Marek Citko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marek Citko
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 marca 1974
Białystok

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1983–1990 Włókniarz Białystok
1990–1992 Jagiellonia Białystok
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1992–1995 Jagiellonia Białystok 74 (12)
1995–1999 Widzew Łódź 86 (14)
2000–2001 Legia Warszawa 36 (6)
2001 Dyskobolia (wyp.) 3 (0)
2001–2002 Hapoel Beer Szewa 17 (1)
2002 Legia Warszawa 0 (0)
2003–2004 FC Aarau 24 (4)
2004–2005 Cracovia 15 (0)
2005 Yverdon-Sport 6 (0)
2006–2007 Polonia Warszawa 36 (7)
W sumie: 297 (44)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1996–1997  Polska 10 (2)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Marek Citko (ur. 27 marca 1974 w Białymstoku) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika, reprezentant Polski, samorządowiec.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Występujący na pozycji ofensywnego pomocnika, wychowanek Włókniarza Białystok, skończył karierę w Polonii Warszawa. W swojej karierze grał w zespołach Włókniarza Białystok, Jagiellonii Białystok, Widzewa Łódź, Legii Warszawa, Dyskobolii Grodzisk Wielkopolski, Hapoel Beer Szewa, FC Aarau, Cracovii, Polonii Warszawa. Dwukrotnie zdobywał Mistrzostwo Polski (w sezonach 95/96 i 96/97), a raz Superpuchar Polski (w 1996) w barwach Widzewa Łódź, z którym w sezonie 1996/97 grał w Lidze Mistrzów (6 meczów, 2 gole).

Strzelił pierwszą bramkę w historii Widzewa Łódź w Lidze Mistrzów w przegranym 1:2 wyjazdowym meczu z Borussią Dortmund[1]. W spotkaniu z Atletico Madryt na stadionie przy al. Piłsudskiego w Łodzi strzelił bramkę, pokonując bramkarza ówczesnych mistrzów Hiszpanii, José Francisco Molinę z niemal 40 metrów.

Jego karierę przerwała na 16 miesięcy kontuzja ścięgna Achillesa, której doznał w meczu z Górnikiem Zabrze 17 maja 1997. Po rehabilitacji nie udało mu się powrócić do dawnej formy.

Grając w rundzie jesiennej sezonu 2006/2007 w Polonii Warszawa, popisał się bramką strzeloną bezpośrednio z rzutu rożnego, podczas meczu z Zawiszą Bydgoszcz. W 2007 rozwiązał za porozumieniem stron ważny jeszcze przez rok kontrakt z drugoligową Polonią Warszawa i zakończył karierę.

W głosowaniu internautów został wybrany do złotej jedenastki wszech czasów Widzewa Łódź[2].

Reprezentacja Polski[edytuj | edytuj kod]

Występował w kadrze narodowej seniorów, rozegrał w niej 10 meczów i zdobył 2 gole (z Anglią i Brazylią); 9 października 1996 w meczu eliminacji do Mundialu w 1998 strzelił na londyńskim stadionie Wembley bramkę Anglikom, co uczyniło go jednym z najpopularniejszych polskich sportowców – w plebiscycie na najlepszego sportowca Polski 1996, przeprowadzonym przez Telewizję Polską, Program III Polskiego Radia i „Super Express”, zajął pierwsze miejsce, wyprzedzając wszystkich medalistów olimpijskich z Atlanty. W konkursie tygodnika „Piłka Nożna” został „Odkryciem Roku”. W kolejnych miesiącach uwagę kibiców sportowych przykuwała sprawa zagranicznego transferu Citki do angielskiej ekstraklasy.

l.p. Data Miejsce Przeciwnik Rezultat Rozgrywki Grał Uwagi
1. 19 lutego 1996 Hongkong  Japonia
0-5
towarzyski
90'
2. 28 lutego 1996 Rijeka  Chorwacja
1-2
towarzyski
90'
3. 27 marca 1996 Łódź  Słowenia
0-0
towarzyski
do 62'
4. 9 października 1996 Londyn  Anglia
1-2
elim. MŚ 1998
90'
Gol
5. 10 listopada 1996 Katowice  Mołdawia
2-1
elim. MŚ 1998
90'
6. 15 lutego 1997 Ajia Napa  Cypr
3-2
towarzyski
90'
7. 17 lutego 1997 Derinia  Łotwa
3-2
towarzyski
90'
Żółta kartka
8. 26 lutego 1997 Goiânia  Brazylia
2-4
towarzyski
90'
Gol
9. 2 kwietnia 1997 Chorzów  Włochy
0-0
elim. MŚ 1998
90'
10. 30 kwietnia 1997 Neapol  Włochy
0-3
elim. MŚ 1998
90'

Aktywność po zakończeniu kariery[edytuj | edytuj kod]

Od 23 lipca 2016 do 18 sierpnia 2016 razem z Jakubem Meresińskim był właścicielem klubu piłkarskiego Wisła Kraków[3][4] i pełnił tam funkcję dyrektora sportowego[5].

Działalność publiczna[edytuj | edytuj kod]

W wyborach samorządowych w 2014 z listy Prawa i Sprawiedliwości uzyskał mandat radnego Sejmiku Województwa Podlaskiego[6]. W wyborach w 2018 nie uzyskał reelekcji[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liga Mistrzów: 20 lat temu też wszystko zaczęło się od Borussii [online], wp.pl, 14 września 2016 [dostęp 2016-11-28].
  2. Bogusław Kukuć: Majówka w parku 3 Maja – Złote i Srebrne Jedenastki Widzewa, naszemiasto.pl, 4 maja 2010 [dostęp 2019-05-09].
  3. Mateusz Miga, Wisła Kraków z nowym właścicielem! Po 19 latach Bogusław Cupiał sprzedał klub! [online], przegladsportowy.pl, 29 lipca 2016 [dostęp 2016-11-28].
  4. Marek Citko rezygnuje ze współpracy z Jakubem Meresińskim! [online], wislaportal.pl, 18 sierpnia 2016 [dostęp 2016-11-28].
  5. Jakub Meresiński i Marek Citko kupili klub Wisła [online], poland.us, 8 kwietnia 2016 [dostęp 2016-11-28].
  6. Oficjalne wyniki PKW wyborów 2014 do sejmiku woj. podlaskiego [online], wspolczesna.pl, 21 listopada 2014 [dostęp 2014-12-11] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-29].
  7. Serwis PKW – Wybory 2018 [dostęp 2019-05-09].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]