Kamienica Stanisława Rolbieskiego w Bydgoszczy
53°08′03″N 18°00′43″E/53,134167 18,011944 Widok od ul. Gdańskiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Gdańska 96 |
| Styl architektoniczny |
eklektyzm, neorenesans francuski |
| Architekt | |
| Kondygnacje |
3 |
| Rozpoczęcie budowy | |
| Ukończenie budowy | |
| Pierwszy właściciel |
Hugo Hecht |
| Kolejni właściciele |
Stanisław Rolbieski |
Położenie na mapie Bydgoszczy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
| 53°08′03″N 18°00′43″E/53,134167 18,011944
| |
Kamienica Stanisława Rolbieskiego w Bydgoszczy – kamienica położona w Bydgoszczy przy ul. Gdańskiej 96.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Budynek stoi we wschodniej pierzei ul. Gdańskiej, między ul. Zamoyskiego a Chodkiewicza.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Kamienicę wzniesiono w latach 1891–1892 na zlecenie kupca drewnem Hugona Hechta, według projektu budowniczego Józefa Święcickiego. Jest to ostatni budynek w ciągu zabudowy powstałej w latach 80. i 90. XIX wieku z inicjatywy Hugo Hechta, a projektowanych przez Józefa Święcickiego.
W okresie międzywojennym budynek należał do inżyniera Stanisława Rolbieskiego, wicekonsula szwedzkiego i przedstawiciela firmy Karbid Wielkopolski. W latach okupacji hitlerowskiej mieściła się tutaj siedziba Niemieckiego Frontu Pracy.
Budynek jest jednorodny stylistycznie z kamienicą przy Gdańskiej 94. Wystrój elewacji nawiązuje do form renesansu francuskiego. Oś symetrii biegnąca między budynkami niegdyś podkreślona była masywnymi, obitymi blachą hełmami wieńczącymi skrajne wykusze.
Kamienicę wzniesiono na planie nieregularnego wieloboku. Północna część budynku do strony frontowej ma formę mocno wysuniętego ryzalitu, boniowanego na wszystkich kondygnacjach (pozostała część posiada boniowanie do wysokości parteru). Piętra rozdzielone są wydatnymi gzymsami, a pod okapem ryzalitu gzyms dekorują konsole. Płyciny wokół okien wypełniają płaskorzeźby oraz tralkowe pseudobalustrady. W górnej części kamienicy umieszczono fryz oraz dekoracyjne rozety[1].
W 2022 przeprowadzono remont konserwatorski obiektu[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dbamy o zabytki – kolejne elewacje do remontu [online], www.bydgoszcz.pl [dostęp 2023-02-09] (pol.).
- ↑ Dbamy o zabytki. Metamorfozy wiekowych kamienic [online], www.bydgoszcz.pl [dostęp 2023-02-09] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bręczewska-Kulesza Daria, Derkowska-Kostkowska Bogna, Wysocka A., [i inni]: Ulica Gdańska. Przewodnik historyczny, Bydgoszcz 2003.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Opis kamienicy na portalu Józefa Święcickiego. swiecicki.bydgoszcz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-08)].
