Przejdź do zawartości

Rezerwat przyrody Buczyna Szprotawska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Buczyna Szprotawska
Ilustracja
Zabytkowa wiata w rezerwacie
rezerwat leśny
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Mezoregion

Bory Dolnośląskie

Data utworzenia

1965

Akt prawny

M.P. z 1965 r. nr 35, poz. 201

Powierzchnia

152,32 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Buczyna Szprotawska”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Buczyna Szprotawska”
Położenie na mapie powiatu żagańskiego
Mapa konturowa powiatu żagańskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Buczyna Szprotawska”
Położenie na mapie gminy Szprotawa
Mapa konturowa gminy Szprotawa, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Buczyna Szprotawska”
Ziemia51°31′00″N 15°40′28″E/51,516667 15,674444

Buczyna Szprotawskaleśny rezerwat przyrody zlokalizowany w północnej części Borów Dolnośląskich na obszarze gminy Szprotawa (województwo lubuskie). Głównym przedmiotem ochrony jest 160-letni las współwystępujących buczyn górskich i niżowych oraz zagrożona wyginięciem popielica.

Rezerwat został ustanowiony zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 31 marca 1970 w sprawie uznania za rezerwat przyrody[1]. Zajmuje obszar 152,32 ha[2] (akt powołujący podawał 155,50 ha[1]).

Na obszarze rezerwatu znajdują się obiekty zabytkowe i kulturowe: drewniana wiata odpoczynkowa z XIX wieku, kurhany poświęcone dawnym nadleśniczym oraz kamienny drogowskaz. Na wschodniej rubieży rezerwatu rośnie Dąb Chrobry – jeden z najstarszych dębów szypułkowych w Polsce[3].

Przedmiotowy obszar był rezerwatem przed 1945 i nosił nazwę Hochwald. Już od średniowiecza należał do szprotawskich mieszczan, którym wolno było pozyskiwać z niego drewno zwolnione z wszelkich opłat[4].

Obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną[2].

Przez teren rezerwatu prowadzą szlaki turystyczne i ścieżka dydaktyczna Nadleśnictwa Szprotawa.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 1 czerwca 1965 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. z 1965 r. nr 35, poz. 201)
  2. a b Rezerwat przyrody Buczyna Szprotawska. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-10-05].
  3. Folder turystyczny Ścieżka rowerowa im. Felixa Matuszkiewicza, 2002.
  4. Maciej Boryna, Tajemnice Szprotawy i okolic, wyd. 1, Zieleona Góra: M. Boryna, 2001, ISBN 83-913508-1-9, OCLC 54883469.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]