Papirus 92
| |
| Data powstania |
III/IV wiek |
|---|---|
| Rodzaj |
Kodeks papirusowy |
| Numer |
(GA) |
| Zawartość |
List do Efezjan 1 †, 2. List do Tesaloniczan 1 † |
| Język |
grecki |
| Rozmiary |
[14.5] cm x [21.5] cm |
| Typ tekstu |
tekst aleksandryjski |
| Miejsce przechowywania |
Muzeum Egipskie w Kairze |
Papirus 92 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – wczesny grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III lub IV wiek. Zawiera fragmenty Listu do Efezjan i 2. Listu do Tesaloniczan.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Zachowały się dwa fragmenty Listu do Efezjan (1,11-13.19-21) oraz 2. Listu do Tesaloniczan (1,4-5.11-12)[1]. Oryginalna karta miała rozmiary 14,5 na 1,25 cm. Tekst pisany jest w 27 linijkach na stronę[2].
Nomina sacra pisane są skrótami.
Kurt Aland zaliczył go do trzech wczesnych rękopisów Listu do Efezjan i dwóch wczesnych rękopisów 2. Listu do Tesaloniczan[2].
Według Comforta jest jednym z sześciu wczesnych rękopisów, który zawierał pełny zbiór Listów Pawła. Pozostałe pięć rękopisów to: Papirus 13, Papirus 15/16, Papirus 30, Papirus 46, Papirus 49[3].
Tekst[edytuj | edytuj kod]
Tekst grecki rękopisu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Gallazzi zauważył bliskie pokrewieństwo tekstualne do Chester Beatty II, Kodeksu Synajskiego oraz Kodeksu Watykańskiego[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Rękopis znaleziony został w Fajum w 1969 roku[4]. Tekst rękopisu opublikowany został przez Claudio Galazzi w 1982 roku[5]. Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 92[6].
Rękopis datowany jest przez INTF na III wiek[1]. Comfort datuje na III lub początek IV wieku[2].
Paleograficznie jest podobny do P. Bodmer IX, P. Cairo Isid. 2, oraz P. Rylands III 489[2].
Cytowany jest w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA27).
Jeden z fragmentów przechowywany jest w Muzeum Egipskim w Kairze (PNarmuthis 69.39a/229a)[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Kurt Aland, Barbara Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 102. ISBN 978-0-8028-4098-1.
- ↑ a b c d e Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 624. ISBN 0-8423-5265-1, ISBN 978-0-8423-5265-9.
- ↑ Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 358. ISBN 0-8423-5265-1.
- ↑ Claudio Galazzi, Frammenti di un codice con le Epistole de Paolo, Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik 46 (Bonn: 1982), s. 117.
- ↑ Claudio Galazzi, Frammenti di un codice con le Epistole de Paolo, Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik 46 (Bonn: 1982), pp. 117–122.
- ↑ Kurt Aland, Barbara Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Claudio Galazzi, Frammenti di un codice con le Epistole de Paolo, Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik 46 (Bonn: 1982), pp. 117–122.
- Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 624-626. ISBN 0-8423-5265-1, ISBN 978-0-8423-5265-9.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- INTF: Papirus 92 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2018-01-10].