Oblężenie Poznania (1331)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oblężenie Poznania (1331)
Wojna polsko-krzyżacka (1327–1332)
Ilustracja
Moneta z wizerunkiem Jana I Luksemburskiego
Czas

5–11 października 1331

Miejsce

Poznań

Terytorium

Królestwo Polskie

Wynik

Zwycięstwo polskie

Strony konfliktu
Królestwo Polskie Królestwo Czech
Dowódcy
Jan Luksemburski
Siły
nieznane nieznane
Straty
nieznane nieznane
brak współrzędnych

Oblężenie Poznania miało miejsce prawdopodobnie w dniach 511 października 1331 w czasie wojny polsko-krzyżackiej[1]. Zwycięstwo pod Płowcami dało Polakom możliwość odparcia spóźnionego – z powodu wyprawy do Włoch – najazdu Jana Luksemburskiego. Wojska czeskie opuściły Śląsk na początku października 1331[2]. Wyposażona w machiny oblężnicze armia pojawiła się dnia 5 października pod Poznaniem, rozpoczynając oblężenie miasta. Wobec silnego oporu obrońców, po 6 dniach bezskutecznych szturmów Jan Luksemburski zawarł z wysłannikami Władysława Łokietka rozejm na jeden miesiąc, po czym zwinął oblężenie miasta powracając na Śląsk[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Strzyż 2010 ↓, s. 165.
  2. Strzyż 2010 ↓, s. 164.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Marian Nowak: Dawne wojsko polskie. Od Piastów do Jagiellonów. Wyd. Bellona. Warszawa 2006.
  • Piotr Strzyż, Płowce 1331, Warszawa: Bellona, 2010, ISBN 978-83-11-11635-1.