Grand Prix Włoch 1988

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Włoch 1988
Coca Cola Gran Premio d'Italia
12. wyścig z 16 w sezonie
464. Grand Prix Formuły 1
Tor Autodromo Nazionale Monza
Włochy Autodromo Nazionale Monza
Data

11 września 1988

Trasa
Liczba okrążeń

51

Długość okrążenia

5,800 km

Dystans

295,800 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

31 kierowców

Zakwalifikowało się

26 kierowców

Ukończyło wyścig

13 kierowców

Wyniki
Pole position

Ayrton Senna
(1:25,974, McLaren)

Zwycięzca

Gerhard Berger
(1:17:39,744, Ferrari)

Najszybsze
okrążenie

Michele Alboreto
(1:29,070, Ferrari)

12. Grand Prix w sezonie 1988
Poprzednie

Grand Prix Belgii

Następne

Grand Prix Portugalii

Grand Prix Włoch
1987 1988 1989

Grand Prix Włoch 1988 (oryg. Coca Cola Gran Premio d'Italia) – 12. runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1988, która odbyła się 11 września 1988, po raz 38. na torze Monza.

59. Grand Prix Włoch, 39. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]

Poz. Nr. Kierowca Konstruktor Okrążeń Czas/powód NU Poz. start. Punktów
1 28 Austria Gerhard Berger Ferrari 51 1:17:39.744 3 9
2 27 Włochy Michele Alboreto Ferrari 51 + 0.502 4 6
3 18 Stany Zjednoczone Eddie Cheever Arrows-Megatron 51 + 35.532 5 4
4 17 Wielka Brytania Derek Warwick Arrows-Megatron 51 + 36.114 6 3
5 16 Włochy Ivan Capelli March-Judd 51 + 52.522 11 2
6 20 Belgia Thierry Boutsen Benetton-Ford 51 + 59.878 8 1
7 6 Włochy Riccardo Patrese Williams-Judd 51 + 1:14.743 10  
8 15 Brazylia Maurício Gugelmin March-Judd 51 + 1:32.566 13  
9 19 Włochy Alessandro Nannini Benetton-Ford 50 + 1 okrążenie 9  
10 12 Brazylia Ayrton Senna McLaren-Honda 49 Kolizja 1  
11 5 Francja Jean-Louis Schlesser Williams-Judd 49 + 2 okrążenia 22  
12 4 Wielka Brytania Julian Bailey Tyrrell-Ford 49 + 2 okrążenia 26  
13 25 Francja René Arnoux Ligier-Judd 49 + 2 okrążenia 24  
NU 11 Francja Alain Prost McLaren-Honda 34 Silnik 2  
NU 30 Francja Philippe Alliot Larrousse-Ford 33 Silnik 20  
NU 14 Francja Philippe Streiff AGS-Ford 31 Sprzęgło 23  
NU 10 Niemcy Bernd Schneider Zakspeed 28 Silnik 15  
NU 22 Włochy Andrea de Cesaris Rial-Ford 27 Podwozie 18  
NU 9 Włochy Piercarlo Ghinzani Zakspeed 25 Silnik 16  
NU 36 Włochy Alex Caffi Dallara-Ford 24 Silnik 21  
NU 29 Francja Yannick Dalmas Larrousse-Ford 17 Radiator 25  
NU 23 Włochy Pierluigi Martini Minardi-Ford 15 Silnik 14  
NU 2 Japonia Satoru Nakajima Lotus-Honda 14 Silnik 12  
NU 24 Hiszpania Luis Perez-Sala Minardi-Ford 12 Skrz. biegów 19  
NU 1 Brazylia Nelson Piquet Lotus-Honda 11 Sprzęgło 7  
NU 21 Włochy Nicola Larini Osella 2 Silnik 17  
NZ 3 Wielka Brytania Jonathan Palmer Tyrrell-Ford        
NZ 26 Szwecja Stefan Johansson Ligier-Judd        
NZ 31 Włochy Gabriele Tarquini Coloni-Ford        
NZ 33 Włochy Stefano Modena Euro Brun-Ford        
NZ 32 Argentyna Oscar Larrauri Euro Brun-Ford