Ema Klinec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ema Klinec
Ilustracja
Ema Klinec (2022)
Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1998
Poljane nad Škofjo Loko

Klub

SSK Alpina Žiri

Debiut w PŚ

7 grudnia 2013 w Lillehammer (7. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

7 grudnia 2013 w Lillehammer (7. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

16 stycznia 2016 w Sapporo (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

27 listopada 2021 w Niżnym Tagile

Rekord życiowy

226,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (19 marca 2023)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata
złoto Oberstdorf 2021 normalna
srebro Oberstdorf 2021 norm. druż.
brąz Planica 2023 druż. miesz.
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Liberec 2013 druż.
złoto Râșnov 2016 druż. miesz.
złoto Park City 2017 druż. miesz.
złoto Kandersteg 2018 drużynowo
srebro Park City 2017 indywidualnie
srebro Park City 2017 drużynowo
srebro Kandersteg 2018 indywidualnie
brąz Erzurum 2012 druż.
Igrzyska olimpijskie młodzieży
złoto Lillehammer 2016 indywidualnie
złoto Lillehammer 2016 druż. miesz.
Inne nagrody
Puchar Świata
brąz 3. miejsce
2022/2023
Raw Air
złoto 1. miejsce
2023
Letnie Grand Prix
srebro 2. miejsce
2018
brąz 3. miejsce
2020
Letni Puchar Kontynentalny
złoto 1. miejsce
2013
złoto 1. miejsce
2015
FIS Cup
brąz 3. miejsce
2012/2013
brąz 3. miejsce
2013/2014
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Ema Klinec (ur. 2 lipca 1998 w Poljane nad Škofjo Loko[1]) – słoweńska skoczkini narciarska, reprezentantka SSK Alpina Žiri. Mistrzyni świata w skokach narciarskich ze skoczni normalnej w Oberstdorfie, ośmiokrotna medalistka mistrzostw świata juniorów. Rekordzistka świata w długości skoku narciarskiego kobiet (226 metrów)[2].

Młodsza siostra Barbary Klinec[3].

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Na międzynarodowej arenie zadebiutowała 22 stycznia 2011 podczas zawodów Pucharu Kontynentalnego w Ljubnie, gdzie zajęła 16. miejsce po skokach na 65 m i 77,5 m. 20 sierpnia 2011 w Oberwiesenthal pierwszy raz stanęła na podium zawodów tej rangi, zajmując drugie miejsce.

8 października 2011 na normalnej skoczni w Kranju została mistrzynią Słowenii w skokach narciarskich.

Pierwszy raz na mistrzostwach świata juniorów wystartowała w 2012 w Erzurum. Zajęła tam indywidualnie 14. miejsce, a drużynowo zdobyła brązowy medal. W 2013 w Libercu, wraz z koleżankami z drużyny została mistrzynią świata juniorek, a indywidualnie uplasowała się na 9. pozycji.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 7 grudnia 2013 w Lillehammer, zajmując 7. miejsce i zdobywając pierwsze pucharowe punkty.

16 stycznia 2016 w Sapporo pierwszy raz stanęła na podium Pucharu Świata, zajmując drugie miejsce.

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2018 Korea Południowa Pjongczang – 14. miejsce (K-98)
2022 Pekin/Zhangjiakou – 5. miejsce (K-95)

Starty E. Klinec na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
14. 12 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 91,5 m 89,0 m 181,6 pkt 83,0 pkt Maren Lundby
5. 5 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 100,0 m 90,5 m 215,4 pkt 23,6 pkt Urša Bogataj

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2017 Finlandia Lahti – 5. miejsce (K-90)
2021 Niemcy Oberstdorf – złoty medal (K-95), 6. miejsce (K-120)
2023 Słowenia Planica – 19. miejsce (K-95), 7. miejsce (K-125)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2017 Finlandia Lahti – 4. miejsce (K-90, drużyna mieszana)[a]
2021 Niemcy Oberstdorf – srebrny medal (K-95)[b], 4. miejsce (K-95, drużyna mieszana)[c]
2023 Słowenia Planica – 4. miejsce (K-95)[d], brązowy medal (K-95, drużyna mieszana)[e]

