Papirus 55

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Papirus 55 (GA)
Papyrus Vindobonensis Gr. 26214
Data powstania

VI/VII wiek

Rodzaj

Kodeks papirusowy

Numer

Zawartość

Ewangelia Jana 1 †

Język

grecki

Typ tekstu

tekst aleksandryjski

Kategoria

II

Miejsce przechowywania

Wiedeń

Papirus 55 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na VI albo VII wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Jana.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Zachowały się jedynie fragmenty Ewangelii Jana (1,31-33.35-38)[1].

Tekst[edytuj | edytuj kod]

Tekst grecki rękopisu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną, jednak z pewnymi odchyleniami. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii II[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Tekst rękopisu opublikował Peter Sanz w 1946 roku[2]. Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 55[3].

Rękopis datowany jest przez INTF na VI albo VII wiek[1].

Obecnie przechowywany jest w Austriackiej Bibliotece Narodowej (Pap. Vindob. G. 26214) w Wiedniu[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 99. ISBN 978-0-8028-4098-1.
  2. Peter Sanz, Griechische literarische Papyri christlichen Inhalts, MPNW (Baden 1946), pp. 58-59.
  3. K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1.