Ema Klinec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Ema Klinec
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 2 lipca 1998
Kranj, Słowenia
Klub SSK Alpina Žiri
Debiut w PŚ 7 grudnia 2013 w Lillehammer (7. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ 7 grudnia 2013 w Lillehammer (7. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ 16 stycznia 2016 w Sapporo (2. miejsce)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Liberec 2013 druż.
złoto Râșnov 2016 druż. miesz.
złoto Park City 2017 druż. miesz.
złoto Kandersteg 2018 drużynowo
srebro Park City 2017 indywidualnie
srebro Park City 2017 drużynowo
srebro Kandersteg 2018 indywidualnie
brąz Erzurum 2012 druż.
Igrzyska olimpijskie młodzieży
złoto Lillehammer 2016 indywidualnie
złoto Lillehammer 2016 druż. miesz.
Letnie Grand Prix kobiet
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2018
FIS Cup
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2012/2013
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2013/2014
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Ema Klinec (ur. 2 lipca 1998 w Kranju) – słoweńska skoczkini narciarska, reprezentantka SSK Alpina Žiri. Ośmiokrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.

Młodsza siostra Barbary Klinec[1].

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Na międzynarodowej arenie zadebiutowała 22 stycznia 2011 podczas zawodów Pucharu Kontynentalnego w Ljubnie, gdzie zajęła 16. miejsce po skokach na 65 m i 77,5 m. 20 sierpnia 2011 w Oberwiesenthal pierwszy raz stanęła na podium zawodów tej rangi, zajmując drugie miejsce.

8 października 2011 na normalnej skoczni w Kranju została mistrzynią Słowenii w skokach narciarskich.

Pierwszy raz na mistrzostwach świata juniorów wystartowała w 2012 w Erzurum. Zajęła tam indywidualnie 14. miejsce, a drużynowo zdobyła brązowy medal. W 2013 w Libercu, wraz z koleżankami z drużyny została mistrzynią świata juniorek, a indywidualnie uplasowała się na 9. pozycji.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 7 grudnia 2013 w Lillehammer, zajmując 7. miejsce i zdobywając pierwsze pucharowe punkty.

16 stycznia 2016 w Sapporo pierwszy raz stanęła na podium Pucharu Świata, zajmując drugie miejsce.

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2018 Korea Południowa Pjongczang – 14. miejsce (K-98)

Starty E. Klinec na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
14. 12 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 ind. 91,5 m 89,0 m 181,6 pkt 83,0 pkt Maren Lundby

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2017 Finlandia Lahti – 5. miejsce (K-90)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2017 Finlandia Lahti – 4. miejsce (drużyna mieszana/K-90)[a]

Starty E. Klinec na mistrzostwach świata – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
5. 24 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 ind. 99,0 m 94,0 m 245,8 pkt 8,8 pkt Carina Vogt
4. 26 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz[a]. 92,5 m 91,5 m 961,4 pkt (238,6 pkt) 64,1 pkt Niemcy

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2012 Turcja Erzurum – 14. miejsce (K-95)
2013 Czechy Liberec – 9. miejsce (K-90)
2016 Rumunia Râșnov – 6. miejsce (K-90)
2017 Stany Zjednoczone Park City – srebrny medal (K-90)
2018 Szwajcaria Kandersteg – srebrny medal (K-96)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2012 Turcja Erzurum – brązowy medal (K-95)[b]
2013 Czechy Liberec – złoty medal (K-90)[b]
2016 Rumunia Râșnov – złoty medal (drużyna mieszana/K-90)[c]
2017 Stany Zjednoczone Park City – srebrny medal (K-90)[d], złoty medal (drużyna mieszana/K-90)[e]
2018 Szwajcaria Kandersteg – złoty medal (K-96)[f]

