Ema Klinec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Ema Klinec
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1998
Kranj, Słowenia

Klub

SSK Alpina Žiri

Debiut w PŚ

7 grudnia 2013 w Lillehammer (7. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

7 grudnia 2013 w Lillehammer (7. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

16 stycznia 2016 w Sapporo (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

27 listopada 2021 w Niżnym Tagile

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata
złoto Oberstdorf 2021 normalna
srebro Oberstdorf 2021 norm. druż.
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Liberec 2013 druż.
złoto Râșnov 2016 druż. miesz.
złoto Park City 2017 druż. miesz.
złoto Kandersteg 2018 drużynowo
srebro Park City 2017 indywidualnie
srebro Park City 2017 drużynowo
srebro Kandersteg 2018 indywidualnie
brąz Erzurum 2012 druż.
Igrzyska olimpijskie młodzieży
złoto Lillehammer 2016 indywidualnie
złoto Lillehammer 2016 druż. miesz.
Letnie Grand Prix kobiet
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2018
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2020
Letni Puchar Kontynentalny
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
2013
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
2015
FIS Cup
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2012/2013
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2013/2014
Multimedia w Wikimedia Commons

Ema Klinec (ur. 2 lipca 1998 w Kranju) – słoweńska skoczkini narciarska, reprezentantka SSK Alpina Žiri. Mistrzyni świata w skokach narciarskich ze skoczni normalnej w Oberstdorfie, ośmiokrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.

Młodsza siostra Barbary Klinec[1].

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Na międzynarodowej arenie zadebiutowała 22 stycznia 2011 podczas zawodów Pucharu Kontynentalnego w Ljubnie, gdzie zajęła 16. miejsce po skokach na 65 m i 77,5 m. 20 sierpnia 2011 w Oberwiesenthal pierwszy raz stanęła na podium zawodów tej rangi, zajmując drugie miejsce.

8 października 2011 na normalnej skoczni w Kranju została mistrzynią Słowenii w skokach narciarskich.

Pierwszy raz na mistrzostwach świata juniorów wystartowała w 2012 w Erzurum. Zajęła tam indywidualnie 14. miejsce, a drużynowo zdobyła brązowy medal. W 2013 w Libercu, wraz z koleżankami z drużyny została mistrzynią świata juniorek, a indywidualnie uplasowała się na 9. pozycji.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 7 grudnia 2013 w Lillehammer, zajmując 7. miejsce i zdobywając pierwsze pucharowe punkty.

16 stycznia 2016 w Sapporo pierwszy raz stanęła na podium Pucharu Świata, zajmując drugie miejsce.

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2018 Korea Południowa Pjongczang – 14. miejsce (K-98)
2022 Pekin / Zhangjiakou – 5. miejsce (K-95)

Starty E. Klinec na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
14. 12 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 ind. 91,5 m 89,0 m 181,6 pkt 83,0 pkt Maren Lundby
5. 5 lutego 2022 Pekin / Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 ind. 100,0 m 90,5 m 215,4 pkt 23,6 pkt Urša Bogataj

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2017 Finlandia Lahti – 5. miejsce (K-90)
2021 Niemcy Oberstdorf – złoty medal (K-95), 6. miejsce (K-120)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2017 Finlandia Lahti – 4. miejsce (K-90, drużyna mieszana)[a]
2021 Niemcy Oberstdorf – srebrny medal (K-95)[b], 4. miejsce (K-95, drużyna mieszana)[c]

Starty E. Klinec na mistrzostwach świata – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
5. 24 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 ind. 99,0 m 94,0 m 245,8 pkt 8,8 pkt Carina Vogt
4. 26 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[a] 92,5 m 91,5 m 961,4 pkt (238,8 pkt) 74,1 pkt Niemcy
1.FIS gold medal.png 25 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 ind. 105,0 m 100,5 m 279,6 pkt –
2.FIS silver medal.png 26 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż.[b] 91,0 m 95,5 m 957,9 pkt (235,2 pkt) 1,4 pkt Austria
4. 28 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż. miesz.[c] 90,5 m 93,0 m 954,8 pkt (208,3 pkt) 46,0 pkt Niemcy
6. 3 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 ind. 120,0 m 139,5 m 273,3 pkt 23,3 pkt Maren Lundby

