varennes Ettore Scola
Cios w serce Gianni Amelio
1984
Bal (ex aequo) Ettore Scola
A statek płynie (ex aequo) Federico Fellini
Posyła mnie Picone Nanni Loy
1985
Carmen Francesco Rosi
Uno scandalo perbene Pasquale Festa Campanile
Chaos Paolo i Vittorio Taviani
1986
Miejmy nadzieję, że to będzie córka Mario Monicelli
Ginger i Fred Federico Fellini
Idźcie, ofiara spełniona Nanni Moretti
1987
Rodzina Ettore Scola
Historia miłosna Francesco Maselli
Prezent pod choinkę Pupi Avati
1988
Ostatni cesarz Bernardo Bertolucci
Wywiad Federico Fellini
Oczy czarne Nikita Michałkow
1989
Legenda o świętym pijaku Ermanno Olmi
Cinema Paradiso Giuseppe Tornatore
Franciszek Liliana Cavani

1990–1999[edytuj | edytuj kod]

Rok Film Reżyser
1990
Otwarte drzwi Gianni Amelio
Czerwony lobik Nanni Moretti
Głos księżyca Federico Fellini
Il male oscuro Mario Monicelli
Historia o chłopcach i dziewczętach Pupi Avati
1991
Śródziemnomorska sielanka (ex aequo) Gabriele Salvatores
Pod wieczór (ex aequo) Francesca Archibugi
Stacja Sergio Rubini
Dom uśmiechu Marco Ferreri
Nosiciel teczki Daniele Luchetti
1992
Złodziej dzieci Gianni Amelio
Il muro di gomma Marco Risi
Maledetto il giorno che t’ho incontrato Carlo Verdone
1993
Valentina i Arturo Francesca Archibugi
Obstawa Ricky Tognazzi
Lata dzieciństwa Roberto Faenza
1994
Dziennik intymny Nanni Moretti
Per amore, solo per amore Giovanni Veronesi
Zniknijmy sobie z oczu Carlo Verdone
1995
Szkoła Daniele Luchetti
Natarczywa miłość Mario Martone
Listonosz Michael Radford
1996
Ferie d’agosto Paolo Virzì
Celuloid Carlo Lizzani
Ukryte pragnienia Bernardo Bertolucci
Sprzedawca marzeń Giuseppe Tornatore
1997
Rozejm Francesco Rosi
Cyklon Leonardo Pieraccioni
Marianna Ucrìa Roberto Faenza
Moje pokolenie Wilma Labate
Nirvana Gabriele Salvatores
1998
Życie jest piękne Roberto Benigni
Ból dorastania Paolo Virzì
Kwiecień Nanni Moretti
1999
Nie z tego świata Giuseppe Piccioni
1900: Człowiek legenda Giuseppe Tornatore
Rzymska opowieść Bernardo Bertolucci

2000–2009[edytuj | edytuj kod]

Rok Film Reżyser
2000
Chleb i tulipany Silvio Soldini
Historia miłosna Ricky Tognazzi
Warsztat Olimp Marco Bechis
2001
Pokój syna Nanni Moretti
Sto kroków Marco Tullio Giordana
Ostatni pocałunek Gabriele Muccino
2002
Rzemiosło wojenne Ermanno Olmi
Płonąc na wietrze Silvio Soldini
Światło moich oczu Giuseppe Piccioni
2003
Okna Ferzan Özpetek
Balsamista Matteo Garrone
Czas religii Marco Bellocchio
Respiro Emanuele Crialese
Pamiętaj mnie Gabriele Muccino
2004
Nasze najlepsze lata Marco Tullio Giordana
Witaj, nocy Marco Bellocchio
Che ne sarà di noi Giovanni Veronesi
Nie boję się Gabriele Salvatores
Namiętność Sergio Castellitto
2005
Skutki miłości Paolo Sorrentino
Skradzione dzieciństwo Andrea i Antonio Frazzi
Święte serce Ferzan Özpetek
Klucze do domu Gianni Amelio
Kilka słów o miłości Giovanni Veronesi
2006
Kajman Nanni Moretti
Il mio miglior nemico Carlo Verdone
Noc przed egzaminami Fausto Brizzi
Opowieść kryminalna Michele Placido
Nasza ziemia Sergio Rubini
2007
Nieznajoma Giuseppe Tornatore
Anche libero va bene Kim Rossi Stuart
Sto gwoździ Ermanno Olmi
Mój brat jest jedynakiem Daniele Luchetti
Złote wrota Emanuele Crialese
2008
Dziewczyna z jeziora Andrea Molaioli
Cichy chaos Antonello Grimaldi
Pochmurne dni Silvio Soldini
Odpowiedni dystans Carlo Mazzacurati
Kręcący się wiatr Giorgio Diritti
2009
Gomorra Matteo Garrone
Boski Paolo Sorrentino
Ex Fausto Brizzi
Tutta la vita davanti Paolo Virzì
Si può fare Giulio Manfredonia

