Języki majańskie
| ||
Obszar | Meksyk, Gwatemala, Belize, Honduras | |
Użytkownicy | Majowie | |
Kody rodziny językowej | ||
---|---|---|
ISO 639-5 | myn | |
Glottolog | maya1287 | |
Występowanie | ||
![]() Rozmieszczenie języków majańskich w Ameryce Środkowej | ||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Języki majańskie, także: języki maja, maja-kicze – jedna z ważniejszych rodzin językowych w Mezoameryce z największą liczbą użytkowników wśród języków autochtonicznych obu Ameryk. Językami majańskimi posługują się Majowie (tak współcześni, jak i z czasów historycznych) na terenach Meksyku, Gwatemali, Belize i Hondurasu. Wszystkie języki tej rodziny wywodzą się z używanego prawdopodobne 5000 lat temu prajęzyka, zwanego językiem proto-majańskim. Do rodziny tej zalicza się też klasyczny język majański, używany w okresie świetności cywilizacji Majów. Większość języków majańskich to ergatywne języki polisyntetyczne o szyku zdania VOS, posiadające spółgłoski ejektywne. Od czasu kolonizacji hiszpańskiej do zapisu języków majańskich używa się alfabetu łacińskiego, aktualnie w konwencji proponowanej przez Academia de Lenguas Mayas de Guatemala (ALMG).
W chwili przybycia Hiszpanów w XVI w. istniało 31 języków Majów[1].
Klasyfikacja języków majańskich[edytuj | edytuj kod]
Rodzina języków majańskich jest bardzo dobrze udokumentowana, ogólny schemat klasyfikacji jest przyjęty przez większość badaczy, z wyjątkiem kilku drobnych kwestii spornych. Na przykład jednym z nierozwiązanych dotąd problemów jest miejsce języków ch’ol i q’anjobalsko-chujeańskich.
Grupa huastecka[edytuj | edytuj kod]
Język wastek (zapisywany również huastec lub huaxtec) jest używany w meksykańskich stanach Veracruz and San Luis Potosí przez około 110 tys. osób[2]. Najbardziej odrębny od pozostałych języków majańskich.
Język chicomuceltec używany w stanie Chiapas (wymarły przed 1982) był językiem blisko spokrewnionym z huastec.
Grupa jukatańska[edytuj | edytuj kod]
Język maya-yucatec (określany przez użytkowników po prostu jako „maya”) jest najbardziej rozpowszechnionym z języków majańskich na terenie Meksyku. Obecnie używany przez około 800 tys. osób, w większości na terenie półwyspu Jukatan[3][4]. Posiada bogatą literaturę z okresu post-kolonialnego i jest powszechnie używany jako pierwszy język na obszarach wiejskich w stanie Jukatan oraz w sąsiednich stanach Quintana Roo i Campeche.
Pozostałe trzy języki jukatańskie to mop, używany przez 10 tys. osób głównie w Belize; itza, wymarły lub niemal wymarły język na terytorium Gwatemali, lakandoński, również poważnie zagrożony z około 1000 użytkownikaów w kilku wioskach w pobliżu puszczy Selva Lacandona, w meksykańskim stanie Chiapas.
Grupa zachodnia[edytuj | edytuj kod]
Języki cholskie[edytuj | edytuj kod]
Najważniejszym przedstawicielem tej grupy jest ch’ol, używany przez 130 tys. osób w Chiapas[5]. Blisko spokrewniony Język chontal w stanie Tabasco (chontal maya, nie należy mylić z językiem chontal w stanie Oaxaca) używany jest przez 55 tys. osób[6]. Inny spokrewniony język to zagrożony wymarciem język ch'orti', używany przez 30 tys. osób w Gwatemali[7].
Języki cholskie uważa się za najbardziej zachowawcze pod względem słownictwa i fonetyki i są bardzo bliskie języka inskrypcji okresu klasycznego, odkrytych na obszarze centralnych nizin.
