Rezerwat przyrody Bukowa Góra (województwo lubuskie)
51°52′24″N 15°44′27″E/51,873333 15,740833
| |
| rezerwat leśny | |
| Typ | |
|---|---|
| Podtyp |
zbiorowisk leśnych[1] |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Położenie | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
30 listopada 1954 |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia |
29,18 ha |
| Ochrona | |
Położenie na mapie gminy Otyń  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowosolskiego  | |
| 51°52′24″N 15°44′27″E/51,873333 15,740833
| |
Bukowa Góra – leśny rezerwat przyrody położony na terenie gminy Otyń w województwie lubuskim[1], w okolicach wsi Bobrowniki. Strome wzniesienie porośnięte bukiem i modrzewiem, przecinane wąwozami. Punkt widokowy na starorzecze Odry w miejscu, gdzie uchodzi do niej Śląska Ochla.
Podstawa prawna[edytuj | edytuj kod]
Nr rej. woj. – 1[2].
Akt prawny obejmujący rezerwat ochroną[edytuj | edytuj kod]
Zarządzenie Ministra Leśnictwa z dnia 30 listopada 1954 r. (Monitor Polski Nr 119 z 22 grudnia 1954 r., poz. 1683)
Inne akty prawne dotyczące rezerwatu[edytuj | edytuj kod]
- Obwieszczenie Wojewody Lubuskiego z dnia 16 stycznia 2002 r. (Dz. Urz. Województwa Lubuskiego Nr 12, poz. 144)
- Zarządzenie Nr 30/2011 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 7 lipca 2011 r. w sprawie rezerwatu przyrody "Bukowa Góra" (Dz. Urz. Województwa Lubuskiego z 2011 r. Nr 81, poz. 1562)
- Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 19 listopada 2020 r. w sprawie rezerwatu przyrody "Bukowa Góra" (Dz. Urz. z 2020 r. poz. 2640)
Położenie[edytuj | edytuj kod]
- województwo – lubuskie
- powiat – nowosolski
- gmina – Otyń
- obręb ewidencyjny – Bobrowniki[2]
Rezerwat leży w granicach dwóch obszarów sieci Natura 2000: siedliskowego „Nowosolska Dolina Odry” PLH080014 i ptasiego „Dolina Środkowej Odry” PLB080004[3].
Właściciel, zarządzający[edytuj | edytuj kod]
Skarb Państwa, Nadleśnictwo Przytok[2]
Powierzchnia pod ochroną[edytuj | edytuj kod]
- 29,18 ha[1] (akt powołujący podawał 8,84 ha)
- dz. nr 941
Opis przedmiotu poddanego ochronie[edytuj | edytuj kod]
Najstarszy rezerwat w dawnym woj. zielonogórskim, położony jest w dorzeczu Odry i jej lewobrzeżnego dopływu Śląskiej Ochli. Rezerwat stanowi fragment lasu porastającego strome zbocze. Las spełnia ponadto dużą rolę zabezpieczającą przed erozją gleby. Skład drzewostanu: buk 5, modrzew europejski 3, dąb 1, sosna 1, pjd. Brz, Lp, Gb, Sw w VI i VII kl., zwarcie pełne. Gleba lekko gliniasta, piaszczysta, średnio zbielicowana, porośnięta miejscami mchem i trawą o na ogół ubogim runie. Dominują siedliska BMś i LMś, ze zdecydowaną przewagą LMś[2].
Cel i rodzaj ochrony[edytuj | edytuj kod]
Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie ze względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych drzewostanu naturalnego porastającego strome zbocze krawędzi doliny Odry[2].
Według obowiązującego planu ochrony ustanowionego w 2017 roku, obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną[1][3].
Nie podlega ochronie międzynarodowej[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Rezerwat przyrody Bukowa Góra. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-05-16].
- ↑ a b c d e f Rejestr rezerwatów przyrody województwa lubuskiego (wg stanu 13.06.2018 r.). [dostęp 2018-06-13].
- ↑ a b Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 9 maja 2017 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Bukowa Góra”. [w:] Dz. Urz. Województwa Lubuskiego poz. 1191 [on-line]. 2017-05-11. [dostęp 2019-05-16].