Matteo Garrone

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Matteo Garrone
Ilustracja
Garrone na 70. MFF w Berlinie (2020).
Data i miejsce urodzenia

15 października 1968
Rzym

Zawód

reżyser, scenarzysta, producent filmowy

Współmałżonek

Nunzia De Stefano
(w separacji; dziecko)

Lata aktywności

od 1989

Strona internetowa

Matteo Garrone (ur. 15 października 1968 w Rzymie) − włoski reżyser, scenarzysta i producent filmowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wywodzi się z rodziny o zacięciu artystycznym. Jest synem krytyka teatralnego Nico Garrone i fotografki Donatelli Rimoldi. Jego dziadkiem był aktor Adriano Rimoldi.

Garrone zwrócił na siebie uwagę jako obiecujący reżyser filmem Balsamista (2002), zaprezentowanym na 55. MFF w Cannes. Jego kolejny obraz Pierwsza miłość (2004) startował w konkursie głównym na 54. MFF w Berlinie.

Prawdziwy rozgłos i sukces artystyczny przyniosła mu jednak Gomorra (2008), adaptacja bestsellerowej książki Roberta Saviano o neapolitańskiej mafii kamorrze. Film nagrodzono m.in. Grand Prix na 61. MFF w Cannes, pięcioma Europejskimi Nagrodami Filmowymi (w tym dla najlepszego filmu, za reżyserię i scenariusz) oraz Davidem di Donatello[1].

Po międzynarodowym sukcesie Gomorry Matteo Garrone stał się znaczącym reżyserem kina włoskiego i stałym bywalcem canneńskiego festiwalu. Jego gorzkie spojrzenie na świat telewizji Reality (2012) wyróżniono Grand Prix na 65. MFF w Cannes. Na kolejny obraz Pentameron (2015) złożyły się trzy opowieści, dla których kanwę stanowiły neapolitańskie baśnie autorstwa Giambattisty Basilego. Film zaprezentowano w konkursie głównym na 68. MFF w Cannes.

Dogman (2018) opowiadał z kolei o psim fryzjerze, który ze spolegliwego poczciwca przeobraża się pod wpływem lokalnego gangstera w krwawego mściciela. Grający główną rolę Marcello Fonte zdobył za nią nagrodę aktorską na 71. MFF w Cannes oraz Europejską Nagrodę Filmową dla najlepszego aktora[2].

Poza filmami Garrone tworzy również reklamy telewizyjne. Reżyser był członkiem jury konkursu głównego na 69. MFF w Wenecji (2012)[3].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Reżyser[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne[edytuj | edytuj kod]

Filmy dokumentalne[edytuj | edytuj kod]

  • 1997: Bienvenido espirito santo
  • 1998: Oreste Pipolo, fotografo di matrimoni

Filmy krótkometrażowe[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gomorra: Awards. IMDb. [dostęp 2019-01-05]. (ang.).
  2. Dogman: Awards. IMDb. [dostęp 2019-01-05]. (ang.).
  3. The Venezia 69 International Jury chaired by Michael Mann. Portale di Venezia. [dostęp 2019-01-05]. (ang.).
  4. Matteo Garrone. IMDb. [dostęp 2019-01-05]. (ang.).
  5. Matteo Garrone. Filmweb. [dostęp 2019-01-05]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]