Papirus 65

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Papirus 65
PSI 1373
Ilustracja
Data powstania

III wiek

Rodzaj

Kodeks papirusowy

Numer

Zawartość

1. List do Tesaloniczan 1 †

Język

grecki

Rozmiary

18 × 25 cm

Typ tekstu

tekst aleksandryjski

Kategoria

I

Miejsce przechowywania

Narodowe Muzeum Archeologiczne we Florencji

Papirus 65 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty 1. Listu do Tesaloniczan, tekst był dwukrotnie publikowany.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Zachowały się fragmenty kodeksu z tekstem 1. Listu do Tesaloniczan 1,3-2,1.6-13[1]. Tekst pisany jest w 29 linijkach na stronę, ok. 42 liter w linijce[2]. Rękopis sporządzony został przez profesjonalnego skrybę[3].

Rękopis wyszedł spod tej samej ręki co (zawiera fragmenty Listu do Efezjan), rozmiary kart oraz liczba linijek tekstu na stronę są identyczne i dlatego sugerowano, że mogły stanowić ten sam rękopis[4]. Jedynie liczba liter w linijce tekstu nieznacznie się różni. Oryginalny kodeks mógł zawierać pełny zbiór Listów Pawła[3].

Nomina sacra pisane są skrótami.

Według Alanda jest jednym z trzech wczesnych rękopisów 1. Listu do Tesaloniczan[5].

Tekst[edytuj | edytuj kod]

Tekst grecki rękopisu reprezentuje tekst aleksandryjski, Kurt Aland opisał go jako "strict text", jednak z pewnym wahaniem, ponieważ fragment jest zbyt krótki. Tekst rękopisu zaklasyfikował do kategorii I[1]. Hatch i Welles określili go jako tekst aleksandryjski[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Fragment prawdopodobnie pochodzi z Oksyrynchos[2]. Tekst rękopisu opublikowany został w 1957 roku, przez Vittorio Bartolettiego (1920-1990)[6], następnie przez Comforta. Kurt Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 65[7].

Philip Comfort datuje na połowę III wieku[2]. Rękopis datowany jest przez INTF na wiek III[1].

Obecnie przechowywany jest w Narodowym Muzeum Archeologicznym (PSI 1373) we Florencji[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 100. ISBN 978-0-8028-4098-1.
  2. a b c d Comfort i Barrett 2001 ↓, s. 355.
  3. a b Comfort i Barrett 2001 ↓, s. 358.
  4. Klaus Wachtel, Klaus Witte, Das Neue Testament auf Papyrus: Gal., Eph., Phil., Kol., 1. u. 2. Thess., 1. u. 2 Tim., Tit., Phlm., Hebr, Walter de Gruyter, 1994, p. LXI.
  5. K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. 1995, s. 85. ISBN 978-0-8028-4098-1.
  6. Vittorio Bartolotti, Papiri greci e latini della Società Italiana XIV, (1957), pp. 5-7.
  7. K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Vittorio Bartoletti, Papiri greci e latini della Società Italiana XIV, (1957), pp. 5–7.
  • Naldini, Documenti, no. 17.
  • Philip W. Comfort, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 355–361. ISBN 0-8423-5265-1, ISBN 978-0-8423-5265-9. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • INTF: Papirus 65 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2017-01-17].