Starty E. Klinec na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
14. 23 lutego 2012 Turcja Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 ind. 89.5 m 90,0 m 201,5 pkt 75,0 pkt Sara Takanashi
3.FIS bronze medal.png 25 lutego 2012 Turcja Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 druż.[b] 92,5 m 95,0 m 823,5 pkt (219,5 pkt) 144,5 pkt Japonia
9. 24 stycznia 2013 Czechy Liberec Ještěd K-90 HS-100 ind. 89,5 m 91,5 m 227,0 pkt 41,0 pkt Sara Takanashi
1.FIS gold medal.png 26 stycznia 2013 Czechy Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[b] 92,0 m 91,5 m 1009,0 pkt (233,0 pkt) –
6. 23 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 ind. 85,5 m 80,5 m 180,7 pkt 28,3 pkt Chiara Hölzl
1.FIS gold medal.png 24 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż. miesz[c]. 95,0 m 92,5 m 882,8 pkt (230,7 pkt) –
2.FIS silver medal.png 1 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park Jumps K-90 HS-100 ind. 92,0 m 93,0 m 238,0 pkt 1,8 pkt Manuela Malsiner
2.FIS silver medal.png 3 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park Jumps K-90 HS-100 druż.[d] 88,5 m 88,5 m 772,1 pkt (216,9 pkt) 38,9 pkt Niemcy
1.FIS gold medal.png 5 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park Jumps K-90 HS-100 druż. miesz[e]. 86,5 m 90,0 m 925,3 pkt (227,3 pkt) –
2.FIS silver medal.png 2 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-96 HS-106 ind. 102,0 m 94,0 m 248,3 pkt 14,3 pkt Nika Križnar
1.FIS gold medal.png 3 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-96 HS-106 druż.[f] 97,0 m 95,5 m 733,1 pkt (212,8 pkt) –

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2013/2014 25[2].
2015/2016 9.[3]
2016/2017 7.[4]
2017/2018 11.[5]
2018/2019 24.[6]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 16 stycznia 2016 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 93,0 m 95,0 m 241,3 pkt 2. 24,3 pkt Sara Takanashi
2. 23 stycznia 2016 Japonia Zaō Yamagata K-95 HS-100 93,5 m 98,0 m 236,1 pkt 3. 5,2 pkt Sara Takanashi
3. 30 stycznia 2016 Niemcy Oberstdorf Erdinger Arena K-95 HS-106 96,5 m 100,5 m 250,2 pkt 3. 28,3 pkt Sara Takanashi
4. 8 stycznia 2017 Niemcy Oberstdorf Erdinger Arena K-120 HS-137 127,5 m 115,5 m 234,1 pkt 2. 28,9 pkt Sara Takanashi
5. 15 lutego 2017 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 100,0 m 96,0 m 218,7 pkt 3. 15,7 pkt Yūki Itō
6. 1 grudnia 2018 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-98 94,5 m 98,5 m 265,9 pkt 3. 8,0 pkt Lidija Jakowlewa
7. 15 grudnia 2018 Francja Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 84,5 m 88,5 m 247,5 pkt 3. 12,8 pkt Katharina Althaus

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan na 7 grudnia 2019

Sezon 2013/2014
Lillehammer Hinterzarten Hinterzarten Czajkowski (miasto) Czajkowski (miasto) Sapporo Sapporo Zao Zao Planica Planica Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Falun Planica punkty
7 8 12 5 6 - - - - - - - - - - - - - 175
Sezon 2015/2016
Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Sapporo Sapporo Zao Zao Oberstdorf Oberstdorf Oslo Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Lahti Ałmaty Ałmaty punkty
32 16 31 2 9 23 3 3 4 4 9 5 - - - - - 426
Sezon 2016/2017
Lillehammer Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Oberstdorf Oberstdorf Sapporo Sapporo Zao Zao Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Pjongczang Pjongczang Oslo punkty
10 10 6 7 7 2 4 11 8 6 - - - - 5 5 3 4 6 630
Sezon 2017/2018
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Hinterzarten Sapporo Sapporo Zao Zao Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Oslo Oberstdorf Oberstdorf punkty
26 20 11 10 q 8 6 8 6 9 8 8 14 6 13 379
Sezon 2018/2019
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Prémanon Prémanon Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Oberstdorf Oberstdorf Oslo Lillehammer Trondheim Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
9 3 16 3 4 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 214
Sezon 2019/2020
Lillehammer Lillehammer Klingenthal Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Oberstdorf Oberstdorf Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Oslo Lillehammer Trondheim Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
4 50
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2013 16.[7]
2015 32.[8]
2017 12.[9]
2018 2.[10]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 15 sierpnia 2013 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-90 HS-96 96,0 m 94,0 m 224,7 pkt 1. –
2. 10 sierpnia 2018 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-135 120,5 m 131,5 m 238,9 pkt 2. 14,2 pkt Sara Takanashi
3. 9 września 2018 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 133,0 m – 130,8 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP[edytuj | edytuj kod]