Starty E. Klinec na mistrzostwach świata – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
5. 24 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 99,0 m 94,0 m 245,8 pkt 8,8 pkt Carina Vogt
4. 26 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[a] 92,5 m 91,5 m 961,4 pkt (238,8 pkt) 74,1 pkt Niemcy
1.złoto 25 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 105,0 m 100,5 m 279,6 pkt –
2.srebro 26 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż.[b] 91,0 m 95,5 m 957,9 pkt (235,2 pkt) 1,4 pkt Austria
4. 28 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż. miesz.[c] 90,5 m 93,0 m 954,8 pkt (208,3 pkt) 46,0 pkt Niemcy
6. 3 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 120,0 m 139,5 m 273,3 pkt 23,3 pkt Maren Lundby
19. 23 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 90,5 m 91,5 m 211,0 pkt 38,1 pkt Katharina Althaus
4. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[d] 92,5 m 94,0 m 819,1 pkt (208,7 pkt) 24,7 pkt Niemcy
3.brąz 26 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[e] 88,0 m 91,0 m 1000,4 pkt (224,4 pkt) 16,8 pkt Niemcy
7. 1 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 117,0 m 131,5 m 236,3 pkt 27,9 pkt Alexandria Loutitt

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2012 Turcja Erzurum – 14. miejsce (K-95)
2013 Czechy Liberec – 9. miejsce (K-90)
2016 Rumunia Râșnov – 6. miejsce (K-90)
2017 Stany Zjednoczone Park City – srebrny medal (K-90)
2018 Szwajcaria Kandersteg – srebrny medal (K-95)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2012 Turcja Erzurum – brązowy medal (K-95)[f]
2013 Czechy Liberec – złoty medal (K-90)[g]
2016 Rumunia Râșnov – złoty medal (K-90, drużyna mieszana)[h]
2017 Stany Zjednoczone Park City – srebrny medal (K-90)[i], złoty medal (K-90, drużyna mieszana)[j]
2018 Szwajcaria Kandersteg – złoty medal (K-95)[k]

Starty E. Klinec na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
14. 23 lutego 2012 Turcja Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 indywid. 89,5 m 90,0 m 201,5 pkt 75,0 pkt Sara Takanashi
3.brąz 25 lutego 2012 Turcja Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 druż.[f] 92,5 m 95,0 m 823,5 pkt (219,5 pkt) 144,5 pkt Japonia
9. 24 stycznia 2013 Czechy Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 89,5 m 91,5 m 227,0 pkt 41,0 pkt Sara Takanashi
1.złoto 26 stycznia 2013 Czechy Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[g] 92,0 m 91,5 m 1009,0 pkt (233,0 pkt) –
6. 23 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 85,5 m 80,5 m 180,7 pkt 28,3 pkt Chiara Kreuzer
1.złoto 24 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż. miesz.[h] 95,0 m 92,5 m 882,8 pkt (230,7 pkt) –
2.srebro 1 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 92,0 m 93,0 m 238,0 pkt 1,8 pkt Manuela Malsiner
2.srebro 3 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[i] 88,5 m 88,5 m 733,2 pkt (216,9 pkt) 38,9 pkt Niemcy
1.złoto 5 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż. miesz.[j] 86,5 m 90,0 m 925,3 pkt (227,3 pkt) –
2.srebro 2 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 indywid. 102,0 m 94,0 m 248,3 pkt 14,3 pkt Nika Križnar
1.złoto 3 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[k] 97,0 m 95,5 m 733,1 pkt (212,8 pkt) –

