Papirus 16

Papirus 16
P. Oxyrhynchus 1009
Data powstania	III wiek
Rodzaj	Kodeks papirusowy
Numer
Zawartość	List do Filipian †
Język	grecki
Rozmiary	26,5 × 14
Typ tekstu	tekst aleksandryjski
Kategoria	I
Miejsce przechowywania	Muzeum Egipskie w Kairze

Papirus 16 (według numeracji Gregory-Aland), α 1045 (von Soden)^[1], oznaczany symbolem ${\mathfrak {P}}^{16}$ – grecki rękopis Nowego Testamentu pisany na papirusie, w formie kodeksu. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty Listu do Filipian^[2].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Zachowały się fragmenty kodeksu z tekstem Listu do Filipian 3,10-17; 4,2-8^[3]. Tekst pisany jest jedną kolumną na stronę, 37-38 linijek w kolumnie, przez profesjonalnego skrybę. Stosuje punktację. Litery są lekko pochylone w prawo, nomina sacra pisane są skrótami, tekst nie posiada żadnych korekt^[4].

Prawdopodobnie należał do tego samego rękopisu co ${\mathfrak {P}}^{15}$ . Oba mają ten sam rozmiar kart, charakter pisma, punktację oraz typ tekstu^[5]. Przypuszczenie takie wyrazili już odkrywcy obu rękopisów Grenfell i Hunt. Opowiedział się za nim Philip W. Comfort, którego zdaniem oryginalny rękopis zawierałby Listy Pawła. Aland był natomiast zdania, że należały do odrębnych rękopisów.

Według Comforta jest jednym z sześciu wczesnych rękopisów, który zawierał pełny zbiór Listów Pawła. Pozostałe pięć rękopisów to: ${\mathfrak {P}}^{13}$ , ${\mathfrak {P}}^{30}$ , ${\mathfrak {P}}^{46}$ , ${\mathfrak {P}}^{49}$ , ${\mathfrak {P}}^{92}$ ^[6].

Tekst[edytuj | edytuj kod]

Tekst grecki reprezentuje aleksandryjski typ tekstu, Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii I^[2]. Pod względem tekstualnym bliski jest dla Kodeksu Synajskiego i Kodeksu Watykańskiego^[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Rękopis odkryty został przez Grenfella i Hunta w Oxyrhynchus, którzy opublikowali jego tekst w 1910 roku^[7]. Na liście papirusów znalezionych w Oxyrhynchus znajduje się na pozycji 1009. C.R. Gregory umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 19^[8].

Rękopis przechowywany jest w Muzeum Egipskim (JE 47424) w Kairze^[2]^[9].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Kurt Aland: Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neuen Testaments. Berlin: Walter de Gruyter & Co, 1963, s. 350.
↑ ^a ^b ^c K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 97. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
↑ ^a ^b Philip W. Comfort and David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 93.
↑ Klaus Wachtel, Klaus Witte, Das Neue Testament auf Papyrus: Gal., Eph., Phil., Kol., 1. u. 2. Thess., 1. u. 2 Tim., Tit., Phlm., Hebr, Walter de Gruyter, 1994, p. XLI.
↑ Philip W. Comfort and David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 95.
↑ Philip W. Comfor, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 358. ISBN 10-0-8423-5265-1.
↑ B. P. Grenfell & A. S. Hunt, Oxyrhynchus Papyri VII, (London 1910), pp. 8-11.
↑ K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
↑ INTF: Papirus 16 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-02-29].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

B. P. Grenfell & A. S. Hunt: Oxyrhynchus Papyri VII. London: EEF, 1910, s. 8-11.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

P. Oxy. VII 1009
INTF: Papirus 16 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-02-29].

[Kurzgefasste-1] Kurt Aland: Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neuen Testaments. Berlin: Walter de Gruyter & Co, 1963, s. 350.

[Aland-2] K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 97. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).

[philip1-3] Philip W. Comfort and David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 93.

[4] Klaus Wachtel, Klaus Witte, Das Neue Testament auf Papyrus: Gal., Eph., Phil., Kol., 1. u. 2. Thess., 1. u. 2 Tim., Tit., Phlm., Hebr, Walter de Gruyter, 1994, p. XLI.

[philip2-5] Philip W. Comfort and David P. Barrett. The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, p. 95.

[Comfort358-6] Philip W. Comfor, David P. Barrett: The Text of the Earliest New Testament Greek Manuscripts. Wheaton, Illinois: Tyndale House Publishers Incorporated, 2001, s. 358. ISBN 10-0-8423-5265-1.

[7] B. P. Grenfell & A. S. Hunt, Oxyrhynchus Papyri VII, (London 1910), pp. 8-11.

[8] K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).

[INTF-9] INTF: Papirus 16 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2012-02-29].

[10] skatalogowany również pod numerem P 58

[11] ragment początkowo oznakowany jako P 67

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[A]

[B]