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2012 Turcja Erzurum – 14. miejsce (K-95)
2013 Czechy Liberec – 9. miejsce (K-90)
2016 Rumunia Râșnov – 6. miejsce (K-90)
2017 Stany Zjednoczone Park City – srebrny medal (K-90)
2018 Szwajcaria Kandersteg – srebrny medal (K-95)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2012 Turcja Erzurum – brązowy medal (K-95)[d]
2013 Czechy Liberec – złoty medal (K-90)[e]
2016 Rumunia Râșnov – złoty medal (K-90, drużyna mieszana)[f]
2017 Stany Zjednoczone Park City – srebrny medal (K-90)[g], złoty medal (K-90, drużyna mieszana)[h]
2018 Szwajcaria Kandersteg – złoty medal (K-95)[i]

Starty E. Klinec na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
14. 23 lutego 2012 Turcja Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 ind. 89,5 m 90,0 m 201,5 pkt 75,0 pkt Sara Takanashi
3.FIS bronze medal.png 25 lutego 2012 Turcja Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 druż.[d] 92,5 m 95,0 m 823,5 pkt (219,5 pkt) 144,5 pkt Japonia
9. 24 stycznia 2013 Czechy Liberec Ještěd K-90 HS-100 ind. 89,5 m 91,5 m 227,0 pkt 41,0 pkt Sara Takanashi
1.FIS gold medal.png 26 stycznia 2013 Czechy Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[e] 92,0 m 91,5 m 1009,0 pkt (233,0 pkt) –
6. 23 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 ind. 85,5 m 80,5 m 180,7 pkt 28,3 pkt Chiara Hölzl
1.FIS gold medal.png 24 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż. miesz.[f] 95,0 m 92,5 m 882,8 pkt (230,7 pkt) –
2.FIS silver medal.png 1 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 ind. 92,0 m 93,0 m 238,0 pkt 1,8 pkt Manuela Malsiner
2.FIS silver medal.png 3 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[g] 88,5 m 88,5 m 733,2 pkt (216,9 pkt) 38,9 pkt Niemcy
1.FIS gold medal.png 5 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż. miesz.[h] 86,5 m 90,0 m 925,3 pkt (227,3 pkt) –
2.FIS silver medal.png 2 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 ind. 102,0 m 94,0 m 248,3 pkt 14,3 pkt Nika Križnar
1.FIS gold medal.png 3 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[i] 97,0 m 95,5 m 733,1 pkt (212,8 pkt) –

