Reprezentacja Polski w minifutbolu

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Reprezentacja Polski w minifutbolu
Przydomek

Biało-Czerwoni
Orły

Związek

Playarena

Trener

Klaudiusz Hirsch
(od 2013)

Ranking FIFA

1[1]

Zawodnicy
Najwięcej występów

Bartłomiej Dębicki, Krzysztof Elsner (30)

Najwięcej bramek

Bartłomiej Dębicki (26)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
 Czechy 4−0 (2−0) Polska Polska
(Český Dub, 14.09.2012)
Najwyższe zwycięstwo
Polska Polska 8−0 Kostaryka 
(Budapeszt, 14.09.2022)
Najwyższa porażka
Polska Polska 0−4 Czechy 
(Český Dub, 14.09.2012)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Reprezentacja Polski w minifutbolu – zespół piłkarski, reprezentujący Rzeczpospolitą Polską w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym mogą występować wyłącznie zawodnicy posiadający obywatelstwo polskie. Za jego funkcjonowanie odpowiedzialna jest Federacja Playarena[2].

Aktualny skład[edytuj | edytuj kod]

Kadra powołana na Socca World Cup 2018[3].

Lp. Imię i
nazwisko 		Data
urodzenia 		Występy Gole Obecny klub Debiut
Bramkarze
1. Norbert Jendruczek 1986 17 2 Polska SuperstarTeam Białystok vs Francja Francja 22.09.2015
2. Paweł Grzywa 1992 6 0 Polska Dentim Clinic Katowice vs Niemcy Niemcy 30.07.2016
3. Mateusz Łysik 1995 7 0 Polska FC Gorlicka Warszawa vs Słowenia Słowenia 24.09.2018
Zawodnicy z pola
4. Bartłomiej Dębicki 1983 22 16 Polska Kluge Team Płock vs Francja Francja 22.09.2015
5. Adrian Citko 1985 12 0 Polska SuperstarTeam Białystok vs Ukraina Ukraina 10.06.2017
6. Mariusz Milewski 1981 7 2 Polska Ganador Warszawa vs Słowenia Słowenia 24.09.2018
7. Krzysztof Elsner 1991 22 1 Polska Dynamik Herring Toruń vs Francja Francja 22.09.2015
8. Tomasz Golatowski 1985 17 1 Polska Kluge Team Płock vs Niemcy Niemcy 30.07.2016
9. Marcin Grzywa 1989 21 1 Polska Dentim Clinic Katowice vs Francja Francja 22.09.2015
10. Mateusz Gliński 1991 21 5 Polska Ganador Warszawa vs Francja Francja 22.09.2015
11. Mateusz Lisowski 1995 7 0 Polska SuperstarTeam Białystok vs Słowenia Słowenia 24.09.2018
12. Rafał Chorąży 1989 6 0 Polska Skład Węgla i Papy Łódź vs Słowenia Słowenia 24.09.2018
13. Ariel Mnochy 1988 12 8 Polska Dentim Clinic Katowice vs Ukraina Ukraina 10.06.2017
14. Wojciech Springer 1991 7 2 Polska Dynamik Herring Toruń vs Słowenia Słowenia 24.09.2018
15. Marcin Rosiński 1992 7 3 Polska Dentim Clinic Katowice vs Słowenia Słowenia 24.09.2018
Selekcjoner: Polska Klaudiusz Hirsch
Manager: Polska Miłosz Karski
Kierownik drużyny: Polska Łukasz Zajm
Fizjoterapeuta: Polska Karolina Cieślik

Lista meczów[edytuj | edytuj kod]

Lata 2012–22[edytuj | edytuj kod]

