Papirus 53

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Papirus Yale 1543
Ilustracja
Mt 26,29-35
Data powstania

III wiek

Rodzaj

Kodeks papirusowy

Numer

Zawartość

Mateusz 26 †; Dzieje Apostolskie 9–10 †

Język

grecki

Rozmiary

12 × 22 cm

Typ tekstu

tekst aleksandryjski

Kategoria

I

Miejsce przechowywania

University of Michigan

Papirus 53 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Mateusza oraz Dziejów Apostolskich, tekst kodeksu był dwukrotnie publikowany. Rękopis jest wykorzystywany w krytycznych wydaniach greckiego Nowego Testamentu.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Zachowały się fragmenty dwóch kart kodeksu z tekstem Ewangelii Mateusza 26,29–40 oraz Dziejów Apostolskich 9,33–10,1[1]. Tekst pisany jest w 24–25 linijkach na stronę. Zachowały się dwie karty kodeksu, obie z uszkodzeniami[2].

Pod względem paleograficznym wykazuje duże podobieństwo do oraz do korespondencji Hieroninosa. Podobieństwa zachodzą również do [2].

Nomina sacra pisane są skrótami.

Według Alanda jest jednym z sześciu wczesnych rękopisów Dziejów Apostolskich (m.in. Papirus 48 oraz Papirus 50)[3]. Od tego czasu odkryty został jeden wczesny rękopis Dziejów Apostolskich – Papirus 127.

Tekst[edytuj | edytuj kod]

Tekst kodeksu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną[2]. Kurt Aland opisał go jako co najmniej „normal text” i zaklasyfikował do kategorii I[1]. Pod względem tekstualnym jest bliski dla Chester Beatty I, , Kodeksem Synajskim, Watykańskim oraz Kodeksu Efrema[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Rękopis prawdopodobnie pochodzi z Fajum. Latem 1934 roku University of Michigan nabyło papirus za pośrednictwem British Museum od pewnego egipskiego handlarza[2]. Tekst rękopisu opublikowany został w 1937 roku, przez Henry'ego A. Sandersa[4], następnie przez Comforta. Kurt Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 53[5].

Henry Sanders datował rękopis na ok. rok 260 ze względu na podobieństwo do papirusów Florentyna. Philip Comfort datuje go na połowę III wieku[2]. Rękopis datowany jest przez Instytut Badań Tekstu Nowego Testamentu (INTF) na III wiek[1].

Obecnie przechowywany jest w University of Michigan (Inv. 6652) w Ann Arbor[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Aland i Aland 1995 ↓, s. 99.
  2. a b c d e f Comfort i Barrett 2001 ↓, s. 369.
  3. Aland i Aland 1995 ↓, s. 85.
  4. Henry A. Sanders: A Third Century Papyrus of Matthew and Acts. W: Quantulacumque: Studies Presented to Kirsopp Lake. London: 1937, s. 151–161. (ang.).
  5. Aland i Aland 1995 ↓, s. 74.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • INTF: Papirus 53 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2017-01-17].