Igor Wołczok

Igor Wołczok
Pełne imię i nazwisko	Igor Siemionowicz Wołczok
Data i miejsce urodzenia	4 października 1931 ; Moskwa
Data i miejsce śmierci	19 kwietnia 2016 ; Moskwa
Wzrost	182 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1955–1959	Awangard Elektrostal
1960–1961	Metałurh Dnieprodzierżyńsk
1961	Dnipro Dniepropetrowsk (asystent)
1962–1963	Trud Nogińsk
1964–1965	Szachtior Karaganda (asystent)
1966	Szachtior Karaganda
1967	Zoria Ługańsk (asystent)
1968–1970	Wołga Kalinin
1972	Lokomotiw Moskwa
1973–1978	Lokomotiw Moskwa
1979–1981	Kajrat Ałmaty
1982	Tawrija Symferopol
1983–1985	Lokomotiw Moskwa
1990–1991	Navbahor Namangan
1993–1995	Szynnik Jarosław
1996–1998	Rubin Kazań
1998–2000	Awtomobilist Nogińsk (asystent)
2001–2002	FK Jelec
2003	Navbahor Namangan
2003–2004	FK Jelec (konsultant)
2005	FK Jelec
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;

Igor Siemionowicz Wołczok, ros. Игорь Семёнович Волчок (Волчёк) (ur. 4 października 1931 w Moskwie, zm. 19 kwietnia 2016^[1]) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski. Nazwisko jakie posiadał przy urodzeniu - Wołcziok (ros. Волчёк). W wyniku plątaniny w dokumentach po służbie wojskowej nazwisko zostało zmienione na Wołczok (ros. Волчок).

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

W 1950 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie rezerw Torpeda Moskwa^[2]. W 1951 przeniósł się do CSKA Moskwa, gdzie służył i bronił barw wojskowej drużyny rezerw.^[3] W 1952 zakończył karierę piłkarza.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. Od 1955 do 1959 trenował zakładową drużynę Awangard Elektrostal^[4]. Od 1960 do lata 1961 pomagał trenować Metałurh Dnieprodzierżyńsk, a w drugiej połowie 1961 - Dnipro Dniepropetrowsk^[5]. Następnie pracował w klubach Trud Nogińsk, Szachtior Karaganda, Zoria Ługańsk, Wołga Kalinin, Lokomotiw Moskwa i Kajrat Ałmaty^[6]. Na początku 1982 stał na czele Tawrii Symferopol, którą kierował do 1 czerwca 1982^[7]. Od 1 września 1983 do końca 1985 po raz trzeci stał na czele Lokomotiwu Moskwa. Potem prowadził Navbahor Namangan, Szynnik Jarosław, Rubin Kazań i FK Jelec. W jeleckim klubie również pracował jako konsultant.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy trenerskie

Lokomotiw Moskwa

mistrz Pierwoj ligi ZSRR: 1974
zdobywca Pucharu Kolejarzy: 1974, 1976

Navbahor Namangan

wicemistrz Wtoroj ligi ZSRR: 1990 (strefa wschodnia)
brązowy medalista Mistrzostw Uzbekistanu: 2003

Rubin Kazań

mistrz Wtoroj ligi Rosji: 1997 (strefa centralna)

Odznaczenia

tytuł Zasłużonego Trenera Rosyjskiej FSRR: 1972

Przypisy

Bibliografia

Igor Wołczok w bazie Football Facts (ros.)
Igor Wołczok w bazie FBref.com (port. • ang. • fr. • wł. • niem. • hiszp.)
Profil na lokomotiv.info (ros.)

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Заслуженный футбольный тренер РСФСР Игорь Волчок скончался на 85-м году жизни. tass.ru. [dostęp 2016-04-20]. (ros.).

[3] САЙТ НАСТОЯЩИХ БОЛЕЛЬЩИКОВ НАСТОЯЩЕГО ТОРПЕДО — Борис Батанов

[4] История "Зенита" - Батанов Борис Алексеевич

[5] Локомотив.инфо - РУКОВОДСТВО

[6] Тренера Днепра

[7] РАЗГОВОР ПО ПЯТНИЦАМ• Игорь ВОЛЧОК: “ЗАЧЕМ ТЕБЕ ИТАЛИЯ?” - СКАЗАЛ Я ГАЗЗАЕВУ”. Ежедневная спортивная газета СПОРТ-ЭКСПРЕСС

[8] Волчок Игорь Семёнович - tavriya-history.ru

[t-9] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g tymczasowo

[t-10] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ tymczasowo

[t-11] tymczasowo

[t-12] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f tymczasowo

[t-13] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f tymczasowo

[t-14] tymczasowo

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]