Lp. Data Miejsce Gospodarz – Gość Wynik Strzelcy Bramek
2012[4].
1. 14.09 Český Dub Czechy  – Polska Polska 4−0
2013[5].
2. 27.09 Bad Harzburg Niemcy  – Polska Polska 0−0
3. 11.10 Retimno Chorwacja  – Polska Polska 1−1 Filiks
4. 11.10 Retimno Polska Polska –  Rumunia 0-1
5. 12.10 Retimno Słowenia  – Polska Polska 1-4 Świątkiewicz x2, Filipiak, Jankowski
6. 12.10 Retimno Kazachstan  – Polska Polska 1−2 Fryszka, Filiks
7. 13.10 Retimno Chorwacja  – Polska Polska 2−0
2014[6].
8. 27.11 Herceg Novi Bułgaria  – Polska Polska 2−3 Żytek, Knajdrowski, Świątkiewicz
9. 28.11 Herceg Novi Polska Polska –  Słowacja 2−2 Świątkiewicz, Żytek
10. 28.11 Herceg Novi Polska Polska –  Walia 3−0 Filiks, Świątkiewicz, Żytek
11. 29.11 Herceg Novi Polska Polska –  Kazachstan 0−2
2015[7].
12. 22.09 Vrsar Polska Polska –  Francja 6−0 Tomyk x2, M.Gliński, Dębicki, M.Grzywa, Kotlarz
13. 24.09 Vrsar Czarnogóra  – Polska Polska 1−0
14. 25.09 Vrsar Polska Polska –  Cypr 2−0 M.Gliński, samobójcza
15. 25.09 Vrsar Polska Polska –  Austria 3−1 Fryszka, M.Gliński, Dębicki
16. 26.09 Vrsar Polska Polska –  Bośnia i Hercegowina 2−2 k.0-2 Tomyk, Jendruczek
2016[8].
17. 30.07 Warszawa Polska Polska –  Niemcy 4−1 B.Gliński, Dębicki, Marciszko, Elsner[9]
18. 22.08 Székesfehérvár Polska Polska –  Estonia 2−0 Golatowski, Dębicki
19. 23.08 Székesfehérvár Polska Polska –  Włochy 6−2 Dębicki x4, Knajdrowski, samobójcza
20. 24.08 Székesfehérvár Rosja  – Polska Polska 1−0
21. 26.08 Székesfehérvár Czechy  – Polska Polska 5−2 Jendruczek, Dębicki
2017[10].
22. 10.06 Brno Polska Polska –  Ukraina 2−0 Mnochy, Dębicki
23. 11.06 Brno Polska Polska –  Bułgaria 1−1 Mnochy
24. 12.06 Brno Niemcy  – Polska Polska 1−0
25. 14.06 Brno Polska Polska –  Czarnogóra 2−1 Mnochy x2
26. 15.06 Brno Węgry  – Polska Polska 1−1 k.3-2 Szałek
2018[11].
27. 24.09 Lizbona Polska Polska –  Słowenia 4−1 Springer, Dębicki, Mnochy, Rosiński
28. 26.09 Lizbona Polska Polska –  Oman 4−1 Mnochy x 2, Gliński, Springer
29. 27.09 Lizbona Tunezja  – Polska Polska 0−4 Rosiński x 2, Milewski, Gliński
30. 28.09 Lizbona Polska Polska –  Chorwacja 2−2 k.2-0 Dębicki, Milewski
31. 28.09 Lizbona Anglia  – Polska Polska 0-3 Dębicki x 2, Rosiński
32. 29.09 Lizbona Portugalia  – Polska Polska 1-2 Dębicki x 2
33. 29.09 Lizbona Niemcy  – Polska Polska 1-0
2019[12].
34. 12.10 Retimno Polska Polska –  Maroko 3−1 Mnochy, Dębicki, Elsner
35. 15.10 Retimno Polska Polska –  Walia 1−1 Gliński
36. 17.10 Retimno Litwa  – Polska Polska 0−6 Mnochy x 2, Dębicki, Gliński, Przybył, M.Grzywa
37. 18.10 Retimno Polska Polska –  Belgia 6−1 Dębicki, Milewski x 2, Mnochy, Gliński, Kucharski
38. 18.10 Retimno Bułgaria  – Polska Polska 0-3 Dębicki x 2, Mnochy
39. 19.10 Retimno Meksyk  – Polska Polska 3-7 Dębicki x 2, M.Grzywa x 2, Mnochy, Gliński, Rosiński
40. 20.10 Retimno Mołdawia  – Polska Polska 1-4 Dębicki x 3, Mnochy
41. 20.10 Retimno Rosja  – Polska Polska 3-2 Dębicki, Rosinski,
2022[13].
42. 12.09 Budapeszt Polska Polska –  Słowenia 2−0 Dregier, Kucharski
43. 13.09 Budapeszt Polska Polska –  Maroko 6−0 Dębicki x 2, Dregier, Dudziński, Skorb, Trakul
44. 14.09 Budapeszt Kostaryka  – Polska Polska 0−8 Dudziński x 3, Dębicki, Dregier, Trakul, Kucharski, Makowski
45. 16.09 Budapeszt Polska Polska – Litwa  4−1 Dregier x 2, Kucharski, Górka
46. 16.09 Budapeszt Anglia  – Polska Polska 2-4 Dębicki x 2, Dregier x 2
47. 17.09 Budapeszt Bułgaria  – Polska Polska 0-1 Kucharski
48. 18.09 Budapeszt Kazachstan  – Polska Polska 3-0
49. 18.09 Budapeszt Niemcy  – Polska Polska 1-3 Trakul x 2, Elsner,