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[4]
2013/2014 25.
2015/2016 9.
2016/2017 7.
2017/2018 11.
2018/2019 24.
2019/2020 8.
2020/2021 6.
2021/2022 7.
2022/2023 3.
2023/2024 13.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 27 listopada 2021 Rosja Niżny Tagił Aist K-90 HS-97 92,0 m 97,0 m 235,1 pkt
2. 12 marca 2023 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 125,0 m 134,5 m 238,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 16 stycznia 2016 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 93,0 m 95,0 m 241,3 pkt 2. 24,3 pkt Sara Takanashi
2. 23 stycznia 2016 Japonia Zaō Yamagata K-95 HS-100 93,5 m 98,0 m 236,1 pkt 3. 5,2 pkt Sara Takanashi
3. 30 stycznia 2016 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 96,5 m 100,5 m 250,2 pkt 3. 28,3 pkt Sara Takanashi
4. 8 stycznia 2017 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 127,5 m 115,5 m 234,1 pkt 2. 28,9 pkt Sara Takanashi
5. 15 lutego 2017 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 100,0 m 96,0 m 218,7 pkt 3. 15,7 pkt Yūki Itō
6. 1 grudnia 2018 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-98 94,5 m 98,5 m 265,9 pkt 3. 8,0 pkt Lidija Jakowlewa
7. 15 grudnia 2018 Francja Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 84,5 m 88,5 m 247,5 pkt 3. 12,8 pkt Katharina Althaus
8. 14 grudnia 2019 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 129,0 m – 118,9 pkt 2. 5,7 pkt Chiara Hölzl
9. 24 stycznia 2021 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 94,0 m 86,5 m 242,8 pkt 2. 1,4 pkt Eirin Maria Kvandal
10. 30 stycznia 2021 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 126,0 m 130,0 m 245,5 pkt 3. 12,2 pkt Marita Kramer
11. 5 lutego 2021 Austria Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 90,5 m 86,5 m 236,6 pkt 2. 0,8 pkt Nika Križnar
12. 26 listopada 2021 Rosja Niżny Tagił Aist K-90 HS-97 92,0 m 91,0 m 211,8 pkt 2. 41,7 pkt Marita Kramer
13. 27 listopada 2021 Rosja Niżny Tagił Aist K-90 HS-97 92,0 m 97,0 m 235,1 pkt 1. –
14. 31 grudnia 2021 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 91,0 m 91,0 m 257,2 pkt 3. 6,5 pkt Nika Križnar
15. 29 stycznia 2022 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 127,0 m – 72,0 pkt 3. 8,2 pkt Marita Kramer
16. 13 marca 2022 Niemcy Oberhof Kanzlersgrund K-90 HS-100 91,5 m 96,5 m 262,4 pkt 3. 15,0 pkt Urša Bogataj
17. 7 stycznia 2023 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 122,0 m 129,0 m 256,3 pkt 2. 7,5 pkt Katharina Althaus
18. 8 stycznia 2023 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 128,0 m 122,0 m 227,3 pkt 2. 4,8 pkt Silje Opseth
19. 28 stycznia 2023 Niemcy Hinterzarten Rothaus-Schanze K-100 HS-111 102,0 m 105,5 m 237,6 pkt 2. 21,2 pkt Katharina Althaus
20. 29 stycznia 2023 Niemcy Hinterzarten Rothaus-Schanze K-100 HS-111 102,0 m 107,5 m 249,5 pkt 2. 5,2 pkt Anna Odine Strøm
21. 4 lutego 2023 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 137,5 m 146,5 m 256,3 pkt 2. 8,1 pkt Katharina Althaus
22. 10 lutego 2023 Austria Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 88,5 m 87,0 m 250,5 pkt 2. 3,9 pkt Eva Pinkelnig
23. 11 marca 2023 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 123,0 m 126,5 m 254,6 pkt 2. 5,5 pkt Chiara Kreuzer
24. 12 marca 2023 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 125,0 m 134,5 m 238,2 pkt 1. –
25. 13 marca 2023 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 120,0 m 122,0 m 216,6 pkt 3. 6,5 pkt Silje Opseth
26. 15 grudnia 2023 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 134,0 m 135,0 m 289,4 pkt 3. 3,6 pkt Joséphine Pagnier
27. 16 grudnia 2023 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 126,0 m 134,0 m 302,7 pkt 2. 2,6 pkt Nika Prevc
28. 17 marca 2024 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-200 HS-240 197,0 m 203,0 m 375,9 pkt 3. 55,3 pkt Eirin Maria Kvandal

