Gejza I

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gejza I
Ilustracja
Okres

od 1074
do 25 kwietnia 1077

Poprzednik

Salomon

Następca

Władysław I Święty

Dane biograficzne
Dynastia

Arpadowie

Data urodzenia

1044 lub 1045

Data śmierci

25 kwietnia 1077

Ojciec

Bela I

Matka

Nieznana z imienia córka Mieszka II Lamberta

Żona

Synadene

Dzieci

Koloman Uczony, Almos

Geza I, rzeźba w Vác

Géza I (ur. 1044 lub 1045[1] w Polsce, zm. 25 kwietnia 1077 w Vác) – król Węgier; panował od 1074 do 1077.

Był najstarszym synem Beli I, późniejszego króla Węgier, i jego żony, nieznanej z imienia córki Mieszka II Lamberta, króla Polski. Urodził się w Polsce. W 1048 roku wraz z całą rodziną znalazł się na Węgrzech. Wiązało się to z otrzymaniem przez Belę trzeciej części królestwa.

Po śmierci Beli I królem Węgier nie został najstarszy syn zmarłego (czyli Gejza), lecz bratanek – Salomon. Bracia stryjeczni zdołali się porozumieć: Salomon wydzielił Gejzie osobne księstwo, a wspólnie zorganizowali wyprawę przeciwko Bizancjum, zajmując w 1071 roku Belgrad. W 1074 roku wybuchł konflikt między krewnymi. W bitwie pod Magyaród Gejza pokonał Salomona i został kolejnym władcą. Pokonawszy interweniującego na rzecz Salomona jego szwagra, niemieckiego króla Henryka IV, koronował się w 1075 roku. Koronę otrzymał z Bizancjum.

Ufundował opactwo benedyktynek w Garamszentbenedek.

Dwukrotnie żonaty; jego drugą żoną była księżniczka bizantyńska Synadene. Ojciec Kolomana Uczonego i Almosa.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W. Dworzaczek, Genealogia, tabl. 84.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]