Przejdź do zawartości

Pasquale Marino

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pasquale Marino
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1962
Marsala

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1980–1984 Marsala
1984–1986 Akragas
1986–1989 Siracusa
1989–1992 Battipagliese
1992–1993 Potenza
1993–1994 FC Messina
1994–1997 Calcio Catania
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1997–1999 Milazzo
1999–2000 Ragusa
2000–2002 Paternò
2002–2004 Foggia
2004–2005 Arezzo
2005–2007 Calcio Catania
2007–2009 Udinese
2010 Udinese
2010–2011 Parma
2011–2012 Genoa CFC
2013–2014 Delfino Pescara 1936
2014–2016 Vicenza
2016–2017 Frosinone Calcio
2017–2018 Brescia Calcio
2018–2019 Spezia Calcio
2019 Palermo
2020 Empoli
2020–2021 SPAL
2021 Crotone
2023– Bari
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Pasquale Marino (ur. 13 lipca 1962 w Marsali) – włoski trener piłkarski i piłkarz występujący na pozycji pomocnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Pasquale Marino jest wychowankiem klubu Marsala, w barwach którego przez cztery sezony grał w Serie C2. W 1984 roku został sprzedany do Akragasu Calcio, z którym rywalizował w Serie C1. W 1986 roku Marino przeniósł się do Siracusy i w sezonie 1988/1989 uzyskał z nią awans do trzeciej ligi. Następnie włoski zawodnik trafił do Battipagliese, jednak w nowym zespole zmagał się z poważną kontuzją. W sezonie 1992/1993 Marino reprezentował barwy grającej w Serie C1 Potenzy, natomiast podczas rozgrywek 1993/1994 był piłkarzem Messiny. Występował z nią w Campionato Nazionale Dilettanti, czyli Amatorskich Mistrzostwach Włoch. Ostatnie trzy lata swojej kariery Marino spędził w Catanii.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Marino rozpoczął pracę jako trener. Początkowo był szkoleniowcem klubu Milazzo, a następnie pracował w Ragusie oraz Paternò. W sezonie 2004/2005 Włoch był trenerem Arezzo i zajął z nim piętnaste miejsce w rozgrywkach drugiej ligi. Następnie Marino zastąpił Nedo Sonettiego na stanowisku szkoleniowca Catanii. Z sycylijską drużyną zajął drugie miejsce w Serie B i awansował do pierwszej ligi. W Serie A zadebiutował 10 września, kiedy to prowadzony przez niego zespół pokonał na wyjeździe Cagliari Calcio 1:0. Catania w 38 spotkaniach uzbierała 41 punktów i końcowej tabeli uplasowała się na trzynastej pozycji.

Latem 2007 roku Marino został trenerem Udinese Calcio, w którym zastąpił Alberto Malesaniego. Zaczął stosować ofensywne ustawienie 4-3-3, a zdarzało mu się nawet grać systemem 3-4-3. W sezonie 2007/2008 Udinese wywalczyło 57 punktów w 38 pojedynkach, zajęło siódme miejsce w Serie A i zapewniło sobie awans do Pucharu UEFA. Na początku ligowych rozgrywek 2008/2009 Udinese dopadł kryzys i „Zebrette” przez jedenaście meczów z rzędu zdobyli tylko trzy punkty. La Gazzetta dello Sport poinformowała, że jeśli Udinese nie wygra spotkania 21 kolejki z Juventusem, to prezydent klubu Giampaolo Pozzo zwolni Marino ze stanowiska trenera. „Zebrette” ostatecznie zwyciężyli mecz 2:1 i Włoch nie stracił swojej pracy. Ze stanowiska trenera Marino został zwolniony 22 grudnia 2009 roku[1] i nowym trenerem Udinese został Gianni De Biasi. 21 lutego 2010 roku Marino powrócił na stanowisko trenera Udinese. Na początku czerwca 2010 roku został trenerem Parmy[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Udinese zwolniło trenera. Tylko Piłka, 22.12.2009. [dostęp 2009-12-22]. (ang.).
  2. Nowy trener Parmy. polkanozna.pl. [dostęp 2010-06-02]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]