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszą selekcję do reprezentacji Polski w minifutbolu przeprowadzono na Mistrzostwach Polski Playarena w roku 2012. Reprezentacja nie miała wówczas selekcjonera, sztabu szkoleniowego, ani skautingu. Rolę skautów pełnili Ambasadorowie Playarena. To właśnie na podstawie ich obserwacji wyłoniono zespół, który rozegrał debiutanckie spotkanie reprezentacji Polski w piłce nożnej 6-osobowej. Pierwszym, historycznym rywalem polskiej kadry byli ówcześni wicemistrzowie Europy – Czesi[14]. Podopieczni Radka Pokornego nie dali szans polskiej drużynie, która odbyła ze sobą zaledwie jeden trening. Trenerem reprezentacji Polski był wówczas Łukasz Zając, ze szkółki juniorskiej Forza Wrocław, a wsparciem merytorycznym służył Rafał Ulatowski.

Na swoje kolejne występy kadra czekać musiała ponad rok. Projekt nabrał rozpędu – zdecydowanie bardziej uważnie obserwowano wyróżniających się zawodników, zaawansowane stały się również poszukiwania selekcjonera. Podczas Mistrzostw Polski Playarena w Warszawie wyłoniono 15-osobową kadrę przed debiutanckim turniejem Mistrzostw Europy EMF w Grecji[15], a swoim doświadczeniem przysłużyli się drużynie Stefan Majewski, Radosław Gilewicz, Marek Citko i Tomasz Smokowski, którzy mieli decydujący głos przy powołaniach. Niedługo przed miniEURO w Rethymno przedstawiono nowego selekcjonera reprezentacji Polski w piłce nożnej 6-osobowej – Klaudiusza Hirscha. Na Mistrzostwach Europy, Polacy dotarli aż do ćwierćfinału, jedyne mecze przegrywając z późniejszymi mistrzami i wicemistrzami Europy – Rumunią oraz Chorwacją. Podopieczni trenera Hirscha zostali ostatecznie sklasyfikowani na szóstej pozycji.

Sukces na turnieju w Grecji dał podwaliny pod dalszą pracę zespołu. Co prawda na kolejnych dwóch turniejach – w Czarnogórze i Chorwacji – trzon drużyny stanowili wciąż weterani z Krety, jednak od tego momentu rozpoczął się autorski projekt selekcjonera, który w gotowym już zespole zaczął wymieniać poszczególne elementy, dopasowując zawodników do swojej wizji gry. Występ Polaków na hali w Herceg Novi zakończył się jednak rozczarowaniem. Po wygraniu rywalizacji w fazie grupowej, biało-czerwoni ponownie trafili na starych znajomych – Kazachów. Ich rewanż za porażkę w Grecji był pokazem dyscypliny – zdeterminowani i świetnie zorganizowani rywale znakomicie się bronili i bezlitośnie punktowali błędy Polaków, eliminując nas z dalszych zmagań.

Kolejny rok, kolejne Mistrzostwa Europy. Turniej we Vrsarze zakończyliśmy sklasyfikowani na siódmym miejscu, choć na kilka minut przed końcem ćwierćfinału z Bośnią Polacy prowadzili 2:0, fetując niesamowitego gola zdobytego przez bramkarza Norberta Jendruczka z własnego pola karnego[16]. W końcówce rywale wyrównali, a następnie okazali się silniejsi psychicznie w serii rzutów karnych.

