Christian Vieri

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Christian Vieri
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 lipca 1973
Bolonia

Wzrost

185 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1989–1990 Prato 0 (0)
1990–1992 Torino FC 7 (1)
1992–1993 Pisa 18 (2)
1993–1994 Ravenna 32 (12)
1994–1995 Venezia 29 (11)
1995–1996 Atalanta BC 19 (7)
1996–1997 Juventus 23 (8)
1997–1998 Atlético Madryt 24 (24)
1998–1999 S.S. Lazio 22 (12)
1999–2005 Inter Mediolan 144 (103)
2005–2006 AC Milan 8 (1)
2006 AS Monaco 7 (3)
2006 UC Sampdoria 0 (0)
2006–2007 Atalanta BC 7 (2)
2007–2008 ACF Fiorentina 26 (6)
2008–2009 Atalanta BC 9 (2)
W sumie: 375 (194)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992–1996  Włochy U-21 22 (11)
1997–2005  Włochy 49 (23)
W sumie: 71 (34)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Christian Vieri (ur. 12 lipca 1973 w Bolonii) – włoski piłkarz, który występował na pozycji napastnika.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Vieri pochodzi z włosko-francuskiej rodziny. Jako dziecko wyjechał do Australii, gdzie jego ojciec, Roberto miał objąć posadę szkoleniowca jednej z tamtejszych drużyn. W 1988 Vieri wrócił do Włoch, a 2 lata później zadebiutował w zespole AC Torino. Spędził tam 2,5 roku. W późniejszych latach grał również w Ravennie, Venezii, Pizie, Atalancie BC. Po Mistrzostwach Europy Juniorów w 1996 roku, gdzie Azzurri zdobyli złoto, młodym napastnikiem zaczął interesować się Juventus F.C. W 1997 roku zaliczył debiut w kadrze narodowej, wygrał z Juve ligę i Superpuchar Włoch.

Kolejnym klubem Vieriego było Atlético Madryt, do którego trafił za 19 mln dolarów. Pobyt w Hiszpanii był dla niego udany, bowiem został królem strzelców Primera División. W 1998 roku pojechał na mundial do Francji, zaś po nich powrócił do ojczyzny. Trafił do S.S. Lazio, z którym wygrał Puchar Zdobywców Pucharów. W 1999 roku za 43 mln dolarów przeniósł się do mediolańskiego Internazionale. Grał tam aż 6 lat, strzelając 121 bramek. Stał się symbolem Interu. Przed sezonem 2005/06 Vieri stał się zawodnikiem odwiecznego rywala Interu, A.C. Milan. Kolejnymi jego klubami były: AS Monaco, Atalanta BC, ACF Fiorentina i ponownie Atalanta BC. 22 października 2009 roku oficjalnie zakończył piłkarską karierę. Nie wytrzymał jednak długo na piłkarskiej emeryturze i 16 listopada tego samego roku podpisał 6 miesięczny kontrakt z 3 ligowym klubem brazylijskim Boavista. Za każdy miesiąc gry włoski snajper miał inkasować 50 tysięcy dolarów.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]