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2013/2014 25.[2]
2015/2016 9.[3]
2016/2017 7.[4]
2017/2018 11.[5]
2018/2019 24.[6]
2019/2020 8.[7]
2020/2021 6.[8]
2021/2022 7.[9]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 27 listopada 2021 Rosja Niżny Tagił Aist K-90 HS-97 92,0 m 97,0 m 235,1 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 16 stycznia 2016 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 93,0 m 95,0 m 241,3 pkt 2. 24,3 pkt Sara Takanashi
2. 23 stycznia 2016 Japonia Zaō Yamagata K-95 HS-100 93,5 m 98,0 m 236,1 pkt 3. 5,2 pkt Sara Takanashi
3. 30 stycznia 2016 Niemcy Oberstdorf Erdinger Arena K-95 HS-106 96,5 m 100,5 m 250,2 pkt 3. 28,3 pkt Sara Takanashi
4. 8 stycznia 2017 Niemcy Oberstdorf Erdinger Arena K-120 HS-137 127,5 m 115,5 m 234,1 pkt 2. 28,9 pkt Sara Takanashi
5. 15 lutego 2017 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 100,0 m 96,0 m 218,7 pkt 3. 15,7 pkt Yūki Itō
6. 1 grudnia 2018 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-98 94,5 m 98,5 m 265,9 pkt 3. 8,0 pkt Lidija Jakowlewa
7. 15 grudnia 2018 Francja Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 84,5 m 88,5 m 247,5 pkt 3. 12,8 pkt Katharina Althaus
8. 14 grudnia 2019 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 129,0 m – 118,9 pkt 2. 5,7 pkt Chiara Hölzl
9. 24 stycznia 2021 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 94,0 m 86,5 m 242,8 pkt 2. 1,4 pkt Eirin Maria Kvandal
10. 30 stycznia 2021 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 126,0 m 130,0 m 245,5 pkt 3. 12,2 pkt Marita Kramer
11. 5 lutego 2021 Austria Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 90,5 m 86,5 m 236,6 pkt 2. 0,8 pkt Nika Križnar
12. 26 listopada 2021 Rosja Niżny Tagił Aist K-90 HS-97 92,0 m 91,0 m 211,8 pkt 2. 41,7 pkt Marita Kramer
13. 27 listopada 2021 Rosja Niżny Tagił Aist K-90 HS-97 92,0 m 97,0 m 235,1 pkt 1. –
14. 31 grudnia 2021 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 91,0 m 91,0 m 257,2 pkt 3. 6,5 pkt Nika Križnar
15. 29 stycznia 2022 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 127,0 m – 72,0 pkt 3. 8,2 pkt Marita Kramer
16. 13 marca 2022 Niemcy Oberhof Kanzlersgrund K-90 HS-100 91,5 m 96,5 m 262,4 pkt 3. 15,0 pkt Urša Bogataj

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2013/2014
Lillehammer Hinterzarten Hinterzarten Czajkowskij Czajkowskij Sapporo Sapporo Zaō Zaō Planica Planica Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Falun Planica punkty
7 8 12 5 6 - - - - - - - - - - - - - 175
Sezon 2015/2016
Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Sapporo Sapporo Zaō Zaō Oberstdorf Oberstdorf Oslo Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Lahti Ałmaty Ałmaty punkty
32 16 31 2 9 23 3 3 4 4 9 5 - - - - - 426
Sezon 2016/2017
Lillehammer Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Oberstdorf Oberstdorf Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Pjongczang Pjongczang Oslo punkty
10 10 6 7 7 2 4 11 8 6 - - - - 5 5 3 4 6 630
Sezon 2017/2018
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Hinterzarten Sapporo Sapporo Zaō Zaō Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Oslo Oberstdorf Oberstdorf punkty
26 20 11 10 q 8 6 8 6 9 8 8 14 6 13 381
Sezon 2018/2019
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Prémanon Prémanon Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Oberstdorf Oberstdorf Oslo Lillehammer Trondheim Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
9 3 16 3 4 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 214
Sezon 2019/2020
Lillehammer Lillehammer Klingenthal Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Oberstdorf Oberstdorf Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Lillehammer Lillehammer punkty
4 4 2 13 16 7 14 15 16 10 12 20 15 6 7 5 496
Sezon 2020/2021
Ramsau Ljubno Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Hinzenbach Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
- 2 3 5 2 10 13 5 4 11 18 22 6 492
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił Niżny Tagił Lillehammer Lillehammer Klingenthal Klingenthal Ramsau Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Oberhof Oberhof punkty
2 1 9 4 13 7 5 3 4 3 5 - - - - - - 5 3 680
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Turniej Sylwestrowy[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2021/2022 5.