2016 rok przyniósł kolejny skok w jakości przygotowań do Mistrzostw Europy. Najważniejszą zmianą była organizacja selekcyjnych sesji treningowych w dziesięciu miastach w całej Polsce[17], które obok Mistrzostw Polski były kluczowe dla wyboru nowych zawodników kadry. Drugim ważnym wydarzeniem był mecz towarzyski z Niemcami w Warszawie[18].

Lata 2016 oraz 2017 to także występy w turniejach Mistrzostw Europy, zakończone na 1/8 finału podczas czempionatu na Węgrzech oraz w ćwierćfinale, rok później, w Czechach. Podczas ostatniego z tych turniejów Polacy ponownie odpadli w rzutach karnych, przegrywając w ten sposób z reprezentacją Węgier.

W 2018 roku reprezentacja osiągnęła największy, jak do tej pory, sukces zdobywając tytuł wicemistrzów świata podczas Mundialu rozgrywanego w Lizbonie[19]. Sukces ten zespół Klaudiusza Hirscha powtórzył rok później podczas Mundialu na Krecie[20], gdzie dodatkowo najlepszy strzelec zespołu, Bartłomiej Dębicki, został królem strzelców greckiego turnieju[21].

Selekcjonerzy[edytuj | edytuj kod]

Lista selekcjonerów reprezentacji Polski w minifutbolu.

Imię i nazwisko Lata pracy
Polska Łukasz Zając 2012
Polska Klaudiusz Hirsch 2013–2022

Rozgrywki międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]

Lista występów reprezentacji Polski w minifutbolu na imprezach rangi mistrzowskiej[22].

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Gospodarz – Rok Wynik M Z R P BZ BS
 Słowacja – 2010 Nie startowała
 Rumunia – 2011 Nie startowała
 Mołdawia – 2012 Nie startowała
 Grecja – 2013 Ćwierćfinał 5 2 1 2 7 6
 Czarnogóra – 2014 1/8 finału 4 2 1 1 8 6
 Chorwacja – 2015 Ćwierćfinał 5 3 1 1 13 4
 Węgry – 2016 1/8 finału 4 2 0 2 10 8
 Czechy – 2017[23] Ćwierćfinał 5 2 2 1 6 4
Razem 5 z 8 turniejów 23 11 5 7 44 28

Mistrzostwa Świata[edytuj | edytuj kod]

Gospodarz – Rok Wynik M Z R P BZ BS
 Portugalia – 2018[24] Finał 7 6 0 1 19 6
 Grecja – 2019[12] Finał 8 6 1 1 32 10
 Węgry – 2022[13] Mecz o 3 m 8 7 0 1 28 7
Razem 3 z 3 turniejów 23 19 1 3 79 23

Historyczne mecze[edytuj | edytuj kod]

Debiut

  • Český Dub (Czechy) – 14 września 2012  Czechy 4−0 Polska Polska (towarzyski)
    • Skład Polski: Paweł Łopaciński – Jakub Józefiak, Kamil Fryszka, Marcin Antczak – Bartosz Werbski, Michał Rosiak. W meczu wystąpili także Łukasz Dobroch, Łukasz Banasiak, Paweł Maciaszek oraz Maciej Horna.

Najwyższe zwycięstwo reprezentacji Polski

Najwyższa porażka reprezentacji Polski

Pierwsze zwycięstwo

Pierwszy mecz na mistrzostwach Europy

Pierwszy mecz na mistrzostwach Świata

Bilans meczów z innymi reprezentacjami[edytuj | edytuj kod]

