Plac Klasztorny w Katowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
plac Klasztorny
Ligota-Panewniki
Ilustracja
Pomnik św. Jadwigi Śląskiej na placu Klasztornym
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Katowice

Położenie na mapie Katowic
Mapa konturowa Katowic, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „plac Klasztorny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „plac Klasztorny”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „plac Klasztorny”
Ziemia50°13′36,0″N 18°57′46,0″E/50,226667 18,962778

Plac Klasztorny − plac w katowickiej dzielnicy Ligota-Panewniki, stanowiący część posesji klasztoru franciszkańskiego przy bazylice św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Z placem sąsiaduje ulica Panewnicka.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Plac został wytyczony przy okazji budowy zespołu kościelno-klasztornego oo. franciszkanów. W 1905 władze zakonne otrzymały pozwolenie na budowę panewnickiego klasztoru z ministerstwa w Berlinie. Powstająca budowla osiągnęła stan surowy na wiosnę 1907. Teren przyklasztorny od strony Ligoty zniwelowano w 1909, w tym samym roku wykonano bitą drogę do klasztoru − dzisiejsza ulica Panewnicka (w okresie Rzeszy Niemieckiej (do 1922) i w czasie niemieckiej okupacji Polski w latach 1939−1945 Klosterstraße, tzn. Klasztorna)[1].

Centralną część placu zajmuje Pomnik Świętej Jadwigi, patronki Śląska i prowincji zakonnej, z której wywodzili się franciszkanie organizujący i zarządzający budową klasztoru w PanewnikachProwincja św. Jadwigi Zakonu Braci Mniejszych. Obecnie dom zakonny przy placu Klasztornym jest siedzibą ministra prowincjalnego Prowincji Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny Zakonu Braci Mniejszych w Katowicach. Autorem postumentu był br. Meinard Wieczorek OFM, zaś autorem rzeźby, wykonanej we Wrocławiu, był Bruno Tschötschel. Uroczystego odsłonięcia i poświęcenia pomnika dokonano 21 lipca 1912. Przed II wojną światową na cokole znajdowały się napisy dedykacyjne w językach: łacińskim, niemieckim i polskim. Obecny napis polski jest kopią zniszczonego przez Rosjan w 1945[1].

Plac nigdy nie posiadał specjalnej nazwy. Dopiero 10 września 2010 decyzją Rady Miasta Katowice nazwano go placem Klasztornym[2].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Od strony placu znajduje się boczne wejście do bazyliki mniejszej, główne wejście do klasztoru − tzw. furta oraz zaczynają się chodniki prowadzące na teren Panewnickiej Kalwarii. Od wjazdu z ulicy Panewnickiej prowadzi droga do części zabudowań klasztornych, w których ma swoją siedzibę Wyższe Seminarium Duchowne Braci Mniejszych, Franciszkański Ośrodek Duszpasterstwa Akademickiego (FODA), biblioteka prowincjalna oraz muzeum misyjne.

Na placu znajdują się:

Plac ogrodzony jest murem klasztornym. Na placu znajdują się miejsca parkingowe.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Stefan Gierlotka: Bazylika Ojców Franciszkanów św. Ludwika i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach-Panewnikach. Katowice: Śląsk, 2008. ISBN 978-83-7164-531-0.
  2. Plac Klasztorny. www.katowice.eu. [dostęp 2011-07-18].
  3. Henryk Pyka. Artysta w służbie charyzmatu franciszkańskiego − kościół panewnicki i jego dzieła sztuki. „Szkoła Seraficka”. 1, s. 236-237, 2008. Katowice: Prowincja Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny Zakonu Braci Mniejszych w Katowicach. ISSN 1898-7842. 
  4. Lech Szaraniec: Osady i osiedla Katowic. Katowice: Wydawnictwo Naukowe "Śląsk", 2010, s. 290. ISBN 978-83-7164-636-2.
  5. Ewidencja miejsc pamięci województwa śląskiego. www.katowice.uw.gov.pl. [dostęp 2011-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-10)].
  6. Zasadzono dąb papieski. mojekatowice.pl, 19 maja 2008. [dostęp 2018-11-17].