stan na koniec sezonu 2018

2013
Hinterzarten 26.07 Courchevel 15.08 Niżny Tagił 14.09 Niżny Tagił 15.09 Ałmaty 21.09 Ałmaty 22.09 punkty
- 1 - - - - 100
2015
Courchevel 14.08 Czajkowskij 5.09 Czajkowskij 6.09 Ałmaty 12.09 Ałmaty 13.09 punkty
15 - - - - 16
2017
Courchevel 11.08 Frenštát 18.08 Frenštát 19.08 Czajkowskij 9.09 Czajkowskij 10.09 punkty
11 5 7 15 29 123
2018
Hinterzarten 28.07 Courchevel 10.08 Frenštát 17.08 Frenštát 18.08 Czajkowskij 9.09 punkty
6 2 5 - 1 265
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 –  – zawodniczka nie wystartowała

dsq – zawodniczka zdyskwalifikowana

q – zawodniczka nie zakwalifikowała się

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2010/2011 36.[11]
2011/2012 10.[12]
2012/2013 10.[13]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Skład zespołu: Nika Križnar, Anže Lanišek, Ema Klinec, Peter Prevc
  2. ↑ a b c d Skład zespołu: Urša Bogataj, Ema Klinec, Katja Požun, Špela Rogelj
  3. ↑ a b Skład zespołu: Nika Križnar, Bor Pavlovčič, Ema Klinec, Domen Prevc
  4. ↑ a b Skład zespołu: Jerneja Brecl, Katra Komar, Nika Križnar, Ema Klinec.
  5. ↑ a b Skład zespołu: Nika Križnar, Tilen Bartol, Ema Klinec, Žiga Jelar.
  6. ↑ a b Skład zespołu: Jerneja Brecl, Nika Križnar, Katra Komar, Ema Klinec.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Paweł Borkowski: AC w Ziri: Siostry Klinec bezkonkurencyjne! (pol.). nicesport.pl, 2013-01-14. [dostęp 2013-01-14].
  2. ↑ FIS Ski Jumping World Cup Ladies 2013/2014, World Cup Standings (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2015-02-16].
  3. ↑ FIS Ski Jumping World Cup Ladies 2015/2016, World Cup Standings (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2016-03-04].
  4. ↑ World Cup 2017 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2017-03-14].
  5. ↑ World Cup 2018 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2018-03-28].
  6. ↑ World Cup 2019 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-03-24].
  7. ↑ FIS Grand Prix Ski Jumping Ladies 2013 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2018-08-31].
  8. ↑ FIS Grand Prix Ski Jumping Ladies 2015 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2018-08-31].
  9. ↑ FIS Grand Prix Ski Jumping Ladies 2017 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2018-08-31].
  10. ↑ FIS Grand Prix Ski Jumping Ladies 2018 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2018-08-31].
  11. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies 2010/2011 Cupstandings (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2015-02-16].
  12. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies 2011/2012 Cupstandings (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2015-02-16].
  13. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies 2012/2013 Cupstandings (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2015-02-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • KLINEC Ema (ang.). FIS Ski - biographie. [dostęp 2015-02-17].
p • d • e
Zdobywczynie Pucharu Kontynentalnego w skokach narciarskich kobiet
Zwyciężczynie edycji zimowych
Zwyciężczynie edycji letnich
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ema_Klinec&oldid=58192088”