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2013/2014
Lillehammer Hinterzarten Hinterzarten Czajkowskij Czajkowskij Sapporo Sapporo Zaō Zaō Planica Planica Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Falun Planica punkty
7 8 12 5 6 - - - - - - - - - - - - - 175
Sezon 2015/2016
Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Sapporo Sapporo Zaō Zaō Oberstdorf Oberstdorf Oslo Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Lahti Ałmaty Ałmaty punkty
32 16 31 2 9 23 3 3 4 4 9 5 - - - - - 426
Sezon 2016/2017
Lillehammer Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Oberstdorf Oberstdorf Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Pjongczang Pjongczang Oslo punkty
10 10 6 7 7 2 4 11 8 6 - - - - 5 5 3 4 6 630
Sezon 2017/2018
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Hinterzarten Sapporo Sapporo Zaō Zaō Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Oslo Oberstdorf Oberstdorf punkty
26 20 11 10 q 8 6 8 6 9 8 8 14 6 13 381
Sezon 2018/2019
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Prémanon Prémanon Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Oberstdorf Oberstdorf Oslo Lillehammer Trondheim Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
9 3 16 3 4 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 214
Sezon 2019/2020
Lillehammer Lillehammer Klingenthal Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Oberstdorf Oberstdorf Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Lillehammer Lillehammer punkty
4 4 2 13 16 7 14 15 16 10 12 20 15 6 7 5 496
Sezon 2020/2021
Ramsau Ljubno Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Hinzenbach Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
- 2 3 5 2 10 13 5 4 11 18 22 6 492
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił Niżny Tagił Lillehammer Lillehammer Klingenthal Klingenthal Ramsau Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Oberhof Oberhof punkty
2 1 9 4 13 7 5 3 4 3 5 - - - - - - 5 3 680
Sezon 2022/2023
Wisła Wisła Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Villach Villach Ljubno Ljubno Sapporo Sapporo Zaō Zaō Hinterzarten Hinterzarten Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Oslo Lillehammer Lillehammer Lahti punkty
8 11 21 5 12 8 7 4 9 2 2 12 18 2 2 2 6 2 4 5 5 2 1 3 6 10 1281
Sezon 2023/2024
Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Garmisch-Partenkirchen Oberstdorf Villach Villach Sapporo Sapporo Zaō Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lahti Oslo Oslo Trondheim Trondheim Vikersund Planica punkty
14 5 3 2 11 7 21 21 9 14 - - - - - 13 26 13 8 4 37 20 3 19 540
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[4]
2020 7.
2023 1.
2024 16.

Turniej Sylwestrowy[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[5]
2021/2022 5.
2022/2023 6.

Korona Alp[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[6]
2021/2022 35.

Turniej Dwóch Nocy[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[7]
2023/2024 6.

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[8]
2013 16.
2015 32.
2017 12.
2018 2.
2020 3.
2021 6.
2022 13.
2023 5.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 15 sierpnia 2013 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-90 HS-96 96,0 m 94,0 m 224,7 pkt
2. 9 września 2018 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 133,0 m – 130,8 pkt
3. 7 października 2023 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 131,5 m 137,0 m 247,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 15 sierpnia 2013 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-90 HS-96 96,0 m 94,0 m 224,7 pkt 1. –
2. 10 sierpnia 2018 Francja Courchevel Tremplin du Praz K-125 HS-135 120,5 m 131,5 m 238,9 pkt 2. 14,2 pkt Sara Takanashi
3. 9 września 2018 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 133,0 m – 130,8 pkt 1. –
4. 15 sierpnia 2020 Czechy Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 90,5 m 89,5 m 189,4 pkt 3. 32,5 pkt Nika Križnar
5. 11 września 2021 Rosja Czajkowskij Snieżynka K-125 HS-140 124,0 m 127,0 m 215,9 pkt 3. 11,2 pkt Urša Bogataj
6. 2 października 2022 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 118,0 m 126,0 m 197,6 pkt 2. 27,9 pkt Urša Bogataj
7. 23 września 2023 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 88,0 m 84,0 m 211,6 pkt 2.[l] 27,1 pkt Nika Križnar
8. 24 września 2023 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 90,5 m 96,0 m 238,5 pkt 2. 0,4 pkt Nika Križnar
9. 7 października 2023 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 131,5 m 137,0 m 247,2 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2023

