Papirus 25

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Papirus 25
Ilustracja
Data powstania

IV wiek

Rodzaj

Kodeks papirusowy

Numer

Zawartość

Ewangelia Mateusza †

Język

grecki

Miejsce przechowywania

Staatliche Museen zu Berlin

Papirus 25 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu pisany na papirusie, w formie kodeksu. Paleograficznie datowany jest na IV wiek. Zawiera fragment Ewangelii Mateusza.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Zachowały się jedynie fragmenty kodeksu z tekstem Ewangelii Mateusza 18,32-34; 19,1-3.5-7.9-10[1][2].

Tekst[edytuj | edytuj kod]

Tekst grecki nie jest klasyfikowany pod względem przynależności tekstualnej, ponieważ uważany jest za tekst Diatessaronu. Kurt Aland nie zaklasyfikował go do żadnej kategorii[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ernst von Dobschütz umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 25[3].

INTF datuje go na IV wiek[1][2].

Obecnie przechowywany jest w Staatliche Museen zu Berlin (Inv no. 16388) w Berlinie[1][2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 97. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
  2. a b c Liste Handschriften, [w:] Institute for New Testament Textual Research, Münster [dostęp 2013-07-10].
  3. K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Otto Stegmüller, Ein Bruchstück aus dem griechischen Diatessaron, ZNW 37 (1938), pp. 223–229.