2010–2019[edytuj | edytuj kod]

Rok Film Reżyser
2010
Człowiek, który nadejdzie Giorgio Diritti
Baaria Giuseppe Tornatore
Coś pięknego Paolo Virzì
Mine vaganti. O miłości i makaronach Ferzan Özpetek
Zwycięzca Marco Bellocchio
2011
Wierzyliśmy Mario Martone
Basilicata Coast to Coast Rocco Papaleo
Witaj na południu Luca Miniero
Nasze życie Daniele Luchetti
Spokojne życie Claudio Cupellini
2012
Cezar musi umrzeć Paolo i Vittorio Taviani
Habemus Papam: mamy papieża Nanni Moretti
Romanzo di una strage Marco Tullio Giordana
Terraferma Emanuele Crialese
Wszystkie odloty Cheyenne’a Paolo Sorrentino
2013
Koneser Giuseppe Tornatore
Diaz Daniele Vicari
Syberyjska edukacja Gabriele Salvatores
Ja i ty Bernardo Bertolucci
Niech żyje wolność Roberto Andò
2014
Kapitał ludzki Paolo Virzì
Wielkie piękno Paolo Sorrentino
Mafia zabija tylko latem Pierfrancesco Diliberto
La sedia della felicità Carlo Mazzacurati
Przestanę, kiedy zechcę Sydney Sibilia
2015[1]
Ciemne dusze Francesco Munzi
Złaknieni Saverio Costanzo
Cudowny młodzieniec Mario Martone
Moja matka Nanni Moretti
I znów zazielenią się łąki Ermanno Olmi
2016[2]
Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie Paolo Genovese
Fuocoammare. Ogień na morzu Gianfranco Rosi
Pentameron Matteo Garrone
Nie bądź złym Claudio Caligari
Młodość Paolo Sorrentino
2017[3]
Zwariować ze szczęścia Paolo Virzì
Słodkich snów Marco Bellocchio
Kwiatek Claudio Giovannesi
Nierozłączne Edoardo De Angelis
Italian Race Matteo Rovere
2018[4]
Miłość i kule Antonio Manetti i Marco Manetti
Ciambra Jonas Carpignano
Gatta Cenerentola Ivan Cappiello, Marino Guarnieri, Alessandro Rak i Dario Sansone
Nico, 1988 Susanna Nicchiarelli
Czułość Gianni Amelio
2019[5]
Dogman Matteo Garrone
Tamte dni, tamte noce Luca Guadagnino
Euforia Valeria Golino
Szczęśliwy Lazzaro Alice Rohrwacher
Sześć dni z życia Alessio Cremonini

2020–2029[edytuj | edytuj kod]

Rok Film Reżyser
2020
Zdrajca Marco Bellocchio
Martin Eden Pietro Marcello
Pierwszy król Matteo Rovere
Piranie Claudio Giovannesi
Pinokio Matteo Garrone
2021
Chciałem się ukrywać Giorgio Diritti
Złe baśnie Damiano i Fabio D’Innocenzo
Hammamet Gianni Amelio
Panna Marx Susanna Nicchiarelli
Siostry Macaluso Emma Dante
2022
To była ręka Boga Paolo Sorrentino
Ariaferma Leonardo Di Costanzo
Ennio Giuseppe Tornatore
Freaks Out Gabriele Mainetti
Król śmiechu Mario Martone

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Candidati del 2015. Accademia del Cinema Italiano. [dostęp 2017-12-31]. (wł.).
  2. Candidati del 2016. Accademia del Cinema Italiano. [dostęp 2017-12-31]. (wł.).
  3. Premi David di Donatello 2017: Candidati, vincitori. Accademia del Cinema Italiano. [dostęp 2017-12-31]. (wł.).
  4. Candidati del 2017. Accademia del Cinema Italiano. [dostęp 2019-04-24]. (wł.).
  5. Premi David di Donatello 2019: Candidati, vincitori. Accademia del Cinema Italiano. [dostęp 2019-04-24]. (wł.).