Kubuś Puchatek i miododajne drzewo
| Gatunek | |
|---|---|
| Data premiery |
4 lutego 1966 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
25 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Larry Clemmons |
| Główne role |
Sterling Holloway |
| Muzyka | |
| Scenografia |
Art Riley |
| Produkcja | |
| Wytwórnia | |
| Dystrybucja | |
| Kontynuacja |
Wiatrodzień Kubusia Puchatka (1968) |
Kubuś Puchatek i miododajne drzewo (ang. Winnie the Pooh and the Honey Tree) – amerykański krótkometrażowy film animowany z 1966 roku w reżyserii Wolfganga Reithermana na dwóch pierwszych rozdziałów powieści dla dzieci Kubuś Puchatek A.A. Milne’a[1]. Pierwszy film The Walt Disney Company o Kubusiu Puchatku[2]. Ostatnia animacja wyprodukowana osobiście przez Walta Disneya, który wkrótce zmarł w grudniu 1966 roku. W filmie pojawiają się wszystkie postacie oprócz Prosiaczka i Tygrysa [3].
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]W Stumilowym Lesie żyje chłopiec Krzyś ze swymi zabawkami. Jedna z nich, pluszowy miś Kubuś Puchatek nabiera ochoty na miód. Jednak jego zapasy są puste, więc jego celem jest drzewo z pszczelim ulem. Drzewo jest za wysokie, więc Kubuś udaje do Krzysia mieszkającego na skraju Stumilowego Lasu z prośbą o balonik. W błotnym kamuflażu Kubuś jako deszczowa chmura dociera do ula, ale pszczoły domyślają się podstępu i atakują misia. Wobec tego Kubuś odwiedza swego zwierzęcego przyjaciela – Królika, by posilić się u niego miodem. Królik niechętnie go gości w swej norze i wkrótce Kubuś opróżnia jego spiżarnię. Jednak od jedzenia utył i zaklinował się w wejściu nory. Królik wobec tego biegnie po Krzysia[2].
W tym samym czasie inne zwierzęta – pan Sowa i Gofer próbują pomóc Kubusiowi, ale na przeszkodzie stoi brak ich porozumienia. Będący na miejscu Krzyś stwierdza, że jedynym wyjściem jest poczekanie, aż Puchatek schudnie, ku niezadowoleniu Królika, gdyż musi używać tylnych drzwi. Po jakimś czasie Kubuś traci na wadze tyle, że może się wydostać. Krzyś i reszta jego zabawek – pluszowi osioł Kłapouchy, Kangurzyca i jej syn Maleństwo wspólnymi siłami wyciągają misia go tak mocno, że Kubuś szybuje wprost do drzewa i tam utyka. Kubusiowi to nie przeszkadza, ponieważ ma swobodny dostęp do miodu pszczół[4].
Obsada
[edytuj | edytuj kod]- Sterling Holloway – Kubuś Puchatek
- Sebastian Cabot – Narrator
- Bruce Reitherman – Krzyś
- Junius Matthews – Królik
- Hal Smith – Sowa
- Howard Morris – Gofer
- Ralph Wright – Kłapouchy
- Barbara Luddy – Kangurzyca
- Clint Howard – Maleństwo
Premiera
[edytuj | edytuj kod]Kubuś Puchatek i miododajne drzewo miał premierę 4 lutego 1966 roku jako krótkometrażowy dodatek do filmu Brzydki jamnik[5]. W tej wersji był dystrybuowany również w Wielkiej Brytanii[6]. Jesienią 1966 roku Disney wznowił animację w Stanach Zjednoczonych jako dodatek do filmu The Fighting Prince of Donegal[7]. W związku ze swą popularnością Kubuś Puchatek i miododajne drzewo został lokalnie wznowiony w 1967 roku jako dodatek do filmu Robin Crusoe na rajskiej wyspie w Spokane[8] oraz jako dodatek do filmu The Adventures of Bullwhip Griffin w Filadelfii[9].
Film wydano ponowne jako część pełnometrażowych Przygód Kubusia Puchatka 11 marca 1977 roku[10]. W grudniu 2011 roku reżyser Kubusia i przyjaciół Don Hall ujawnił, że planowano wznowić Kubuś Puchatek i miododajne drzewo w kinach w wersji odświeżonej z zrekonstruowaną usuniętą sceną, lecz zrezygnowano z tych planów[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Finch 2000 ↓, s. 37-38.
- ↑ a b Grant 1987 ↓, s. 125.
- ↑ Messina 2012 ↓, s. 82.
- ↑ Grant 1987 ↓, s. 125-126.
- ↑ Chicago Tribune 1966 ↓, s. 18.
- ↑ The Guardian 1966 ↓, s. 18.
- ↑ The Baltimore Sun 1966 ↓, s. B4.
- ↑ The Spokane Chronicle 1967 ↓, s. 18.
- ↑ The Philadelphia Inquirer 1967 ↓, s. 4.
- ↑ Messina 2012 ↓, s. 105.
- ↑ Tim Appelo: ‘Winnie the Pooh’: How the Disney Classic Became New Again. The Hollywood Reporter, 2011-12-03. [dostęp 2023-05-10]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Christopher Finch: Disney’s Winnie the Pooh: A Celebration of the Silly Old Bear. Nowy Jork: Disney Editions, 2000. ISBN 0-7868-6352-8. [dostęp 2023-05-12]. (ang.).
- John Grant: The Encyclopedia of Walt Disney’s Animated Characters. Nowy Jork: Harper & Row Publishers, 1987. ISBN 0-06-015777-1. [dostęp 2023-05-10]. (ang.).
- Elizabeth Messina: What's His Name? John Fiedler: The Man the Face the Voice. Bloomington (Indiana): AuthorHouse, 2012. ISBN 978-1-4685-5857-9. [dostęp 2023-05-12]. (ang.).
- Lt. Robin Crusoe-Winnie the Pooh movie advertisement. „The Spokane Chronicle”. 79, 1967-05-11. Spokane: Cowles Company. [dostęp 2023-05-10]. (ang.).
- Pooh and Dachshund’s world premiere at the State Lake Theatre in Chicago. „Chicago Tribune”. 120, 1966-02-04. Chicago: Chicago Tribune. [dostęp 2023-05-10]. (ang.).
- Pooh and the Dachshund in the United Kingdom. „The Guardian”, 1966-04-12. Londyn: Manchester Guardian. [dostęp 2023-05-10]. (ang.).
- Theater Notes. „The Baltimore Sun”. 259 (108), 1966-09-19. Baltimore. [dostęp 2023-05-10]. (ang.).
- Tonight’s the Night to Go Out to a Movie! Neighborhood Theatre Guide. „The Philadelphia Inquirer”. 280, 1967-03-12. Filadelfia: Philadelphia Newspapers Inc.. [dostęp 2023-05-10]. (ang.).
