Przejdź do zawartości

Romanowo (województwo dolnośląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Romanowo
wieś
Ilustracja
Hałda Kamieniołomu Romanowo
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Gmina

Kłodzko

Wysokość

350-450[2] m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

133[3]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-361[4]

Tablice rejestracyjne

DKL

SIMC

0852980

Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko
Mapa konturowa gminy wiejskiej Kłodzko, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Romanowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Romanowo”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Romanowo”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Romanowo”
Ziemia50°20′50″N 16°42′55″E/50,347222 16,715278[1]
Zabudowania Romanowa

Romanowo (niem. Raumnitz, czyli Równica, od parownicy, czyli rzeki płynącej w parowie, po 1945 także Rąbieniec, od lat 50. XX w. Rudnica Dolna i Rudnica Górna, od lat 60. XX w. nazwa obecna[2]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Mała górska wieś o rozproszonej zabudowie ciągnąca się w dolinie rzeki Piotrówka, w Krowiarkach, na wysokości około 350–450 m n.p.m.[2]

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie wałbrzyskim.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wzmiankowana w roku 1350 jako Ramnicz, w latach późniejszych zmieniono nazwę na Raumnitz[5]. Wieś prawie przez cały czas należała do Ołdrzychowic (przebiegała w tym rejonie granica dóbr ołdrzychowickich i gorzanowskich)[5]. W roku 1358 funkcjonowało tu wolne sędziostwo. W XVIII wieku powstała kolonia domów i od tego czasu datuje się podział na Romanowo Górne i Dolne. W końcu XVIII wieku największa część wsi należała do barona von Heunna. Był tu młyn wodny i folwark. W XIX wieku obie części wsi należały do hrabiego von Schlabrendorfa. Mimo powstawania kilku kamieniołomów wapienia nie rozwijała się zbyt dynamicznie, będąc kolonią Ołdrzychowic. Po roku 1945 przestały funkcjonować wapienniki, a większość wyrobisk kamienia porzucono[2].
Obecnie w miejscowości funkcjonuje Kamieniołom „Romanowo” – największy na ziemi kłodzkiej eksploatowany kamieniołom białego marmuru (grzbiet Rychtarzowej Góry – 498 m n.p.m.)[5].

Atrakcje turystyczne

[edytuj | edytuj kod]
  • Kościół z początku XX wieku,
  • źródła Romanowskie – największe wywierzysko ziemi kłodzkiej (kras), z którego wypływa woda o stałej temperaturze +10 °C,
  • dwie kapliczki słupowe (na jednej z nich, w pobliżu drogi do Piotrowic, umieszczone były olejne portrety fundatorów – właścicieli dóbr ołdrzychowickich),
  • domy mieszkalne i gospodarcze z XIX wieku (do najciekawszych należy nr 42, drewniany)[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 116400
  2. a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. XXX. ISBN 83-7005-341-6.
  3. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1096 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. a b c Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 427. ISBN 978-83-89188-95-3.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]