2013
Hinterzarten 26.07 Courchevel 15.08 Niżny Tagił 13.09 Niżny Tagił 14.09 Ałmaty 21.09 Ałmaty 22.09 punkty
- 1 - - - - 100
2015
Courchevel 14.08 Czajkowskij 05.09 Czajkowskij 06.09 Ałmaty 12.09 Ałmaty 13.09 punkty
15 - - - - 16
2017
Courchevel 11.08 Frenštát 18.08 Frenštát 19.08 Czajkowskij 09.09 Czajkowskij 10.09 punkty
11 5 7 15 29 123
2018
Hinterzarten 28.07 Courchevel 10.08 Frenštát 17.08 Frenštát 18.08 Czajkowskij 09.09 punkty
6 2 5 - 1 265
2020
Frenštát 15.08 punkty
3 60
2021
Wisła 17.07 Wisła 18.07 Courchevel 06.08 Frenštát 15.08 Czajkowskij 11.09 Czajkowskij 12.09 Klingenthal 02.10 punkty
5 7 26 16 3 4 - 211
2022
Wisła 23.07 Wisła 24.07 Courchevel 06.08 Râșnov 17.09 Klingenthal 02.10 punkty
- - - - 2 80
2023
Courchevel 29.07 Courchevel 30.07 Szczyrk 05.08 Szczyrk 06.08 Râșnov 23.09 Râșnov 24.09 Klingenthal 07.10 punkty
- - - - 2 2 1 260
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[9]
2010/2011 36.
2011/2012 10.
2012/2013 10.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 2 marca 2013 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 102,5 m 102,0 m 251,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 20 stycznia 2012 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 84,0 m 82,5 m 218,5 pkt 3. 16,0 pkt Sarah Hendrickson
2. 21 stycznia 2012 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 81,0 m 76,5 m 198,5 pkt 3. 16,5 pkt Daniela Iraschko
3. 2 marca 2013 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 102,5 m 102,0 m 251,5 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2010/2011
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Notodden Notodden Schonach Hinterzarten Hinterzarten Braunlage Braunlage Ljubno Ljubno Brotterode Brotterode Zakopane Zakopane Ramsau Ramsau Zaō punkty
- - - - - - - - - - - 16 8 - - 20 16 18 13 - 106
Sezon 2011/2012
Rovaniemi Rovaniemi Notodden Notodden Zakopane Zakopane Liberec punkty
- - 31 15 3 3 - 136
Sezon 2012/2013
Oberwiesenthal Örnsköldsvik Örnsköldsvik Örnsköldsvik punkty
1 - - - 100
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[10]
2011 8.
2013 1.
2015 1.
2019 5.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 14 września 2013 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 102,5 m 99,5 m 269,0 pkt
2. 15 września 2013 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 91,0 m 90,0 m 228,5 pkt
3. 28 sierpnia 2015 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 93,0 m 104,5 m 226,3 pkt
4. 22 września 2019 Austria Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 109,5 m 107,5 m 242,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 20 sierpnia 2011 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 101,5 m 95,0 m 243,0 pkt 2. 9,5 pkt Daniela Iraschko
2. 14 września 2013 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 102,5 m 99,5 m 269,0 pkt 1. –
3. 15 września 2013 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 91,0 m 90,0 m 228,5 pkt 1. –
4. 28 sierpnia 2015 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 93,0 m 104,5 m 226,3 pkt 1. –
5. 29 sierpnia 2015 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 104,5 m 91,0 m 233,5 pkt 2. 1,2 pkt Sara Takanashi
6. 22 września 2019 Austria Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 109,5 m 107,5 m 242,7 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2022

2011
Szczyrk Zakopane Bischofsgrün Bischofsgrün Oberwiesenthal Oberwiesenthal Trondheim Trondheim punkty
- - 9 4 5 2 - - 204
2013
Lillehammer Lillehammer punkty
1 1 200
2015
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Oslo Oslo punkty
1 2 - - 180
2019
Szczuczyńsk Szczuczyńsk Szczyrk Szczyrk Lillehammer Stams Stams punkty
- - - - - 4 1 150
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[11]
2012/2013 3.
2013/2014 3.
2015/2016 29.
2017/2018 16.
2018/2019 13.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 14 lipca 2012 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 91,0 m 86,5 m 221,5 pkt
2. 13 lipca 2013 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 95,5 m 90,0 m 238,5 pkt
3. 14 lipca 2013 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 89,0 m 96,5 m 236,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 14 lipca 2012 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 91,0 m 86,5 m 221,5 pkt 1. –
2. 15 lipca 2012 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 84,0 m 86,5 m 203,5 pkt 3. 20,0 pkt Sabrina Windmüller
3. 13 lipca 2013 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 95,5 m 90,0 m 238,5 pkt 1. –
4. 14 lipca 2013 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 89,0 m 96,5 m 236,5 pkt 1. –
5. 12 lipca 2015 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 85,0 m 85,0 m 203,5 pkt 3.[m] 31,0 pkt Jacqueline Seifriedsberger
6. 24 lutego 2018 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 89,5 m 84,5 m 213,0 pkt 2. 6,5 pkt Nika Križnar
7. 25 lutego 2018 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 90,5 m 92,0 m 233,0 pkt 2. 12,5 pkt Nika Križnar
8. 7 lipca 2018 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 87,5 m 95,0 m 230,5 pkt 2. 7,0 pkt Chiara Hölzl
9. 8 lipca 2018 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 89,0 m 92,0 m 228,5 pkt 2. 2,0 pkt Chiara Hölzl

