Dziadoszanie (plemię): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Merc777 przeniósł stronę Dziadoszyce (plemię) do Dziadoszanie (plemię): na mapach historycznych jest nazwa Dziadoszanie |
drobne merytoryczne |
||
Linia 8: | Linia 8: | ||
Według niektórych źródeł poprzez [[Bóbr (dopływ Odry)|Bóbr]] graniczyli na zachodzie z serbołużyckim plemieniem [[Żarowianie|Żarowian]]<ref>Mały atlas historyczny, PPWK, Warszawa 1980, ISBN 83-7000-012-6, mapa 5, aut.[[Władysław Semkowicz]]</ref>. |
Według niektórych źródeł poprzez [[Bóbr (dopływ Odry)|Bóbr]] graniczyli na zachodzie z serbołużyckim plemieniem [[Żarowianie|Żarowian]]<ref>Mały atlas historyczny, PPWK, Warszawa 1980, ISBN 83-7000-012-6, mapa 5, aut.[[Władysław Semkowicz]]</ref>. |
||
Z plemieniem Dziadoszan wiąże się grody w takich miejscowościach jak: [[Gostyń (województwo dolnośląskie)|Gostyń]], [[Chobienia (powiat lubiński)|Chobienia]], [[Orsk (województwo dolnośląskie)|Orsk]], [[Olszany (powiat lubiński)|Olszany]], [[Przedmoście (powiat głogowski)|Przedmoście]], Bieńków, [[Grodziszcze (powiat polkowicki)|Grodziszcze]], [[Obiszów]], [[Klenica]]<ref>https://www.academia.edu/12931872/Grodzisko_plemienne_w_Chobieni_gm._Rudna_w_%C5%9Bwietle_bada%C5%84_archeologicznych_2010_r._w_K._Chrzan_K._Czapla_S._Mo%C5%BAdzioch_red._Funkcje_grod%C3%B3w_w_pa%C5%84stwach_wczesno%C5%9Bredniowiecznej_Europy_%C5%9Arodkowej._Spo%C5%82ecze%C5%84stwo_gospodarka_ideologia_Wroc%C5%82aw-G%C5%82og%C3%B3w_2014_s._269-333</ref>. |
|||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
Linia 15: | Linia 17: | ||
* [[Hieronim Szczegóła|Szczegóła H.]], ''Szprotawa w kręgu europejskich idei zjednoczeniowych'', 2000 (ISBN 83-7268-003-5) |
* [[Hieronim Szczegóła|Szczegóła H.]], ''Szprotawa w kręgu europejskich idei zjednoczeniowych'', 2000 (ISBN 83-7268-003-5) |
||
* [[Towarzystwo Bory Dolnośląskie]] ''Boski Flins na Dolnym Śląsku, Łużycach i w Saksonii'', [[2004]] |
* [[Towarzystwo Bory Dolnośląskie]] ''Boski Flins na Dolnym Śląsku, Łużycach i w Saksonii'', [[2004]] |
||
* Czapla K., ''Terytorium plemienne Dziadoszan w świetle źródeł archeologicznych'', [w:] M. Dworaczyk, A. B. Kowalska, S. Moździoch, M. Rębkowski (red.), "Świat Słowian wczesnego średniowiecza", Szczecin-Wrocław 2006, 141-148. |
|||
* Paternoga M., Rzeźnik P., ''Budownictwo obronne plemienia Dziadoszan w świetle badań grodziska w Obiszowie'', [w:] XIV Śląskie spotkania archeologiczne, 19-21.05.2005 Polanica-Zdrój. Streszczenia komunikatów i referatów, Wrocław 2005, 52-54. |
|||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
Wersja z 10:48, 28 gru 2016
Dziadoszyce, Dziadoszanie, Dziadosicze (lat. Dadosesani, Diedesisi, Diedesi, Diedesa, Dedosize, Dedosese) – plemię słowiańskie lokalizowane na obszarze środkowego Bobru, w okolicach Szprotawy oraz Głogowa gdzie rzekomo miałby znajdować się ich gród centralny. Annały wymieniają je czterokrotnie:
- Połowa IX wieku n.e., w spisie plemion Geografa Bawarskiego jako Dadosezani/Dadosesani[1], mieli posiadać 20 grodów, być może zależne od nich było plemię Bobrzan
- 1000, kronika Thietmara wspomina o spotkaniu władcy polskiego Bolesława Chrobrego z cesarzem Ottonem III na granicy okręgu plemiennego Diadesisi w miejscowości Ilva, obecnej Iławie[2][3][4][5][6][7][8] mylonej niekiedy z Iłową[9][10][11]
- 1015, kronika Thietmara wspomina o bitwie pomiędzy wojami Chrobrego a rycerstwem niemieckim w puszczy Diadesisi, lokalizowanej przez historyków na wschód od Szprotawy
- 1086, tzw. dokument praski określający północne granice biskupstwa wymienia Dedosize[12].
