Huciańska Przełęcz
 Widok z szosy po południowej stronie Wyżniej Huciańskiej Przełęczy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
905 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty |
Prípor, Huciańska Grapa |
Położenie na mapie Tatr  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Karpat  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} | |
Huciańska Przełęcz, Niżnia Huciańska Przełęcz (słow. Hutianské sedlo, także: Beskyd, Češlovka, Tešľovka) – położona na wysokości 905 m n.p.m. szeroka (ok. 1 km) przełęcz, stanowiąca zachodnią granicę Tatr[1]. Oddziela Tatry Zachodnie od Pogórza Skoruszyńskiego, a dokładniej jego części zwanej Pogórzem Orawskim. Znajduje się pomiędzy wzniesieniem Prípor (1003 m) w masywie Kopca na Pogórzu Orawskim, a wzgórzem Huciańska Grapa (ok. 946 m) należącym do Tatr[2]. Huciańska Grapa stanowi zakończenie niewybitnego i zalesionego grzbietu odbiegającego od Jaworzyńskiej Kopy[1].
Huciańska Przełęcz stanowi przejście z Doliny Huciańskiej do jednego z odgałęzień Doliny Borowej Wody, a tym samym z liptowskiej wsi Huty (od której pochodzi nazwa przełęczy) do orawskiego Zuberca. Przez przełęcz przechodzi stara droga, będąca jedną z trzech łączących te dwie wsie. Obok drogi znajduje się na przełęczy krzyż z kamienia z inskrypcją: „In Honorem Dei et B.V.M. Erexit Comunitas HVTTENSIS” oraz datą 1819. Nowa szosa łącząca wsie przekracza grzbiet w Wyżniej Huciańskiej Przełęczy, położonej o ok. 20 min drogi z (Niżniej) Huciańskiej Przełęczy w kierunku południowo-wschodnim[1].
Pomiędzy Wyżnią i Niżnią Huciańską Przełęczą znajduje się jeszcze Pośrednia Huciańska Przełęcz. Tak więc są trzy Huciańskie Przełęcze[1]. Nazwy te nadane zostały przez autorów przewodników turystycznych. Miejscowa ludność dla określenia całego grzbietu z tymi przełęczami oraz wzniesień między nimi używa nazwy Beskyd[3].
Na niektórych mapach słowackich nazwą Hutianské sedlo jest błędnie oznaczana pobliska Jaworzyńska Przełęcz[1].
- ↑ a b c d e Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Turystyczna mapa Słowacji. [dostęp 2011-06-10].
- ↑ Tatry Zachodnie. Mapa turystyczna 1:20 000. Warszawa: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 2005/06. ISBN 83-7329-645-X.