Przejdź do zawartości

Schronisko PTTK „Andrzejówka”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schronisko PTTK „Andrzejówka”
Ilustracja
Schronisko PTTK „Andrzejówka” zimą
Państwo

 Polska

Pasmo

Góry Suche, cz. Gór Kamiennych, Sudety

Wysokość

780 m n.p.m.

Data otwarcia

1933

Właściciel

PTTK

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry znajduje się punkt z opisem „Schronisko PTTK „Andrzejówka””
Ziemia50°41′05,92″N 16°16′40,30″E/50,684978 16,277861
Strona internetowa
Schronisko PTTK „Andrzejówka” od południa
Andrzejówka od północnego zachodu

Schronisko PTTK „Andrzejówka”schronisko położone na Przełęczy Trzech Dolin pod szczytem Waligóry (936 m n.p.m.) w Górach Suchych, cz. Gór Kamiennych w Sudetach Środkowych – w miejscowości Rybnica Leśna. Do schroniska można dojechać autobusem linii nr 12 komunikacji miejskiej w Wałbrzychu

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Schronisko zostało otwarte 21 października 1933 przez towarzystwo turystyczne z Wałbrzycha WGV z inicjatywy jego prezesa, aptekarza Andreasa Bocka, od którego imienia nazwano je Andreasbaude. Projektantem był wałbrzyski architekt F. W. Kronke, a autorem wystroju wnętrz H. Brochenberger, roboty murarskie wykonała firma Becker&Bergman z Wałbrzycha, a konstrukcje drewniane wałbrzyska firma Patrick. Był to nowoczesny obiekt wyposażony we wszystkie instalacje. W momencie otwarcia w obiekcie było 220 miejsc gastronomicznych w 3 salach jadalnych oraz 25 miejsc noclegowych – 3 pokoje 1-osobowe, 8 pokoi 2-osobowych oraz 2 pokoje 3-osobowe. Nocleg kosztował 1,75 – 2,25 marki. Pierwszymi właścicielami było małżeństwo O. i M. Rübartsch – szynkarze spod Dusznik.

W 1936 przez dwa tygodnie mieszkała w „Andrzejówce” królowa holenderska Wilhelmina z córką księżną Julianą.

W 1944 obiekt zajęły władze nazistowskie i przekazały Hitlerjugend, jako miejsce odpoczynku i szkolenia. W styczniu 1945 przejął je Wehrmacht na siedzibę grupy obrony przeciwlotniczej.

W maju 1945 rodzina Rübartsch opuściła obiekt, przejęło je Dolnośląskie Zjednoczenie Przemysłu Węglowego jako dom kolonijny, a w 1948 wałbrzyski oddział PTT (choć nadal służył jako miejsce organizowania kolonii). Oficjalne otwarcie jako schroniska PTTK nastąpiło w 1953, obiektowi nadano imię Mirosława Krajewskiego, jednak ta nazwa nie przyjęła się wśród turystów. W 1955 zaadaptowano sąsiedni budynek jako część noclegową i zwiększono w ten sposób liczbę miejsc do 100. Obecnie ten budynek jest opuszczony i nieużywany.

W 1968 obok „Andrzejówki” powstały pierwsze wyciągi narciarskie, a w 1978 odbył się pierwszy Bieg Gwarków. W 1981 na ścianie schroniska odsłonięto tablicę pamiątkową ku czci znakarza Jerzego Cholewickiego.

W sierpniu 2009 schronisko zajęło piąte miejsce w rankingu schronisk górskich PTTK, sporządzonym przez polski magazyn turystyki górskiej n.p.m.[1] Dwa lata później, w sierpniu 2011 zajęło drugie miejsce w drugiej edycji rankingu[2], natomiast w 2013 roku, w trzeciej edycji, zajęło pierwsze miejsce[3].

Bufet w „Andrzejówce”

Gospodarze i kierownicy

[edytuj | edytuj kod]
  • O. Rübartsch
  • bracia Marcinkowscy
  • rodzina Pohribniaków

Szlaki turystyczne

[edytuj | edytuj kod]
Węzeł szlaków przy Andrzejówce

Konne:

Piesze:

Rowerowe górskie (wyznakowane w 2004 roku przez gminę Głuszyca):

  • szlak rowerowy zielony zielony wokół Głuszycy,
  • szlak rowerowy niebieski niebieski z Radosnej do Trzech Strug.

Narciarski:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ranking schronisk górskich. „Magazyn Turystyki Górskiej „n.p.m.””. sierpień 2009. Dom Wydawniczy Kruszona. 
  2. Ranking schronisk górskich. „Magazyn Turystyki Górskiej n.p.m.”. sierpień 2011, s. 32–39. Dom Wydawniczy Kruszona. 
  3. III Ranking schronisk górskich. Zwyciężyła Andrzejówka [online], krakow.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-15].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]