Korona Alp[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2021/2022 35.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2013 16.[10]
2015 32.[11]
2017 12.[12]
2018 2.[13]
2020 3.[14]
2021 6.[15]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 15 sierpnia 2013 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-90 HS-96 96,0 m 94,0 m 224,7 pkt
2. 9 września 2018 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 133,0 m – 130,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 15 sierpnia 2013 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-90 HS-96 96,0 m 94,0 m 224,7 pkt 1. –
2. 10 sierpnia 2018 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-135 120,5 m 131,5 m 238,9 pkt 2. 14,2 pkt Sara Takanashi
3. 9 września 2018 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 133,0 m – 130,8 pkt 1. –
4. 15 sierpnia 2020 Czechy Frenštát pod Radhoštěm Areal Horečky K-95 HS-106 90,5 m 89,5 m 189,4 pkt 3. 32,5 pkt Nika Križnar
5. 11 września 2021 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 124,0 m 127,0 m 215,9 pkt 3. 11,2 pkt Urša Bogataj

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2021

2013
Hinterzarten 26.07 Courchevel 15.08 Niżny Tagił 13.09 Niżny Tagił 14.09 Ałmaty 21.09 Ałmaty 22.09 punkty
- 1 - - - - 100
2015
Courchevel 14.08 Czajkowskij 05.09 Czajkowskij 06.09 Ałmaty 12.09 Ałmaty 13.09 punkty
15 - - - - 16
2017
Courchevel 11.08 Frenštát 18.08 Frenštát 19.08 Czajkowskij 09.09 Czajkowskij 10.09 punkty
11 5 7 15 29 123
2018
Hinterzarten 28.07 Courchevel 10.08 Frenštát 17.08 Frenštát 18.08 Czajkowskij 09.09 punkty
6 2 5 - 1 265
2020
Frenštát 15.08 punkty
3 60
2021
Wisła 17.07 Wisła 18.07 Courchevel 06.08 Frenštát 15.08 Czajkowskij 11.09 Czajkowskij 12.09 Klingenthal 02.10 punkty
5 7 26 16 3 4 - 211
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2010/2011 36.[16]
2011/2012 10.[17]
2012/2013 10.[18]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 2 marca 2013 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 102,5 m 102,0 m 251,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 20 stycznia 2012 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 84,0 m 82,5 m 218,5 pkt 3. 16,0 pkt Sarah Hendrickson
2. 21 stycznia 2012 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 81,0 m 76,5 m 198,5 pkt 3. 16,5 pkt Daniela Iraschko
3. 2 marca 2013 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 102,5 m 102,0 m 251,5 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2010/2011
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Notodden Notodden Schonach Hinterzarten Hinterzarten Braunlage Braunlage Ljubno Ljubno Brotterode Brotterode Zakopane Zakopane Ramsau Ramsau Zaō punkty
- - - - - - - - - - - 16 8 - - 20 16 18 13 - 106
Sezon 2011/2012
Rovaniemi Rovaniemi Notodden Notodden Zakopane Zakopane Liberec punkty
- - 31 15 3 3 - 136
Sezon 2012/2013
Oberwiesenthal Örnsköldsvik Örnsköldsvik Örnsköldsvik punkty
1 - - - 100
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2011 8.[19]
2013 1.[20]
2015 1.[21]
2019 5.[22]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 14 września 2013 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 102,5 m 99,5 m 269,0 pkt
2. 15 września 2013 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 91,0 m 90,0 m 228,5 pkt
3. 28 sierpnia 2015 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 93,0 m 104,5 m 226,3 pkt
4. 22 września 2019 Austria Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 109,5 m 107,5 m 242,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 20 sierpnia 2011 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 101,5 m 95,0 m 243,0 pkt 2. 9,5 pkt Daniela Iraschko
2. 14 września 2013 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 102,5 m 99,5 m 269,0 pkt 1. –
3. 15 września 2013 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 91,0 m 90,0 m 228,5 pkt 1. –
4. 28 sierpnia 2015 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 93,0 m 104,5 m 226,3 pkt 1. –
5. 29 sierpnia 2015 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 104,5 m 91,0 m 233,5 pkt 2. 1,2 pkt Sara Takanashi
6. 22 września 2019 Austria Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 109,5 m 107,5 m 242,7 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu letniego 2021

