Kazimierz Dobrostański

Kazimierz Dobrostański
	major administracji
Data i miejsce urodzenia	19 kwietnia 1898 ; Ruda
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Lata służby	1918–1940
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	1 Pułk Artylerii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa (Kampania wrześniowa)
	Odznaczenia
	;

Kazimierz Alojzy Dobrostański^[1] (ur. 19 kwietnia 1898 w Rudzie, zm. w kwietniu 1940 w Katyniu) – major administracji Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się jako syn Alojzego i Herminy z Köhlerów. Uczył się w szkole realnej w Żywcu. Należał do Związku Strzeleckiego w Turce. Po wybuchu I wojny światowej w sierpniu 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Początkowo służył w batalionie uzupełniającym, a 19 września 1914 odkomenderowany do służby w artylerii (późniejszy 1 pułk ułanów Legionów Polskich). Służył w 1 pułku artylerii w składzie I Brygady. Uczestniczył w walkach na froncie karpackim, bukowińskim i wołyńskim. 24 grudnia 1916 otrzymał awans na ogniomistrza. 16 lutego 1918 dostał się do niewoli austriackiej pod Rarańczą, był osadzony w Huszt, po czym wcielony do armii c. i k.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego i zgłosił się do Kadry Artylerii w Krakowie. Miesiąc później, 10 grudnia 1918 delegowany do Centralnego Urzędu Gospodarczego w Warszawie. Został awansowany do stopnia podporucznika od 15 lipca 1919. Od 1922 do 1926 pracował w Departamencie Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych. Został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z 1 lipca 1923. Od 1926 do 1929 pracował w Gabinecie Wojskowym Prezydenta RP Ignacego Mościckiego. W 1927 był jednym z założycieli sekcji tenisowej klubu sportowego CWKS Legia Warszawa^[2]^[3]. W stopniu kapitana w 1928 był zweryfikowany w Korpusie Oficerów Administracji, Dział Gospodarczy, z lokatą 6. Od 1929 zasiadł w zarządzie Składu Materiałów Intendentury nr 1. Został absolwentem Wyższej Szkoły Wojennej w 1931 (X Kurs Normalny 1929–1931). Awansowany do stopnia majora. Był związany z Mielcem.

Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej 1939 i agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939, został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie w Kozielsku^[4]. Wiosną 1940 został przetransportowany do Katynia i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Został pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu.

Jego żoną była Waleria z domu Jotkowska, z którą miał syna Jerzego^[2]. Rodzina Kazimierza Dobrostańskiego dowiedziała się o jego losie w 1972^[2].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)^[5]
Krzyż Walecznych
Złoty Krzyż Zasługi (18 lutego 1939)^[6]
Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)^[7]
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Odznaka za Rany i Kontuzje

Upamiętnienie

5 października 2007 Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika^[8]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”^[9].

Kazimierz Dobrostański został upamiętniony tabliczką na ścianie katyńskiej przy bazylice św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty w Mielcu, ustanowionej w 1990^[10].

24 kwietnia 2008, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, przy Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie, na którym mecze rozgrywa drużyna piłkarska Legii Warszawa, został zasadzony Dąb Pamięci, honorujący Kazimierza Dobrostańskiego^[3].

Zobacz też

Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)

Przypisy

↑ 26 stycznia 1934 ogłoszono sprostowanie imienia z „Kazimierz” na „Kazimierz Alojzy” oraz daty urodzenia z „18 kwietnia 1898” na „19 kwietnia 1898”. Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych. Zmiany (sprostowania) nazwisk, imion i dat urodzenia. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 2, s. 40, 26 stycznia 1934.
↑ ^a ^b ^c Historia Legii Warszawa. 1941–1950. legia.com. [dostęp 2015-01-14].
↑ ^a ^b Dęby katyńskie na Legii. legia.net, 24 kwietnia 2008. [dostęp 2015-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 lipca 2014)].
↑ Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 212. ISBN 83-7001-294-9.
↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
↑ M.P. z 1939 r. nr 45, poz. 76 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. policja.pl. [dostęp 2014-08-05].
↑ Mielec – ściana katyńska. miejscapamiecinarodowej.pl. [dostęp 2015-01-14].

Bibliografia

Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. 108. [dostęp 2015-01-13].
Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Kazimierz Dobrostański. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2015-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)].
Kazimierz Dobrostański. katyn-pamietam.pl. [dostęp 2015-01-14].

[1] 26 stycznia 1934 ogłoszono sprostowanie imienia z „Kazimierz” na „Kazimierz Alojzy” oraz daty urodzenia z „18 kwietnia 1898” na „19 kwietnia 1898”. Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych. Zmiany (sprostowania) nazwisk, imion i dat urodzenia. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 2, s. 40, 26 stycznia 1934.

[legia_com-2] Historia Legii Warszawa. 1941–1950. legia.com. [dostęp 2015-01-14].

[legianet-3] Dęby katyńskie na Legii. legia.net, 24 kwietnia 2008. [dostęp 2015-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 lipca 2014)].

[4] Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 212. ISBN 83-7001-294-9.

[5] M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[6] M.P. z 1939 r. nr 45, poz. 76 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

[7] M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.

[8] Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

[9] Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. policja.pl. [dostęp 2014-08-05].

[10] Mielec – ściana katyńska. miejscapamiecinarodowej.pl. [dostęp 2015-01-14].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]