Janne Ryynänen

Janne Ryynänen
Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1988 ; Rovaniemi
Klub	Ounasvaaran Hiihtoseura
Wzrost	173 cm
Debiut w PŚ	5.03 2004, Lahti; (41. – Sprint)
Pierwsze punkty w PŚ	25.11 2005, Ruka (19. – Gundersen)
Pierwsze podium w PŚ	29.11 2008, Ruka ; (2. – Gundersen)
Dorobek medalowy
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa świata juniorów

Janne Pekka Ryynänen (ur. 1 stycznia 1988 r. w Rovaniemi) – fiński narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, złoty medalista mistrzostw świata oraz brązowy medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w lutym 2003 roku, kiedy wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów w Sollefteå. Był tam piętnasty w sprincie i szósty w drużynie, a zawodów metodą Gunderseną nie ukończył. Miesiąc później zadebiutował w Pucharze Świata B, zajmując 21. miejsce w sprincie w Ruce. Rok później, na Mistrzostwach Świata Juniorów w Stryn był czwarty w drużynie, siódmy w sprincie i dziewiętnasty w Gundersenie. Następnie zadebiutował w Pucharze Świata, startując 5 marca 2004 roku w Lahti, gdzie zajął 41. miejsce w sprincie. W sezonie 2004/2005 wystartował jeszcze siedmiokrotnie, ale punktów nie zdobył i nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. W tym samym sezonie wystąpił także na Mistrzostwach Świata Juniorów w Rovaniemi, gdzie był piąty w Gundersenie, siódmy w konkursie drużynowym oraz piętnasty w sprincie.

Sezon 2005/2006 zaczął od zajęcia 19. miejsca w Gundersenie 25 listopada 2005 roku w Ruce. Punktował w większości zawodów, najlepszy wynik uzyskując 17 grudnia w Ramsau, gdzie był piąty w Gundersenie. W lutym 2006 roku zajął 37. miejsce w sprincie na Igrzyskach Olimpijskich w Turynie. Sezon ten zakończył na 41. miejscu w klasyfikacji generalnej. W sezonie 2006/2007 jego najlepszym wynikiem w startach pucharowych było piąte miejsce w sprincie huraganowym 3 lutego 2007 roku w Zakopanem. Pod koniec lutego wystartował na Mistrzostwach Świata w Sapporo, gdzie wraz z Anssim Koivurantą, Jaakko Tallusem i Hannu Manninenem zdobył złoty medal w konkursie drużynowym, a indywidualnie był siedemnasty w sprincie. Miesiąc później wziął także udział w Mistrzostwach Świata Juniorów w Tarvisio, gdzie wraz z kolegami z reprezentacji zajął szóste miejsce, jednak w indywidualnych startach zajmował odległe pozycje. W sezonie tym został sklasyfikowany na 23. miejscu.

Rywalizację w sezonie 2007/2008 zaczął od zajęcia 12. miejsca w Gundersenie 30 listopada 2007 roku w Ruce. Następnego dnia był ósmy w sprincie, co było jego najlepszym pucharowym wynikiem w tym sezonie. W czołowej dziesiątce znalazł się jeszcze tylko raz - 5 stycznia w niemieckim Schonach zajął dziesiąte miejsce w sprincie. W 2008 roku po raz ostatni pojawił się na zawodach juniorów, startując na Mistrzostwach Świata Juniorów w Zakopanem, gdzie zdobył brązowy medal w Gundersenie, ustępując tylko Włochowi Alessandro Pittinowi oraz Austriakowi Tomazowi Drumlowi. W klasyfikacji generalnej zajął tym razem 24. miejsce.

Po raz pierwszy na podium zawodów Pucharu Świata stanął na początku sezonu 2008/2009, kiedy to dwukrotnie zajmował drugie miejsce w Ruce w zawodach metodą Gundersena 29 i 30 listopada 2008 roku. Po tych zawodach był współliderem Pucharu Świata, wraz ze swoim rodakiem, Anssim Koivurantą. W pozostałej części sezonu nie stawał jednak na podium. Zajmował jednak miejsca w czołowej dziesiątce: 10 stycznia w Val di Fiemme był piąty w starcie masowym, 16 stycznia w Whistler był ósmy w Gundersenie, a 31 stycznia w Chaux-Neuve był szósty w tej samej konkurencji. Na Mistrzostwach Świata w Libercu najlepiej wypadł właśnie w zawodach metodą Gundersena na dużej skoczni, gdzie zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Francuzem Jasonem Lamy-Chappuis. W końcówce sezonu, 14 i 15 marca 2009 roku w Vikersund był dziesiąty i piąty w Gundersenie. Dało mu to dwunastą pozycję w tym sezonie.