2011
Szczyrk Zakopane Bischofsgrün Bischofsgrün Oberwiesenthal Oberwiesenthal Trondheim Trondheim punkty
- - 9 4 5 2 - - 204
2013
Lillehammer Lillehammer punkty
1 1 200
2015
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Oslo Oslo punkty
1 2 - - 180
2019
Szczuczyńsk Szczuczyńsk Szczyrk Szczyrk Lillehammer Stams Stams punkty
- - - - - 4 1 150
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2012/2013 3.[23]
2013/2014 3.[24]
2015/2016 29.[25]
2017/2018 16.[26]
2018/2019 13.[27]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 14 lipca 2012 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 91,0 m 86,5 m 221,5 pkt
2. 13 lipca 2013 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 95,5 m 90,0 m 238,5 pkt
3. 14 lipca 2013 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 89,0 m 96,5 m 236,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 14 lipca 2012 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 91,0 m 86,5 m 221,5 pkt 1. –
2. 15 lipca 2012 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 84,0 m 86,5 m 203,5 pkt 3. 20,0 pkt Sabrina Windmüller
3. 13 lipca 2013 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 95,5 m 90,0 m 238,5 pkt 1. –
4. 14 lipca 2013 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 89,0 m 96,5 m 236,5 pkt 1. –
5. 12 lipca 2015 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 85,0 m 85,0 m 203,5 pkt 3.[j] 31,0 pkt Jacqueline Seifriedsberger
6. 24 lutego 2018 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 89,5 m 84,5 m 213,0 pkt 2. 6,5 pkt Nika Križnar
7. 25 lutego 2018 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 90,5 m 92,0 m 233,0 pkt 2. 12,5 pkt Nika Križnar
8. 7 lipca 2018 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 87,5 m 95,0 m 230,5 pkt 2. 7,0 pkt Chiara Hölzl
9. 8 lipca 2018 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 89,0 m 92,0 m 228,5 pkt 2. 2,0 pkt Chiara Hölzl

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2012/2013
Villach Villach Râșnov Râșnov punkty
1 3 - - 160
Sezon 2013/2014
Villach Villach Frenštát Frenštát Râșnov Râșnov Râșnov Râșnov punkty
1 1 - - - - - - 200
Sezon 2015/2016
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Harrachov Harrachov punkty
dq 3 - - - - - - 60
Sezon 2017/2018
Villach Villach Kandersteg Kandersteg Râșnov Râșnov Whistler Whistler Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach Falun punkty
- - - - - - - - - - 2 2 - 160
Sezon 2018/2019
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Park City Park City Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
2 2 - - - - - - - - - - 160
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Skład zespołu: Ema Klinec, Nika Križnar, Anže Lanišek i Peter Prevc.
  2. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Ema Klinec, Nika Križnar i Špela Rogelj.
  3. ↑ a b Skład zespołu: Ema Klinec, Nika Križnar, Anže Lanišek i Bor Pavlovčič.
  4. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Ema Klinec, Katja Požun i Špela Rogelj.
  5. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Ema Klinec, Katja Požun i Špela Rogelj.
  6. ↑ a b Skład zespołu: Ema Klinec, Nika Križnar, Bor Pavlovčič i Domen Prevc.
  7. ↑ a b Skład zespołu: Jerneja Brecl, Ema Klinec, Katra Komar i Nika Križnar.
  8. ↑ a b Skład zespołu: Tilen Bartol, Žiga Jelar, Ema Klinec i Nika Križnar.
  9. ↑ a b Skład zespołu: Jerneja Brecl, Ema Klinec, Katra Komar i Nika Križnar.
  10. ↑ Ex aequo z Luisą Görlich

