Shinzō Abe
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 21 września 1954 Tokio | |
| 96. Premier Japonii | ||
| Okres | od 26 grudnia 2012 | |
| Przynależność polityczna | Partia Liberalno-Demokratyczna (PLD) | |
| Poprzednik | Yoshihiko Noda | |
| 90. Premier Japonii | ||
| Okres | od 26 września 2006 do 26 września 2007 | |
| Przynależność polityczna | Partia Liberalno-Demokratyczna (PLD) | |
| Poprzednik | Jun’ichirō Koizumi | |
| Następca | Yasuo Fukuda | |
| Przewodniczący Partii Liberalno-Demokratycznej | ||
| Okres | od 26 września 2012 | |
| Poprzednik | Sadakazu Tanigaki | |
| Przynależność polityczna | Partia Liberalno-Demokratyczna (PLD) | |
Shinzō Abe (jap. 安倍 晋三 Abe Shinzō, ur. 21 września 1954 w Tokio) – japoński polityk, premier Japonii od 26 września 2006 do 26 września 2007 oraz od 26 grudnia 2012. Przewodniczący Partii Liberalno-Demokratycznej od 26 września 2012.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jest synem byłego ministra spraw zagranicznych Shintarō Abe i wnukiem premiera w latach 1957-60, Nobusuke Kishi. Ukończył nauki polityczne na Uniwersytecie Seikei (1977). Przez 3 lata pracował w koncernie Kobe Steel, w 1982 został sekretarzem swojego ojca. W latach 2005-2006 był szefem gabinetu premiera. We wrześniu 2006 r. został premierem. Uważano go za politycznego „jastrzębia”[1]. Jego poprzednikiem i mentorem był Jun’ichirō Koizumi.
Abe zapowiadał zmianę pacyfistycznej konstytucji Japonii i zwiększenie roli polityczno-militarnej państwa, jak to wynika z potencjału gospodarczego i demograficznego. Pomimo że uważa się go za nacjonalistę, zaniechał wówczas wizyt w świątyni Yasukuni, by poprawić stosunki z Chinami i Koreą Południową. W tym celu odbył też spotkania z przywódcami tych państw. Forsował program promowania patriotyzmu i zwiększenia dyscypliny w szkołach. Latem 2007 r. zaproponował utworzenie czterostronnego „łuku wolności i dobrobytu” (Indie, Japonia, USA, Australia) w celu zrównoważenia rosnącej potęgi Chin.
12 września 2007 r. po wyjściu na jaw wielu afer finansowych, związanych z ministrami wchodzącymi w skład jego rządu, podał się do dymisji ze stanowiska premiera Japonii[2].
We wrześniu 2012 został wybrany przewodniczącym Partii Liberalno-Demokratycznej (PLD). W przedterminowych wyborach parlamentarnych, które odbyły się 16 grudnia 2012 po rozwiązaniu Izby Reprezentantów (niższej izby parlamentu Japonii) przez premiera Yoshihiko Nodę (z centrolewicowej Partii Demokratycznej), PLD uzyskała większość parlamentarną, a Shinzō Abe został desygnowany na premiera i 26 grudnia 2012 zaprzysiężony[3].
W Japonii uważa się go za polityka przystojnego i eleganckiego, z tego powodu bywa nazywany „Księciem”.
Wprowadził politykę monetarną polegającą na zwiększonej radykalnie emisji pieniądza w porozumieniu z nowo mianowanym szefem banku centralnego Haruhiko Kuroda zmierzającą do ożywienia gospodarczego (w połączeniu z innymi działaniami zwaną abenomiką)[4].
26 grudnia 2013 roku premier Abe niespodziewanie przybył z oficjalną wizytą do świątyni Yasukuni, co natychmiast spowodowało protesty Chin i Korei Południowej. Negatywnie do wizyty odniosły się również Stany Zjednoczone[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polityka nr 39 (2573) z 30 września 2006, s. 19.
- ↑ Japonia ma nowego premiera (pol.). rp.pl. [dostęp 2012-12-26].
- ↑ Japan's Abe says party 'must achieve results' after poll win, BBC News
- ↑ http://wyborcza.biz:+Wizyta premiera Japonii w Polsce. Jak skończą się japońskie reformy?. [dostęp 26.07.2013].
- ↑ wpolityce.pl: Japonia: Premier odwiedził świątynię Yasukuni. [dostęp 09.01.2014].
| |||||||||||||||||||
