Przejdź do zawartości

Kościół św. Michała Archanioła w Raciborowicach Górnych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Michała Archanioła
Zabytek: nr rej. A/3158/432[1] z dnia 1958-12-16 16 grudnia 1958(dts)
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Raciborowice Górne

Adres

Raciborowice Górne 188

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Michała Archanioła w Raciborowicach Górnych

Wezwanie

św. Michała Archanioła

Wspomnienie liturgiczne

29 września

Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie

św. Faustyny Kowalskiej
kamień z groty św. Michała Archanioła[2]

Położenie na mapie gminy Warta Bolesławiecka
Mapa konturowa gminy Warta Bolesławiecka, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioła”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioła”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioła”
Położenie na mapie powiatu bolesławieckiego
Mapa konturowa powiatu bolesławieckiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioła”
Ziemia51°11′24,0″N 15°41′47,0″E/51,190000 15,696389
Strona internetowa

Kościół św. Michała Archanioła w Raciborowicach Górnychrzymskokatolicki kościół parafialny w Raciborowicach Górnych, gmina Warta Bolesławiecka.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kościół wzniesiony najprawdopodobniej w 1 poł. XIII wieku, wzmiankowany po raz pierwszy w 1399 roku. Przebudowany na późnogotycki w II połowie XVI wieku, z wymianą drewnianego stropu na sklepienie krzyżowo-żebrowe w układzie dwunawowym z dwoma kwadratowymi filarami oraz na sklepienie gwiaździste w prezbiterium. W 1551 kościół został przejęty przez ewangelików. W 1577 dobudowano wieżę od zachodu i zakrystie od północy. W dniu 17.04.1654 decyzją cesarskiej komisji remocyjnej zostaje zwrócony katolikom kościół, plebania i szkoła. W pierwszej połowie XVIII wieku przebudowano wnętrze kościoła w stylu barokowym. W 2003 dokonano kradzieży obrazu św. Jana Nepomucena oraz barokowych figur św. Jana Ewangelisty, św. Katarzyny, św. Cecylii i rzeźb dwóch aniołków z ołtarza głównego, odzyskano jedynie obraz św. Jana Nepomucena[3].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Kościół jest romański, orientowany, halowy z wydzielonym prezbiterium zamkniętym półkolistą absydą i u podstawy kwadratową, wyżej ośmioboczną czterokondygnacyjną wieżą z przyporami od zachodu[4]. Półkoliste, rozglifione okna w absydzie[4]. Nad nawą znajduje się sklepienie krzyżowe, oparte na ścianach zewnętrznych i dwóch słupach wewnątrz nawy poprzez łuki tęczowe wzmacniające sklepienie, natomiast nad prezbiterium sklepienie kryształowe, nad zakrystią sklepienie klasztorne oraz w wieży sklepienie kolebkowe nad przedsionkiem oraz nad drugą kondygnacją. Konstrukcja dwuspadowego dachu jest drewniana – wieszarowa, dwukondygnacyjna nad nawą, nad prezbiterium wieszarowa z mnichem w osi absydy. Biforium z rozetą w hali[5][6]. Między drugą a trzecią przyporą zlokalizowany jest zamurowany portal uskokowy w stylu romańskim[4], będąca średniowiecznymi „Wrotami Umarłych”, którymi wyprowadzano zmarłych po mszy żałobnej na cmentarz[7].

Wyposażenie kościoła

[edytuj | edytuj kod]

Wyposażenie wnętrza głównie barokowe[8]:

Epitafia

[edytuj | edytuj kod]
płyta nagrobna Fabiana Brendana von Ziedlitz

W mury kościoła wmurowanych jest 9 epitafiów i płyt nagrobnych[9]:

  • renesansowe epitafium czwartego pastora Jana Kölberga (1591)
  • płyta nagrobna Fabiana Brendana von Ziedlitz (1609)
  • epitafium nieznanego z nazwiska dziedzica (1648)
  • epitafium Magdalene Geisler z domu von Schkoppin z linii Krebsberg (1649)
  • epitafium nieznanego z nazwiska dziedzica lub członka jego rodziny (1668)
  • klasycystyczna płyta nagrobna proboszcza Josepha Haasa (1829)
  • barokowa płyta epitafijna pastora Christiana Friedricha Heisse (1787)
  • epitafium Elisy von Ziedlitz (1540)

Dzwony kościelne

[edytuj | edytuj kod]

Na wieży kościelnej na poziomie 21,61 m[10], znajdują się dwa dzwony[8]:

  • dzwon pod wezwaniem św. Michała z napisem ST. MICHAEL SIE DES DEUTSCHEN SCHUTZ UND SCHIRM, plakietką z wizerunkiem św. Jerzego walczącego ze smokiem z częściowo zatartym napisem … LETZTEN oraz ze znakiem odlewni w postaci dzwonu oraz podpisem mistrza ludwisarskiego HEINRICH CZUDNOCHOWSKY BRESLAU X
  • dzwon bez wezwania z plakietką z napisem F. SCHILLING HOCHFELD APOLDA 1903 oraz znakiem odlewni w postaci kotwicy

Relikwie

[edytuj | edytuj kod]

W kościele znajdują się relikwie św. Faustyny Kowalskiej oraz kamień z groty św. Michała Archanioła[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 7. [dostęp 2016-07-08].
  2. a b Roman Tomczak. Panorama parafii pw. św. Michała Archanioła w Raciborowicach. „Gość Legnicki”, s. VIII, 2009-04-12. 
  3. Kumoś i Piecek 2010 ↓, s. 65-66.
  4. a b c Staffa 1996 ↓, s. 457.
  5. Kumoś i Piecek 2010 ↓, s. 76-77.
  6. Zygmunt Świechowski: Katalog Architektury Romańskiej w Polsce. Warszawa: DiG, 2009. ISBN 978-83-7181-200-2.
  7. Kumoś i Piecek 2010 ↓, s. 81.
  8. a b Kumoś i Piecek 2010 ↓, s. 68.
  9. Kumoś i Piecek 2010 ↓, s. 69-73.
  10. Kumoś i Piecek 2010 ↓, s. 76.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]