Papirus 60

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Papyrus Colt 4
Data powstania

VII/VIII wiek

Rodzaj

Kodeks papirusowy

Numer

Zawartość

Ewangelia Jana

Język

grecki

Typ tekstu

tekst aleksandryjski

Kategoria

III

Miejsce przechowywania

Nowy Jork

Papirus 60 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na VII lub VIII wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Jana.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Zachowały się jedynie fragmenty Ewangelii Jana (16,29-19,26)[1].

Tekst[edytuj | edytuj kod]

Tekst grecki rękopisu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną, z bizantyjskimi naleciałościami. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Tekst rękopisu opublikowali L. Casson, oraz E. L. Hettich w 1946 roku[2]. Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 60[3].

Rękopis datowany jest przez INTF na VII/VIII wiek[1].

Obecnie przechowywany jest w Morgan Library & Museum (P. Colt 4) w Nowym Jorku[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 100. ISBN 978-0-8028-4098-1.
  2. L. Casson, and E. L. Hettich, Excavations at Nessana II, Literary Papyri (Princeton: 1946), pp. 94-11.
  3. K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • L. Casson, and E. L. Hettich, Excavations at Nessana II, Literary Papyri (Princeton: 1946), pp. 94–111.