Jan II Dobry (książę Liechtensteinu)
| ||||
| ||||
| ||||
| Książę Liechtensteinu | ||||
| Okres | od 1858 do 1929 | |||
| Poprzednik | Alojzy II | |||
| Następca | Franciszek I | |||
| Dane biograficzne | ||||
| Data i miejsce urodzenia | 5 października 1840 Lednice | |||
| Data i miejsce śmierci | 11 lutego 1929 Valtice | |||
| Ojciec | Alojzy II | |||
| Matka | Franciszka Kinsky von Wchinitz und Tettau | |||
| Odznaczenia | ||||
   
| ||||
Jan II Dobry, niem. Johann II (ur. 5 października 1840 w Lednicach, zm. 11 lutego 1929 w Valticach), władca Liechtensteinu w latach 1858-1929. Najdłużej panujący monarcha Europy od czasów Ludwika XIV. Tron objął po śmierci swego ojca, Alojzego II 12 listopada 1858 roku[1].
Spis treści
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem księcia Alojzego II i Franciszki z domu Kinsky von Wchinitz und Tettau, bratem księcia Franciszka I, który został jego następcą. W młodości studiował nauki przyrodnicze i historię sztuki w Bonn[2].
Od 1858 roku aż do śmierci przez 71 lat pozostawał księciem Liechtensteinu, choć mieszkał w Wiedniu i dobrach von Liechtensteinów niedaleko Wiednia. W 1868 wprowadził pierwszą, monarchistyczną konstytucję, zastąpioną przez demokratyczną konstytucję w 1921 roku. Dążył do rozwoju swojego dotychczas głównie rolniczego państwa, prowadził szeroko zakrojoną działalność charytatywną. Wspierał dotacjami naukę, sztukę i renowację kościołów, czym zasłużył na przydomek „Dobrego” księcia. W czasie I wojny światowej dążył do zachowania neutralności. W 1923 optował za zawarciem unii celnej ze Szwajcarią[2].
Jan II był właścicielem ogromnych dóbr w Czechach, na Morawach i Śląsku, które w 1918 r. miały powierzchnię 1550,93 km kwadratowych. W wyniku reformy rolnej utracił ok. 660 km kwadratowych. Wspierał rozwój turystyki w Sudetach, m.in. współfinansował budowę schroniska na Śnieżniku, wież widokowych na Cvilínie w Karniowie i na Pastvisku koło Moravskiej Třebovej. Wszystkie trzy budowle otrzymały jego imię.
Jan II nie założył rodziny i nie miał dzieci, dlatego też tron księstwa objął po nim jego brat – Franciszek I Liechtenstein.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Order Złotego Runa (1862, Austria)[3][4]
- Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana (1878, Austro-Węgry)[5]
- Order Świętego Huberta (Bawaria)[4]
- Baliw Wielkiego Krzyża Orderu Maltańskiego[4]
- etc.[4]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liechtenstein (ang.). [dostęp 2013-11-12].
- ↑ a b Biogram na Historischen Lexikon der Schweiz.
- ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń: 1918, s. 50.
- ↑ a b c d The Titled Nobility of Europe. Burke's Peerage, 1914, s. 88
- ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie. Wiedeń: 1818, s. 55
| ||||
