Grand Prix Monako 1988

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Monako 1988
Grand Prix Automobile de Monaco
3. wyścig z 16 w sezonie
455. Grand Prix Formuły 1
Tor Circuit de Monaco
Monako Circuit de Monaco
Data

15 maja 1988

Trasa
Liczba okrążeń

78

Długość okrążenia

3,328 km

Dystans

259,584 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

31 kierowców

Zakwalifikowało się

26 kierowców

Ukończyło wyścig

10 kierowców

Wyniki
Pole position

Ayrton Senna
(1:23,998, McLaren)

Zwycięzca

Alain Prost
(1:57:17,077, McLaren)

Najszybsze
okrążenie

Ayrton Senna
(1:26,321, McLaren)

3. Grand Prix w sezonie 1988
Poprzednie

Grand Prix San Marino

Następne

Grand Prix Meksyku

Grand Prix Monako
1987 1988 1989

Grand Prix Monako 1988 (oryg. Grand Prix Automobile de Monaco) – trzecia runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1988, która odbyła się 15 maja 1988, po raz 35. na torze Circuit de Monaco.

46. Grand Prix Monako, 35. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]

Pos No Kierowca Konstruktor Okrążeń Czas/powód NU Poz. Start. Punktów
1 11 Francja Alain Prost McLaren-Honda 78 1:57:17.077 2 9
2 28 Austria Gerhard Berger Ferrari 78 + 20.453 3 6
3 27 Włochy Michele Alboreto Ferrari 78 + 41.229 4 4
4 17 Wielka Brytania Derek Warwick Arrows-Megatron 77 + 1 okrążenie 7 3
5 3 Wielka Brytania Jonathan Palmer Tyrrell-Ford 77 + 1 okrążenie 10 2
6 6 Włochy Riccardo Patrese Williams-Judd 77 + 1 okrążenie 8 1
7 29 Francja Yannick Dalmas Larrousse-Ford 77 + 1 okrążenie 21  
8 20 Belgia Thierry Boutsen Benetton-Ford 76 + 2 Okrążenia 16  
9 21 Włochy Nicola Larini Osella 75 + 3 Okrążenia 25  
10 16 Włochy Ivan Capelli March-Judd 72 + 6 Okrążeń 22  
NU 12 Brazylia Ayrton Senna McLaren-Honda 66 Wypadł z toru 1  
NU 30 Francja Philippe Alliot Larrousse-Ford 50 Kolizja 13  
NU 15 Brazylia Maurício Gugelmin March-Judd 45 Probl. z paliwem 14  
NU 9 Włochy Piercarlo Ghinzani Zakspeed 43 Skrz. biegów 23  
NU 19 Włochy Alessandro Nannini Benetton-Ford 38 Skrz. biegów 6  
NU 24 Hiszpania Luis Perez-Sala Minardi-Ford 36 Wał prz. napędu 15  
NU 5 Wielka Brytania Nigel Mansell Williams-Judd 32 Kolizja 5  
NU 22 Włochy Andrea de Cesaris Rial-Ford 28 Silnik 19  
NU 25 Francja René Arnoux Ligier-Judd 17 Silnik 20  
NU 32 Argentyna Oscar Larrauri Euro Brun-Ford 14 Hamulce 18  
NU 18 Stany Zjednoczone Eddie Cheever Arrows-Megatron 8 Silnik 9  
NU 26 Szwecja Stefan Johansson Ligier-Judd 6 Silnik 26  
NU 31 Włochy Gabriele Tarquini Coloni-Ford 5 Zawieszenie 24  
NU 1 Brazylia Nelson Piquet Lotus-Honda 1 Kolizja 11  
NU 36 Włochy Alex Caffi Dallara-Ford 0 Wypadł z toru 17  
NU 14 Francja Philippe Streiff AGS-Ford 0 Przepustnica 12  
NZ 2 Japonia Satoru Nakajima Lotus-Honda    
NZ 10 Niemcy Bernd Schneider Zakspeed    
NZ 23 Hiszpania Adrián Campos Minardi-Ford    
NZ 4 Wielka Brytania Julian Bailey Tyrrell-Ford
EX 33 Włochy Stefano Modena Euro Brun-Ford   Wykluczony  

Uwagi[edytuj | edytuj kod]