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2012/2013
Villach Villach Râșnov Râșnov punkty
1 3 - - 160
Sezon 2013/2014
Villach Villach Frenštát Frenštát Râșnov Râșnov Râșnov Râșnov punkty
1 1 - - - - - - 200
Sezon 2015/2016
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Harrachov Harrachov punkty
dq 3 - - - - - - 60
Sezon 2017/2018
Villach Villach Kandersteg Kandersteg Râșnov Râșnov Whistler Whistler Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach Falun punkty
- - - - - - - - - - 2 2 - 160
Sezon 2018/2019
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Park City Park City Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
2 2 - - - - - - - - - - 160
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Skład zespołu: Ema Klinec, Nika Križnar, Anže Lanišek i Peter Prevc.
  2. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Ema Klinec, Nika Križnar i Špela Rogelj.
  3. ↑ a b Skład zespołu: Ema Klinec, Nika Križnar, Anže Lanišek i Bor Pavlovčič.
  4. ↑ a b Skład zespołu: Ema Klinec, Nika Križnar, Nika Prevc i Maja Vtič.
  5. ↑ a b Skład zespołu: Timi Zajc, Anže Lanišek, Nika Križnar i Ema Klinec.
  6. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Ema Klinec, Katja Požun i Špela Rogelj.
  7. ↑ a b Skład zespołu: Urša Bogataj, Ema Klinec, Katja Požun i Špela Rogelj.
  8. ↑ a b Skład zespołu: Ema Klinec, Nika Križnar, Bor Pavlovčič i Domen Prevc.
  9. ↑ a b Skład zespołu: Jerneja Brecl, Ema Klinec, Katra Komar i Nika Križnar.
  10. ↑ a b Skład zespołu: Tilen Bartol, Žiga Jelar, Ema Klinec i Nika Križnar.
  11. ↑ a b Skład zespołu: Jerneja Brecl, Ema Klinec, Katra Komar i Nika Križnar.
  12. ↑ Ex aequo z Nozomi Maruyamą
  13. ↑ Ex aequo z Luisą Görlich

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ema KLINEC - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2023-11-03].
  2. ↑ Skoki narciarskie. Raw Air Pań w Vikersund: Klinec wygrywa konkurs i turniej z rekordem świata! [online], skijumping.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
  3. ↑ Paweł Borkowski: AC w Ziri: Siostry Klinec bezkonkurencyjne!. nicesport.pl, 2013-01-14. [dostęp 2021-04-11].
  4. ↑ a b KLINEC Ema - Athlete Information; World Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-21].
  5. ↑ Turniej Sylwestrowy - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  6. ↑ Alpenkrone (Korona Alp) - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  7. ↑ Turniej Dwóch Nocy - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  8. ↑ KLINEC Ema - Athlete Information; Grand Prix Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].
  9. ↑ KLINEC Ema - Athlete Information; Continental Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].
  10. ↑ Letni Puchar Kontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
  11. ↑ KLINEC Ema - Athlete Information; FIS Cup Standings [online], www.fis-ski.com [dostęp 2024-03-18].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • KLINEC Ema. FIS Ski - biographie. [dostęp 2015-02-17]. (ang.).
  • Adam Kwieciński: KLINEC Ema. [dostęp 2021-04-05].
Mistrzowie świata w skokach narciarskich
  • Mężczyźni
Skocznia normalna
Skocznia duża
Skocznia duża
drużynowo
Skocznia normalna
drużynowo
  • Kobiety
Skocznia normalna
Skocznia duża
Skocznia normalna
drużynowo
  • Zawody mieszane
Skocznia normalna
drużynowo
Medalistki mistrzostw świata w skokach narciarskich (normalna skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Medalistki mistrzostw świata w skokach narciarskich (normalna skocznia drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (normalna skocznia drużyn mieszanych)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Zdobywczynie Pucharu Kontynentalnego w skokach narciarskich kobiet
Zwyciężczynie edycji zimowych
Zwyciężczynie edycji letnich
Mistrzynie Słowenii w skokach narciarskich
Zima
(indywidualnie)
Lato
(skocznia normalna)
Lato
(skocznia duża)
Zawody mieszane
Raw Air
Skocznie
Turnieje mężczyzn
Turnieje kobiet
Zwycięzcy
Zwyciężczynie

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ema_Klinec&oldid=73579790”