Martha Nussbaum
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 6 maja 1947 Nowy Jork | |
| Zawód, zajęcie | prawnik, filozof | |
Martha Nussbaum z domu Craven (ur. 6 maja 1947 w Nowym Jorku) – amerykańska filozof i etyk.
Po szkole uczęszczała do Wellesley College. Studiowała filologię klasyczną i nauki teatralne na Uniwersytecie Nowojorskim. Udzielała się artystycznie, zagrała w spektaklach teatralnych. Studia kontynuowała na Uniwersytecie Harvarda.
W 1975 roku otrzymała stopień doktora filozofii na podstawie pracy poświęconej Arystotelesowi, obronionej pod kierunkiem profesora G.E.L. Owena.
Pracowała w Harvardzie na stanowisku asystenta profesora. W 1985 roku otrzymała nominację Brown University na profesora filozofii, filologii starożytnej i nauk o literaturze. Wydała wówczas swoją pierwszą książkę poświęconą etyce: The Fragility of Goodness. Od połowy lat 80. angażowała się w prace organizacji międzynarodowych. Interesowała się opracowaniem wskaźnika rozwoju społecznego. Na początku lat 90. opublikowała Aristotelian Social Democracy, The Quality of Life oraz Woman, Culture and Development. W roku 1990 otrzymała nagrodę Brandeis Creative Arts Award.
W 1995 roku przeniosła się do Chicago, gdzie zaproponowano jej stanowisko profesor prawa i etyki na University of Chicago. Od tamtego czasu rozwija swoją bogatą twórczość. Zajmuje się zjawiskami dyskryminacji, seksualności, praw człowieka i ludzkiej godności, a także roli religii. Sformułowała listę dziesięciu podstawowych ludzkich możliwości, w tym życia, zdrowia fizycznego, integralności cielesnej, emocji oraz relaksu. Podkreślała rolę edukacji humanistycznej w globalnym, technokratycznym świecie. W wywiadzie dla „Gazety Wyborczej” z czerwca 2008 roku użyła znamiennego twierdzenia: Tradycja to dyktatura starców[1]. Jest członkiem wielu towarzystw naukowych i organizacji społecznych.
W 2016 została nagrodzona Nagrodą Kioto w dziedzinie sztuki i filozofii[2]
Rodzina i życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jest córką George’a Cravena, adwokata, oraz Betty Warren, architekt. Wyszła za Alana J. Nussbauma, późniejszego profesora filologii starożytnej i lingwistyki. Przeszła na judaizm. Urodziła córkę Rachelę. Małżeństwo rozpadło się w 1987 roku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wywiad Adama Leszczyńskiego z Marthą Nussbaum, „Gazeta Wyborcza” 28.06.2008.
- ↑ Martha Craven Nussbaum (ang.). Kyoto Prize. [dostęp 2018-10-09].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Biogram na stronie uczelni (ang.). [dostęp 2011-03-03].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| ||||||||||||
