Shinzō Abe
.jpg) Shinzō Abe (2017) | |
| Data i miejsce urodzenia |
21 września 1954 |
|---|---|
| Premier Japonii | |
| Okres |
od 26 grudnia 2012 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Premier Japonii | |
| Okres |
od 26 września 2006 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Przewodniczący Partii Liberalno-Demokratycznej | |
| Okres |
od 26 września 2012 |
| Poprzednik | |
| Przynależność polityczna | |
| Następca | |
| |
Shinzō Abe (jap. 安倍 晋三 Abe Shinzō; ur. 21 września 1954 w Tokio) – japoński polityk, premier Japonii od 26 września 2006 do 26 września 2007 oraz ponownie od 26 grudnia 2012 do 16 września 2020. Przewodniczący Partii Liberalno-Demokratycznej od 26 września 2012 do 14 września 2020. Członek Nippon Kaigi.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jest synem byłego ministra spraw zagranicznych Shintarō Abe i wnukiem premiera w latach 1957–1960, Nobusuke Kishi. Ukończył nauki polityczne na Uniwersytecie Seikei (1977) w Musashino. Przez 3 lata pracował w koncernie Kobe Steel, w 1982 został sekretarzem swojego ojca. W latach 2005–2006 był szefem gabinetu premiera. We wrześniu 2006 r. został premierem. Uważano go za politycznego „jastrzębia”[1]. Jego poprzednikiem i mentorem był Jun’ichirō Koizumi.
Abe zapowiadał zmianę pacyfistycznej konstytucji Japonii i zwiększenie roli polityczno-militarnej państwa, jak to wynika z potencjału gospodarczego i demograficznego. Pomimo że uważa się go za nacjonalistę, zaniechał wówczas wizyt w chramie Yasukuni, by poprawić stosunki z Chinami i Koreą Południową. W tym celu odbył też spotkania z przywódcami tych państw. Forsował program promowania patriotyzmu i zwiększenia dyscypliny w szkołach. Latem 2007 r. zaproponował utworzenie czterostronnego „łuku wolności i dobrobytu” (Indie, Japonia, USA, Australia) w celu zrównoważenia rosnącej potęgi Chin.
12 września 2007 r. po wyjściu na jaw wielu afer finansowych, związanych z ministrami wchodzącymi w skład jego rządu, podał się do dymisji ze stanowiska premiera Japonii[2].
We wrześniu 2012 został wybrany przewodniczącym Partii Liberalno-Demokratycznej (PLD). W przedterminowych wyborach parlamentarnych, które odbyły się 16 grudnia 2012 po rozwiązaniu Izby Reprezentantów (niższej izby parlamentu Japonii) przez premiera Yoshihiko Nodę (z centrolewicowej Partii Demokratycznej), PLD uzyskała większość parlamentarną, a Shinzō Abe został desygnowany na premiera i 26 grudnia 2012 zaprzysiężony[3].
W Japonii uważa się go za polityka przystojnego i eleganckiego, z tego powodu bywa nazywany „Księciem”.
Wprowadził politykę monetarną polegającą na zwiększonej radykalnie emisji pieniądza w porozumieniu z nowo mianowanym szefem banku centralnego Haruhiko Kurodą zmierzającą do ożywienia gospodarczego (w połączeniu z innymi działaniami zwaną abenomiką)[4].
26 grudnia 2013 roku premier Abe niespodziewanie przybył z oficjalną wizytą do chramu Yasukuni, co natychmiast spowodowało protesty Chin i Korei Południowej. Negatywnie do wizyty odniosły się również Stany Zjednoczone[5].
28 sierpnia 2020 roku ogłosił, że zamierza zrezygnować ze stanowiska premiera z powodów zdrowotnych[6][7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polityka nr 39 (2573) z 30 września 2006, s. 19.
- ↑ Japonia ma nowego premiera (pol.). rp.pl. [dostęp 2012-12-26].
- ↑ Japan’s Abe says party ‘must achieve results’ after poll win, BBC News.
- ↑ Wizyta premiera Japonii w Polsce. Jak skończą się japońskie reformy?. wyborcza.biz. [dostęp 2013-07-26].
- ↑ wpolityce.pl: Japonia: Premier odwiedził świątynię Yasukuni. [dostęp 2014-01-09].
- ↑ Shinzo Abe składa rezygnację. Powodem stan zdrowia szefa japońskiego rządu (pol.). money.pl. [dostęp 2020-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-28)].
- ↑ Eric Johnston, Satoshi Sugiyama: Abe to resign over health, ending era of political stability. The Japan Times. [dostęp 2020-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-28)].
- kursywa – p.o. premiera