Koziołek skalny
|
||
| Oreotragus oreotragus[1] | ||
| (Zimmermann, 1783) | ||
 |
||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | parzystokopytne | |
| Rodzina | wołowate | |
| Podrodzina | antylopy | |
| Rodzaj | koziołek (Oreotragus) A. Smith, 1834 |
|
| Gatunek | koziołek skalny | |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 |
||
| Zasięg występowania | ||
 |
||
Koziołek skalny[3] (Oreotragus oreotragus) − antylopa z rodziny wołowatych, często spotykana w ogrodach zoologicznych. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju koziołek (Oreotragus) A. Smith, 1834.
Zasięg występowania i biotop[edytuj | edytuj kod]
Zarośla górskie w środkowej i południowej Afryce.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Długość ciała | 75-115 cm |
| Wysokość w kłębie | 45-60 cm |
| Długość ogona | 7-13 cm |
| Masa ciała | 10-18 kg |
| Dojrzałość płciowa | ok. 1 roku |
| Ciąża | 7 miesięcy |
| Liczba młodych w miocie |
1 |
| Długość życia | do 15 lat |
Ciało szare, brązowe lub żółtawooliwkowe z licznymi cętkami na grzbiecie. Mają duże oczy i uszy. Dorastające do 16 cm długości rogi, typowe dla samców, spotykane są również u samic podgatunku ze wschodniej Tanzanii. Koziołki skalne charakteryzują się pionowym ustawieniem racic, co znacznie ułatwia im poruszanie się po skalistym terenie. Wykazują aktywność wczesnym rankiem i późnym popołudniem. Są gatunkiem monogamicznym. Pary zajmują stałe terytorium, którego zdecydowanie bronią. W walkach uczestniczą zarówno samce, jak i samice. Przy niedoborze pokarmu tworzą małe stada złożone z kilku osobników. Mogą obyć się bez dostępu do wody. Zapotrzebowanie na wodę zaspokajają ze spożywanego pokarmu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Halina Komosińska, Elżbieta Podsiadło: Ssaki kopytne : przewodnik. Warszawa: Wydaw. Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.
- Huffman Brent: Oreotragus oreotragus, Klipspringer (ang.). www.ultimateungulate.com. [dostęp 4 lutego 2008].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oreotragus oreotragus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Oreotragus oreotragus. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
