Romanowo (województwo dolnośląskie)
wieś | |
Hałda Kamieniołomu Romanowo | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
350-450[2] m n.p.m. |
Liczba ludności (III 2011) |
133[3] |
Strefa numeracyjna |
74 |
Kod pocztowy |
57-361[4] |
Tablice rejestracyjne |
DKL |
SIMC |
0852980 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego | |
50°20′50″N 16°42′55″E/50,347222 16,715278[1] |
Romanowo (niem. Raumnitz, czyli Równica, od parownicy, czyli rzeki płynącej w parowie, po 1945 także Rąbieniec, od lat 50. XX w. Rudnica Dolna i Rudnica Górna, od lat 60. XX w. nazwa obecna[2]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Mała górska wieś o rozproszonej zabudowie ciągnąca się w dolinie rzeki Piotrówka, w Krowiarkach, na wysokości około 350–450 m n.p.m.[2]
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie wałbrzyskim.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wzmiankowana w roku 1350 jako Ramnicz, w latach późniejszych zmieniono nazwę na Raumnitz[5]. Wieś prawie przez cały czas należała do Ołdrzychowic (przebiegała w tym rejonie granica dóbr ołdrzychowickich i gorzanowskich)[5]. W roku 1358 funkcjonowało tu wolne sędziostwo. W XVIII wieku powstała kolonia domów i od tego czasu datuje się podział na Romanowo Górne i Dolne. W końcu XVIII wieku największa część wsi należała do barona von Heunna. Był tu młyn wodny i folwark. W XIX wieku obie części wsi należały do hrabiego von Schlabrendorfa. Mimo powstawania kilku kamieniołomów wapienia nie rozwijała się zbyt dynamicznie, będąc kolonią Ołdrzychowic. Po roku 1945 przestały funkcjonować wapienniki, a większość wyrobisk kamienia porzucono[2].
Obecnie w miejscowości funkcjonuje Kamieniołom „Romanowo” – największy na ziemi kłodzkiej eksploatowany kamieniołom białego marmuru (grzbiet Rychtarzowej Góry – 498 m n.p.m.)[5].
Atrakcje turystyczne
[edytuj | edytuj kod]- Kościół z początku XX wieku,
- źródła Romanowskie – największe wywierzysko ziemi kłodzkiej (kras), z którego wypływa woda o stałej temperaturze +10 °C,
- dwie kapliczki słupowe (na jednej z nich, w pobliżu drogi do Piotrowic, umieszczone były olejne portrety fundatorów – właścicieli dóbr ołdrzychowickich),
- domy mieszkalne i gospodarcze z XIX wieku (do najciekawszych należy nr 42, drewniany)[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 116400
- ↑ a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. XXX. ISBN 83-7005-341-6.
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1096 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b c Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 427. ISBN 978-83-89188-95-3.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-341-6.
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak , Iwona Chomiak , Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625 .
- Krzysztof Radosław Mazurski, Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie, Wrocław: Oficyna Wydawnicza Sudety, 1992, s. 60, ISBN 83-85550-03-8, OCLC 749601357 .
- Raumnitz, kol. Ullersdorf (Ołdrzychowice Kłodzkie), pow. kładzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 549 .