Języki tzeltalskie[edytuj | edytuj kod]
Najbliżej spokrewnione z językami cholskimi języki z grupy tzeltalskiej: język tzotzil oraz tzeltal, oba powszechnie używane w stanie Chiapas (265 tys. użytkowników w przypadku tzotzil i 215 tys. w przypadku tzeltal)[8].
Języki kanjobalskie (q’anjob’al)[edytuj | edytuj kod]
Języka q’anjob’al używa 77 700 osób w Gwatemali (Huehuetenango)[4]. Innymi przedstawicielami tej grupy są: język jacaltec – mający ponad 50 tys. użytkowników – oraz język czuh używany przez 30–50 tys. osób.
Języka tojolab’al używa 36 tys. osób w stanie Chiapas[9].
Grupa wschodnia (kicze-mame)[edytuj | edytuj kod]
Język q'eqchi' stanowi osobną podgrupę w obrębie języków kicze-mame, jest używany przez około 400 tys. osób w południowej Gwatemali. W wyniku niedawnych migracji w Salwadorze mówi nim obecnie 12 tys. użytkowników[10].
Język mame (mam)[edytuj | edytuj kod]
Język mame jest używany przez 150 tys. osób w gwatemalskich departamentach San Marcos i Huehuetenango. Inne języki to Awakatek – 20 tys. mieszkańców miasta Aguacatán, w departamencie Huehuetenango. Język ixil (być może chodzi o trzy odrębne języki) używany jest przez 70 tys. mieszkańców w tzw. „trójkącie Ixil” w departamencie Quiché[11].
Języki kicze (quiché, k’iche’)[edytuj | edytuj kod]
Język kicze[12] jest używany przez około 1 mln osób na wyżynach Gwatemali, w pobliżu miast Chichicastenango i Quetzaltenango oraz w górach Cuchumatán, a także przez przybyszów z obszarów wiejskich w mieście Gwatemala[4]. Sławna księga mitów Majów, Popol Vuh, została napisana w archaicznym języku nazywanym klasyczny język kicze. Kultura ludu K’iche' przeżywała właśnie swoje apogeum w momencie najazdu hiszpańskiego. Utatlán, w pobliżu dzisiejszego miasta Santa Cruz del Quiché, stanowił gospodarcze i ceremonialne centrum tej kultury[13].
Język achi posiada 85 tys. użytkowników w Cubulco i Rabinal, dwóch municipios w departamencie Baja Verapaz. Według innych sposobów klasyfikacji, np. Campbella, achi uważany jest za odmianę k’iche’. Jednakże ze względu na historyczne podziały etniczne, Achi Maya nie uważają się za K’iche’[14].
Język kaqchikel jest używany przez 400 tys. osób na obszarze rozciągającym się od Gwatemali do północnego brzegu jeziora Atitlán[15]. Język tz’utujil posiada około 90 tys. użytkowników[16]. nne języki należące do grupy kicze to: język sakapultek, prawie 40 tys. użytkowników głównie w departamencie El Quiché, oraz sipakapense, używany przez 8 tys. osób w Sipacapa, w departamencie San Marcos
Języki poqom[edytuj | edytuj kod]
Języki poqom są blisko spokrewnione z językami kicze, z którymi tworzą podgrupę poqom-kicze w grupie kicze-mame[17].
Język poqom jest używane przez 90 tys. osób[18] w Purulhá, Baja Verapaz i w następujących miastach Alta Verapaz: Santa Cruz Verapaz, San Cristóbal Verapaz, Tactic, Tamahú i Tucurú. Język poqomam używa ok. 30 tys. osób[19] na kilku niewielkich obszarach, z których największy leży w departamencie Alta Verapaz. Dawniej język poqomam był używany również w Salwadorze.