W sezonach 2009/2010 i 2010/2011 prezentował się nieco słabiej, ani razu nie stając na podium. Najlepszym wynikiem Ryynänena był szóste miejsce w Lillehammer w Gundersenie 6 grudnia 2009 roku. W tym czasie wystartował na Igrzyskach Olimpijskich w Vancouver, gdzie był między innymi siódmy w drużynie oraz dwunasty w Gundersenie na dużej skoczni. Wziął także udział w Mistrzostwach Świata w Oslo w 2011 roku, gdzie indywidualnie plasował się w połowie drugiej dziesiątki, a w konkursie drużynowym wspólnie z kolegami zajął siódme miejsce. W przerwie zimowej między tymi sezonami Janne wystąpił w trzynastej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej. W klasyfikacji końcowej zajął ósme miejsce, przy czym 8 sierpnia 2010 roku w Oberstdorfie zajął trzecie miejsce w Gundersenie. Wyprzedzili go tylko: reprezentant gospodarzy Johannes Rydzek oraz Francuz François Braud.

W dobrym stylu rozpoczął także sezon 2011/2012, zajmując piąte oraz drugie miejsce w zawodach metodą Gundresena w Ruce, w dniach 25 i 26 listopada 2011 roku. W pozostałych startach sezonu ani razu nie znalazł się w czołowej dziesiątce i ostatecznie w klasyfikacji generalnej zajął 26. miejsce.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska Olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
37.	21 lutego	2006	Turyn	Sprint HS134/7,5 km	18:29.0 min	+2:18.6 min	Felix Gottwald
26.	14 lutego	2010	Vancouver	Gundersen HS106/10 km	25:47.1 min	+1:34.5 min	Jason Lamy Chappuis
7.	23 lutego	2010	Vancouver	Sztafeta HS140/4x5 km^[1]	49:31.6 min	+2:21.5 min	Austria
12.	25 lutego	2010	Vancouver	Gundersen HS140/10 km	25:32.9 min	+1:08.0 min	Bill Demong
36.	12 lutego	2014	Soczi	Gundersen HS106/10 km	23:50,2 min	+2:43,8 min	Eric Frenzel
40.	18 lutego	2014	Soczi	Gundersen HS140/10 km	22:45,5 min	+3:18,4 min	Jørgen Gråbak

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
17.	23 lutego	2007	Sapporo	Sprint HS134/7,5 km	17:40.2 min	+2:06.6 min	Hannu Manninen
1.	25 lutego	2007	Sapporo	Sztafeta HS134/4x5 km^[2]	49:14.9 min	-	-
11.	20 lutego	2009	Liberec	Start masowy HS100/10 km	24:49.7 min	+1:19.2 min	Todd Lodwick
15.	22 lutego	2009	Liberec	Gundersen HS100/10 km	24:22.3 min	+2:07.4 min	Todd Lodwick
8.	26 lutego	2009	Liberec	Sztafeta HS134/4x5 km^[3]	48:32.3 min	+4:59.1 min	Japonia
4.	28 lutego	2009	Liberec	Gundersen HS134/10 km	23:36.6 min	+49.0 s	Bill Demong
18.	26 lutego	2011	Oslo	Gundersen HS106/10 km	25:19.2 min	+1:31.9 min	Eric Frenzel
7.	28 lutego	2011	Oslo	Sztafeta HS106/4x5 km^[4]	48:07.8 min	+3:09.5 min	Austria
17.	2 marca	2011	Oslo	Gundersen HS134/10 km	25:31.6 min	+1:39.9 min	Jason Lamy Chappuis
29.	22 lutego	2013	Val di Fiemme	Gundersen HS106/10 km	29:13.2 min	+2:10.9 min	Jason Lamy Chappuis
8.	24 lutego	2013	Val di Fiemme	Sztafeta HS106/4x5 km^[5]	57:34.0 min	+3:36.8 min	Francja
26.	28 lutego	2013	Val di Fiemme	Gundersen HS134/10 km	27:22.8 min	+2:59.1 min	Eric Frenzel

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
DNF	5 lutego	2003	Sollefteå	Gundersen K107/10 km	?	-	Björn Kircheisen
9.	7 lutego	2003	Sollefteå	Sztafeta K107/4x5 km^[6]	58.41.8 min	+4.04.1 min	Norwegia
13.	9 lutego	2003	Sollefteå	Sprint K107/5.0 km	14.02.6 min	+1.54.1 min	Björn Kircheisen
19.	4 lutego	2004	Stryn	Gundersen K90/10 km	26:06.3 min	+5:11.4 min	Petter Tande
4.	6 lutego	2004	Stryn	Sztafeta K90/4x5^[6]	58:03.0 min	+4.27.0 min	Norwegia
7.	8 lutego	2004	Stryn	Sprint K90/7,5 km	14:02.1 min	+1:27.2 min	Petter Tande
5.	22 marca	2005	Rovaniemi	Gundersen HS100/10 km	25.56.6 min	+2:16.8 min	Petter Tande
7.	24 marca	2005	Rovaniemi	Sztafeta HS100/4x5^[7]	924.0 pkt	244.4 pkt	Niemcy
15.	26 marca	2005	Rovaniemi	Sprint HS100/5.0 km	14:02.1 min	+1:27.2 min	Petter Tande
60.	14 marca	2007	Tarvisio	Gundersen HS109/10 km	33:26.7 min	?	Anssi Koivuranta
6.	16 marca	2007	Tarvisio	Sztafeta HS109/4x5 km^[8]	1:05:35.0 h	+3:22.2 min	Austria
21.	18 marca	2007	Tarvisio	Sprint HS109/5 km	15:01.3 min	+1:29.2 min	Eric Frenzel
3.	27 lutego	2008	Zakopane	Gundersen HS94/10 km	?	+1:29.0 min	Alessandro Pittin

