Kosmologia obserwacyjna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kosmologia obserwacyjna – dział astronomii, a dokładnie astrofizyki, zajmujący się badaniem Wszechświata, jego kształtu i ewolucji (do największej możliwej skali, po horyzont cząstek). Kosmologia obserwacyjna bazuje na kosmologii teoretycznej, tworzącej formalizmy matematyczne w postaci matematycznych modeli Wszechświata.

Podstawę kosmologii fizycznej (czyli kosmologii teoretycznej i kosmologii obserwacyjnej) stanowi obecnie ogólna teoria względności, dzięki której tworzone są modele Wszechświata.

Powszechnie przyjmowany jest model zakładający ewolucję Wszechświata od stanu o bardzo dużej gęstości i temperaturze (często uważa się, iż był to stan osobliwy, czyli taki, w którym wartości te były nieskończone, a obszar, w którym miało to miejsce, miał rozmiar albo zerowy, albo nieskończony, zależnie od modelu), który od chwili początkowej zaczyna się rozszerzać (Wielki Wybuch), jednocześnie stygnąc.

Obserwacyjne podstawy kosmologii[edytuj | edytuj kod]

Opis ekspansji Wszechświata[edytuj | edytuj kod]

Elementy współczesnej kosmologii teoretycznej[edytuj | edytuj kod]

Ery kosmologiczne
Era Początek ery Gęstość g/cm³ Temperatura [K]
Era Plancka 10−44 s 1093 1033
Ewentualna Era inflacji 10−35 s 10? 10?
Era hadronowa 10−23 s 10? 10?
Era leptonowa 10−4 s 1014 1012
Era promieniowania 10 s 104 1010
Era materii 105 lat 10−21 30 000

Cieplna historia Wszechświata, według Standardowego Modelu Kosmologicznego[edytuj | edytuj kod]

Od niejednorodności do powstania struktury wielkoskalowej we Wszechświecie – formowanie się galaktyk i ich ewolucja[edytuj | edytuj kod]

Współczesne testy obserwacyjne modeli Wszechświata[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]