Zapis języków majańskich[edytuj | edytuj kod]
Samogłoski | Spółgłoski | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ALMG | IPA | ALMG | IPA | ALMG | IPA[i] | ALMG[i] | IPA | ALMG | IPA | ALMG | IPA | ALMG | IPA | ALMG | IPA |
a | [a] | aa | [a:] | ä | [ɐ] | b' | [ɓ] | b | [b] | ch | [ʧ] | ch' | [ʧ’] | h | [h] |
e | [e] | ee | [e:] | ë | [ə] | j | [x] | k | [k] | k' | [k’] | l | [l] | m | [m] |
i | [i] | ii | [i:] | ï | [ɪ] | n | [n] | nh | [ŋ] | p | [p] | q | [q] | q' | [q’] |
o | [o] | oo | [o:] | ö | [ʌ] | r | [r] | s | [s] | t | [t] | t' | [t’] | tz | [ʦ] |
u | [u] | uu | [u:] | ü | [ʊ] | tz' | [ʦ’] | w | [w] | x | [ʃ] | y | [j] | ' | [ʔ] |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Renata Faron-Bartels: Ludzie i bogowie Ameryki Środkowej, Ossolineum, Wrocław 2009, s. 84, ISBN 978-83-04-04932-1.
- ↑ Gordon, Raymond G., Jr. (ed.). Ethnologue (2005).
- ↑ Población hablante de lengua indígena de 5 y más años por principales lenguas, 1970 a 2005 INEGI.
- ↑ a b c Gordon, Raymond G., Jr. (ed.). Ethnologue, (2005).
- ↑ Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), (2005). Ethnologue report on Ch’ol de Tila, Ethnologue report on Ch’ol de Tumbalá, both accessed March 07, 2007.
- ↑ Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), (2005). Ethnologue report on Chontal de Tabasco, accessed March 07, 2007.
- ↑ Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), (2005). Ch’orti’: A language of Guatemala. Ethnologue.com, accessed March 07, 2007.
- ↑ Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), (2005) Family Tree for Tzeltalan accessed March 26, 2007.
- ↑ Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), (2005) Tojolabal: A language of Mexico. and Chuj: A language of Guatemala. both accessed March 19, 2007.
- ↑ Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), (2005). Ethnologue report on Q’eqchi, accessed March 07, 2007.
- ↑ Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), (2005) Ethnologue report on Nebaj Ixil, Chajul Ixil & San Juan Cotzal Ixil, accessed March 07, 2008.
- ↑ Po hiszpańsku Quiché, w polskiej grafii często kicze.
- ↑ Edmonson (1968), pp.250–251.
- ↑ The Ethnologue considers the dialects spoken in Cubulco and Rabinal to be distinct languages, two of the eight languages of a Quiché-Achi family. Raymond G., Gordon Jr. (ed.). Ethnologue, (2005). Language Family Tree for Mayan, accessed March 26, 2007.
- ↑ Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), (2005). Family Tree for Kaqchikel, accessed March 26, 2007.
- ↑ Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), (2005). Ethnologue report on Eastern Tz’utujil, Ethnologue report on Western Tz’utujil, both accessed March 26, 2007.
- ↑ Campbell (1997), p.163.
- ↑ Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), (2005). Ethnologue report on Eastern Poqomam, Ethnologue report on Western Poqomchi', both accessed March 07, 2007.
- ↑ Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), (2005). Ethnologue report on Southern Poqomam, Ethnologue report on Central Poqomam, Ethnologue report on Eastern Poqomam, accessed March 07, 2007.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikacja, PWN, Warszawa, 1989, ISBN 83-01-08163-5.
- Dennis Tedlock, Popol Vuh, Księga Majów, Wydawnictwo HELION, Gliwice, 1996, ISBN 978-83-246-0764-8.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Academia de Lenguas Mayas de Guatemala, oficjalna strona internetowa
- Pismo Majów
- Szczegóły dotyczące klasyfikacji