  • Stan na 26 października 2022
Rywale Zwycięstwa Remisy Porażki Razem
 Austria 1 0 0 1
 Belgia 1 0 0 1
 Bośnia i Hercegowina 0 1 0 1
 Bułgaria 3 1 0 4
 Chorwacja 1 1 1 3
 Cypr 1 0 0 1
 Czarnogóra 1 0 1 2
 Czechy 0 0 2 2
 Anglia 2 0 0 2
 Estonia 1 0 0 1
 Francja 1 0 0 1
 Kazachstan 1 0 2 3
 Kostaryka 1 0 0 1
 Litwa 2 0 0 2
 Maroko 2 0 0 2
 Meksyk 1 0 0 1
 Mołdawia 1 0 0 1
 Niemcy 2 1 2 5
 Oman 1 0 0 1
 Portugalia 1 0 0 1
 Rumunia 0 0 1 1
 Rosja 0 0 2 2
 Słowacja 0 1 0 1
 Słowenia 3 0 0 3
 Tunezja 1 0 0 1
 Ukraina 1 0 0 1
 Walia 1 1 0 2
 Węgry 0 1 0 1
 Włochy 1 0 0 1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Offical ISF World Ranking. soccafederation.com. [dostęp 2022-10-14]. (ang.).
  2. ↑ Reprezentacja Polski w piłce nożnej 6-osobowej. playarena.pl, 2016-08-31. [dostęp 2016-08-31]. (pol.).
  3. ↑ Meet The Poland National Team. soccafederation.com, 2018-09-20. [dostęp 2019-08-14]. (ang.).
  4. ↑ Czechy – Polska. youtube.com, 2012-09-22. [dostęp 2012-09-22]. (pol.).
  5. ↑ miniEURO History. eurominifootball.com, 2016-09-24. [dostęp 2016-09-24]. (ang.).
  6. ↑ miniEURO History. eurominifootball.com, 2016-09-24. [dostęp 2016-09-24]. (ang.).
  7. ↑ Results & Matches. emfeuro.com, 2016-09-24. [dostęp 2016-09-24]. (ang.).
  8. ↑ Results & Matches. emfeuro.com, 2016-09-24. [dostęp 2016-09-24]. (ang.).
  9. ↑ Udany debiut reprezentacji. efortuna.pl, 2016-07-30. [dostęp 2016-07-30]. (pol.).
  10. ↑ Results & Matches. emfeuro.com, 2018-07-19. [dostęp 2018-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-19)]. (ang.).
  11. ↑ 2018 World Cup Portugal – Results. soccafederation.com, 2018-09-29. [dostęp 2018-08-14]. (ang.).
  12. ↑ a b 2019 World Cup Crete – Results. soccafederation.com, 2019-10-20. [dostęp 2019-10-20]. (ang.).
  13. ↑ a b 2022 World Cup Hungary – Results. soccafederation.com, 2022-09-18. [dostęp 2022-09-18]. (ang.).
  14. ↑ Czesi za mocni. playarena.pl, 2012-09-19. [dostęp 2012-09-19]. (pol.).
  15. ↑ Znamy ostateczny skład reprezentacji. playarena.pl, 2013-10-01. [dostęp 2013-10-01]. (pol.).
  16. ↑ Polska – Bośnia i Hercegowina. youtube.com, 2016-01-19. [dostęp 2016-01-19]. (pol.).
  17. ↑ Rusza „Polowanie na Reprezentanta. playarena.pl, 2016-05-13. [dostęp 2016-05-13]. (pol.).
  18. ↑ Udany debiut reprezentacji. playarena.pl.com, 2016-07-30. [dostęp 2016-07-30]. (pol.).
  19. ↑ Duma i niedosyt – Polacy „tylko” srebrni na Mistrzostwach Świata. playarena.pl, 2018-09-30. [dostęp 2019-08-14]. (pol.).
  20. ↑ MŚ w socca. Polacy wicemistrzami świata. W finale przegrali z Rosjanami. sportowefakty.wp..pl, 2019-10-21. [dostęp 2019-10-21]. (pol.).
  21. ↑ Były piłkarz Mazura został królem strzelców na Mistrzostwach Świata!. gostynin.info, 2019-10-21. [dostęp 2019-10-21]. (pol.).
  22. ↑ miniEURO History. eurominifootball.com, 2016-09-24. [dostęp 2016-09-24]. (ang.).
  23. ↑ Statystyki drużyn. emfeuro.com, 2018-07-19. [dostęp 2018-07-19]. (pol.).
  24. ↑ 2018 World Cup Portugal – Results. soccafederation.com, 2018-09-29. [dostęp 2019-08-14]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Reprezentacja_Polski_w_minifutbolu&oldid=72926266”