Pułk Pontonowy
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1945 |
Rozformowanie |
1949 |
Tradycje | |
Nadanie sztandaru | |
Dowódcy | |
Pierwszy | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | |
Odznaczenia | |
1 Samodzielny Zmotoryzowany Pułk Pontonowo-Mostowy' – związek taktyczny wojsk inżynieryjno-saperskich ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i szkolenie
[edytuj | edytuj kod]Na podstawie rozkazu Nr 067 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z 27 września 1945roku, dwa bataliony pontonowo-mostowe (6 i 31) wyłączono ze składu 3 Brygady Pontonowo – Mostowej i na ich podstawie sformowano 1 Samodzielny Zmotoryzowany Pułk Pontonowo-Mostowy z miejscem stacjonowania we Włocławku. W 1949 1 Samodzielny Zmotoryzowany Pułk Pontonowo-Mostowy przeformowano na 3 Warszawski Pułk Pontonowy. Pułk stacjonował we Włocławku[1].
Skład organizacyjny
[edytuj | edytuj kod]- dowódca pułku - płk Włodzimierz Piliński
- zastępca dowódcy ds. wychowawczych – kpt Władysław Mydłowski
- pomocnik dowódcy ds. technicznych – mjr Cyryl Borak
- szef sztabu – mjr inż. Anatol Wesołowski
Sztandar i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Sztandar ufundowany przez społeczeństwo Włocławka i Kujaw został wręczony 29 października 1945 roku. Na mocy rozkazu Naczelnego Dowódcy WP nr 263 z 1 listopada 1945 roku, Pułk został odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy aktu dekoracji dokonał w Szczecinie w „Dniu Sapera” (16 kwietnia 1946) Prezydent RP. W uznaniu zasług bojowych w szturmie Berlina uchwałą Rady Najwyższej ZSRR z 8 VII 1945 r. Pułk został odznaczony orderem Czerwonej Gwiazdy. Jednostce nadano tytuł wyróżniający i miano "Warszawskiej".
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ ”Zarys historii wojennej……” s. 50-51
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- „Zarys historii wojennej Pułków Polskich w kampanii wrześniowej” 3 Włocławski Pułk Pontonowy, ISBN 83-85621-46-6, Oficyna wydawnicza „Ajaks”, Pruszków 1994