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	29 listopada 2008	Ruka	Gundersen HS142/10 km	27:31.1 min	2.	+9.8 s	Ronny Ackermann
2.	30 listopada 2008	Ruka	Gundersen HS142/10 km	27:33.2 min	2.	+48.6 s	Anssi Koivuranta
3.	26 listopada 2011	Ruka	Gundersen HS142/10 km	27:37.3 min	2.	+8.0 s	Tino Edelmann

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

sezon 2002/2003 – niesklasyfikowany
sezon 2003/2004 – 67.
sezon 2004/2005 – 52.

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Jak dotąd zawodnik nie stawał na podium indywidualnych zawodów PK.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

2007: niesklasyfikowany
2008: 42.
2010: 8.
2011: 22.
2012: 9.
2013: 19.

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	8 sierpnia 2010	Oberstdorf	Gundersen HS137/10 km	25:47.9 min	3.	+12.0 s	Johannes Rydzek

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)]. (ang.)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Skład drużyny: Janne Ryynänen, Jaakko Tallus, Anssi Koivuranta, Hannu Manninen
↑ Skład drużyny: Anssi Koivuranta, Janne Ryynänen, Jaakko Tallus, Hannu Manninen
↑ Skład drużyny: Jaakko Tallus, Lauri Asikainen, Jim Härtull, Janne Ryynänen
↑ Skład drużyny: Hannu Manninen, Janne Ryynänen, Joni Karjalainen, Eetu Vähäsöyrinki
↑ Skład drużyny: Ilkka Herola, Mikke Leinonen, Janne Ryynänen, Eetu Vähäsöyrinki
↑ ^a ^b Skład drużyny: Juha Karjalainen, Markus Laitinen, Janne Ryynänen, Ville Kähkönen
↑ Skład drużyny: Antti Lehtinen, Ville Tuppurainen, Janne Ryynänen, Anssi Koivuranta
↑ Skład drużyny: Janne Ryynänen, Lauri Asikainen, Olli Muotka, Anssi Koivuranta

[1] Skład drużyny: Janne Ryynänen, Jaakko Tallus, Anssi Koivuranta, Hannu Manninen

[2] Skład drużyny: Anssi Koivuranta, Janne Ryynänen, Jaakko Tallus, Hannu Manninen

[3] Skład drużyny: Jaakko Tallus, Lauri Asikainen, Jim Härtull, Janne Ryynänen

[4] Skład drużyny: Hannu Manninen, Janne Ryynänen, Joni Karjalainen, Eetu Vähäsöyrinki

[5] Skład drużyny: Ilkka Herola, Mikke Leinonen, Janne Ryynänen, Eetu Vähäsöyrinki

[ReferenceA-6] Skład drużyny: Juha Karjalainen, Markus Laitinen, Janne Ryynänen, Ville Kähkönen

[7] Skład drużyny: Antti Lehtinen, Ville Tuppurainen, Janne Ryynänen, Anssi Koivuranta

[8] Skład drużyny: Janne Ryynänen, Lauri Asikainen, Olli Muotka, Anssi Koivuranta

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Sztafeta 3 x 10 km/4 x 5 km (skocznia duża)	1982: Dotzauer Schmieder Winkler 1984: G. Andersen Bøgseth Sandberg 1985: Müller Schwarz Weinbuch 1987: Weinbuch Pohl Müller 1989: T. Elden Bredesen B. Elden 1991: Csar Ofner Sulzenbacher 1993: Kōno Abe Ogiwara 1995: Abe T. Ogiwara K. Ogiwara Kōno 1997: Skard Vik Apeland Lundberg 1999: Manninen Nurmela Mantila Lajunen 2001: Braaten Rotevatn Vik Hammer 2003: Gruber Denifl Bieler Gottwald 2005: Tande Klemetsen Moan Hammer 2007: Koivuranta Ryynänen Tallus Manninen 2009: Minato Katō Watabe Kobayashi 2011: Kreiner Gruber Gottwald Stecher
Sztafeta 4 x 5 km (skocznia normalna)	2011: (Kreiner, Gruber, Gottwald, Stecher) 2013: (Braud, Laheurte, Lacroix, Lamy Chappuis) 2015: (Edelmann, Frenzel, Rießle, Rydzek) 2017: (Kircheisen, Frenzel, Rießle, Rydzek) 2019: (Bjørnstad, Schmid, Graabak, Riiber) 2021: (Bjørnstad, Graabak, Oftebro, Riiber)
Sprint drużynowy (skocznia duża)	2013: (Lacroix, Lamy Chappuis) 2015: (Braud, Lamy Chappuis) 2017: (Frenzel, Rydzek) 2019: (Frenzel, Rießle) 2021: (Lamparter, Greiderer)