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Paweł Borkowski: AC w Ziri: Siostry Klinec bezkonkurencyjne! (pol.). nicesport.pl, 2013-01-14. [dostęp 2021-04-11].
  2. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2013/2014 - World Cup Standings (ang.). fis-ski.com, 2014-03-22. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)].
  3. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2015/2016 - World Cup Standings (ang.). fis-ski.com, 2016-02-28. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)].
  4. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2016/2017 - World Cup Standings (ang.). fis-ski.com, 2017-03-12. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)].
  5. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2017/2018 - World Cup Standings (ang.). fis-ski.com, 2018-03-25. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)].
  6. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2018/2019 - World Cup Standings (ang.). fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)].
  7. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2019/2020 - World Cup Standings (ang.). fis-ski.com, 2020-03-10. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)].
  8. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2020/2021 - World Cup Standings (ang.). fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)].
  9. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2021/2022 - World Cup Standings (ang.). fis-ski.com, 2022-03-13. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)].
  10. ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2013 - Grand Prix Standing (ang.). fis-ski.com, 2013-09-22. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)].
  11. ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2015 - Grand Prix Standing (ang.). fis-ski.com, 2015-09-13. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)].
  12. ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2017 - Grand Prix Standing (ang.). fis-ski.com, 2017-09-10. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)].
  13. ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2018 - Grand Prix Standing (ang.). fis-ski.com, 2018-10-03. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)].
  14. ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2020 - Grand Prix Standing (ang.). fis-ski.com, 2020-08-15. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)].
  15. ↑ FIS Ski Jumping Grand Prix Ladies - 2021 - Grand Prix Standing (ang.). fis-ski.com, 2021-10-02. [dostęp 2021-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-17)].
  16. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2010/2011 (ang.). fis-ski.com, 2011-03-09. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)].
  17. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2011/2012 (ang.). fis-ski.com, 2012-02-18. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)].
  18. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2012/2013 (ang.). fis-ski.com, 2013-03-10. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)].
  19. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2011 (ang.). fis-ski.com, 2011-09-11. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)].
  20. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2013 (ang.). fis-ski.com, 2013-09-15. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)].
  21. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2015 (ang.). fis-ski.com, 2015-09-20. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)].
  22. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2019 (ang.). fis-ski.com, 2019-09-22. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)].
  23. ↑ FIS Cup Women - Standings 2012/2013 (ang.). fis-ski.com, 2013-01-20. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)].
  24. ↑ FIS Cup Women - Standings 2013/2014 (ang.). fis-ski.com, 2014-02-22. [dostęp 2021-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-30)].
  25. ↑ FIS Cup Women - Standings 2015/2016 (ang.). fis-ski.com, 2016-03-12. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-27)].
  26. ↑ FIS Cup Women - Standings 2017/2018 (ang.). fis-ski.com, 2018-03-18. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-30)].
  27. ↑ FIS Cup Women - Standings 2018/2019 (ang.). fis-ski.com, 2019-02-24. [dostęp 2021-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • KLINEC Ema (ang.). FIS Ski - biographie. [dostęp 2015-02-17].
  • Adam Kwieciński: KLINEC Ema. [dostęp 2021-04-05].
Mistrzowie świata w skokach narciarskich
  • Mężczyźni
Skocznia normalna
Skocznia duża
Skocznia duża
drużynowo
Skocznia normalna
drużynowo
  • Kobiety
Skocznia normalna
Skocznia duża
Skocznia normalna
drużynowo
  • Zawody mieszane
Skocznia normalna
drużynowo
Medalistki mistrzostw świata w skokach narciarskich (normalna skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Skoczek.svg

Zdobywczynie Pucharu Kontynentalnego w skokach narciarskich kobiet
Zwyciężczynie edycji zimowych
Zwyciężczynie edycji letnich
Mistrzynie Słowenii w skokach narciarskich
Zima
(skocznia normalna)
Zima
(skocznia duża)
Lato
(skocznia normalna)
Lato
(skocznia duża)
Zawody mieszane
(kobiety)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ema_Klinec&oldid=66958415”