Przedrostki dad, diad, ded językoznawcy tłumaczą jako dziad, a ten zaś w polskim i litewskim folklorze oznaczał umarłego. Na cześć zmarłych odbywały się wśród Słowian święta zwane właśnie dziadami. Analogia może sugerować kult Flinsa wśród Dziadoszyców, zwłaszcza że jedno ze szprotawskich podań mówi o czczeniu w dawnych czasach bożka Flinsa na wzgórzu, gdzie obecnie stoi kościół św. Andrzeja.
Według niektórych źródeł poprzez Bóbr graniczyli na zachodzie z serbołużyckim plemieniem Żarowian[13].
Z plemieniem Dziadoszan wiąże się grody w takich miejscowościach jak: Gostyń, Chobienia, Orsk, Olszany, Przedmoście, Bieńków, Grodziszcze, Obiszów, Klenica[14].
- ↑ Lech A. Tyszkiewicz, Słowianie i Awarowie. Organiacja plemienna Słowian, ISBN 978-83-04-05023-5, Wrocław 2009, s. 164
- ↑ Hieronim Szczegóła: A jednak Iława szprotawska, Nadodrze 1960, nr 6
- ↑ Słownik starożytności słowiańskich, t. 2, Wrocław 1964
- ↑ Hieronim Szczegóła: Historyczna Ilua najstarszą częścią Szprotawy wSzprotawski epizod Zjazdu Gnieźnieńskiego, Szprotawa 2000 (ISBN 83-7268-002-7)
- ↑ Andrzej Wałkówski: Stosunki polsko-niemieckie do 1000 roku w Szprotawski epizod Zjazdu Gnieźnieńskiego, Szprotawa 2000 (ISBN 83-7268-002-7)
- ↑ Hieronim Szczegóła: Szprotawski epizod Zjazdu Gnieźnieńskiego w 1000 roku w Szprotawa 1000-2000. W kręgu europejskich idei zjednoczeniowych (ISBN 83-7268-003-5), Szprotawa 2000
- ↑ J.G.Worbs: Geschichte des Herzogthums Sagan, Züllichau 1795
- ↑ Felix Matuszkiewicz: Geschichte der Stadt Sprottau, Sprottau 1908
- ↑ Iława, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 263 .
- ↑ Joachim Lelewel Polska wieków średnich, czyli Joachima Lelewela w dziejach narodowych polskich postrzeżenia, t. II, s. 25
- ↑ Wacław Aleksander Maciejowski Pierwotne dzieje Polski i Litwy, s. 380
- ↑ Lech A. Tyszkiewicz, Słowianie i Awarowie. Organiacja plemienna Słowian, ISBN 978-83-04-05023-5, Wrocław 2009, s. 165
- ↑ Mały atlas historyczny, PPWK, Warszawa 1980, ISBN 83-7000-012-6, mapa 5, aut.Władysław Semkowicz
- ↑ https://www.academia.edu/12931872/Grodzisko_plemienne_w_Chobieni_gm._Rudna_w_%C5%9Bwietle_bada%C5%84_archeologicznych_2010_r._w_K._Chrzan_K._Czapla_S._Mo%C5%BAdzioch_red._Funkcje_grod%C3%B3w_w_pa%C5%84stwach_wczesno%C5%9Bredniowiecznej_Europy_%C5%9Arodkowej._Spo%C5%82ecze%C5%84stwo_gospodarka_ideologia_Wroc%C5%82aw-G%C5%82og%C3%B3w_2014_s._269-333
Literatura
- Matuszkiewicz F., Geschichte der Stadt Sprottau, 1908
- Szczegóła H., Szprotawa w kręgu europejskich idei zjednoczeniowych, 2000 (ISBN 83-7268-003-5)
- Towarzystwo Bory Dolnośląskie Boski Flins na Dolnym Śląsku, Łużycach i w Saksonii, 2004
- Czapla K., Terytorium plemienne Dziadoszan w świetle źródeł archeologicznych, [w:] M. Dworaczyk, A. B. Kowalska, S. Moździoch, M. Rębkowski (red.), "Świat Słowian wczesnego średniowiecza", Szczecin-Wrocław 2006, 141-148.
- Paternoga M., Rzeźnik P., Budownictwo obronne plemienia Dziadoszan w świetle badań grodziska w Obiszowie, [w:] XIV Śląskie spotkania archeologiczne, 19-21.05.2005 Polanica-Zdrój. Streszczenia komunikatów i referatów, Wrocław 2005, 52-54.