Świadkowie Jehowy na Gwadelupie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Per excellence (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, źródła/przypisy
M.Tomma (dyskusja | edycje)
m →‎Bibliografia: poprawa linków
Linia 36: Linia 36:
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* ''[[Rocznik Świadków Jehowy]]'': 2014; 2013; 2012; 2011; 2010; 2009; 1995;
* ''[[Rocznik Świadków Jehowy]]'': 2014; 2013; 2012; 2011; 2010; 2009; 1995;
* ''[[Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy|Strażnica]]'' – coroczne sprawozdania z działalności; nr 11/1987;
* ''[[Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy]]'' – coroczne sprawozdania z działalności; nr 11/1987;
* [http://www.watchtower.org/e/statistics/worldwide_report.htm www.watchtower.org]
* [http://www.watchtower.org/e/statistics/worldwide_report.htm www.watchtower.org]
* [http://www.ilabmedia.com/service_year/ Interaktywna mapa z danymi statystycznymi]
* [http://www.ilabmedia.com/service_year/ Interaktywna mapa z danymi statystycznymi]

Wersja z 10:13, 29 kwi 2014

Świadkowie Jehowy na Gwadelupie
Państwo

 Francja

Departament zamorski

 Gwadelupa

Liczebność
(2013)

8179 2,04%

% ludności kraju
(2013)

2%

Liczba zborów
(2013)

128 2,29%

Rozpoczęcie działalności

1936

Mapa konturowa Gwadelupy
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {Gwadelupa|16|16||N|61|37||W}
Sala Zgromadzeń na Gwadelupie

Świadkowie Jehowy na Gwadelupie – wspólnota Świadków Jehowy na Gwadelupie, licząca w 2013 roku 8179 głosicieli (2% mieszkańców), należących do 128 zborów. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2013 roku zebrały się 19 992 osoby (ok. 5% mieszkańców)[1]. Działalność miejscowych wyznawców koordynuje francuskie Biuro Oddziału[2].

Historia

Początki

W 1936 roku zaczęto tu krzewić wyznanie Świadków Jehowy, w 1938 roku działalność kontynuowano za pomocą nagrań gramofonowych. Z sąsiedniej wyspy, Dominiki przybył tu z rodziną Cyril Winston i zaczął głosić. W 1940 roku na przedmieściach Pointe-à-Pitre odbywały się zebrania religijne, w czerwcu postał pierwszy zbór. W owym roku działalność rozpoczęto na Saint-Martin. W 1948 roku zanotowano 46 wyznawców. Jesienią 1948 roku dotarli pierwsi misjonarze Szkoły Gilead; powstał drugi zbór, w Desbonnes.

W 1954 roku wyspę odwiedzili Nathan Knorr i Milton George Henschel. 17 marca owego roku przybyli kolejni misjonarze. W kilku miejscowościach wyświetlono film „Społeczeństwo Nowego Świata w działaniu”.

Rozwój działalności

W 1954 roku otwarto Biuro Oddziału. Liczba wyznawców wynosiła 128 osób. Korzystano z 18-metrowego szkunera Sibia, który później został zastąpiony większą łodzią — Light (Światło), oraz 22-metrową łodzią Faith (Wiara), które służyły za domy misjonarskie. Stacjonarny dom misjonarski mieścił się w Le Raizet. Rok później przybyli francuscy wyznawcy, którzy pomagali krzewić wyznanie. W 1956 roku rozpoczęto działalność na wyspie Désirade. W 1958 roku na kongres międzynarodowy w Nowym Jorku wyjechało 19 Świadków Jehowy z Gwadelupy.

W 1960 roku w Anse-Bertrand zorganizowano zgromadzenie; wkrótce powstał tam zbór. Na Gwadelupie było 251 głosicieli. . W roku 1963 rozpoczęto działalność na wyspie Marie-Galante. W 1964 roku powstała przenośna Sala Zgromadzeń na 600 miejsc (była to składana, wciąż powiększana konstrukcja). W 1966 roku działało ok. 450 głosicieli. Zagraniczni wyznawcy przyszli z pomocą humanitarną współwyznawcom, poszkodowanym przez huragan Ines. Otwarto nowe Biuro Oddziału w Morne Udol 46, niedaleko Pointe-à-Pitre. W 1968 roku liczba aktywnych głosicieli przekroczyła 1000 osób. W 1969 roku na wyspie Marie-Galante w Grand-Bourg odbył się kongres.

W roku 1970 na Les Saintes rozpoczęto regularną działalność kaznodziejską. W 1973 roku na Saint-Martin powstał zbór francuskojęzyczny. W 1974 roku przekroczono liczbę 2000 wyznawców. W roku 1975 w Marigot na Saint-Martin odbył się kongres, a wkrótce zbudowano tam Salę Królestwa. We wrześniu tego samego roku na wyspie Saint-Barthélemy pojawili się pierwsi wyznawcy. W roku 1978 na Gwadelupie zorganizowano kongres międzynarodowy z udziałem 6274 osób, chociaż działało tam wówczas tylko 2600 Świadków Jehowy.

W 1980 roku w Lamentin postawiono „na stałe” ową przenośną Salę Zgromadzeń, a na wyspie Les Saintes, Désirade i Saint-Barthélemy powstały zbory. Liczbę 3000 aktywnych wyznawców osiągnięto w 1982 roku. W styczniu 1987 roku założono w Pointe-à-Pitre zbór angielskojęzyczny i wybudowano pierwszą na Gwadelupie, stałą Salę Zgromadzeń na 4000 miejsc. W 1989 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez huragan Hugo, szczególnie na Désirade. Zanotowano wówczas ponad 6000 głosicieli.

W 1992 roku otwarto w Sainte-Anne nowe Biuro Oddziału. Zanotowano 6839 aktywnych wyznawców. W 1994 roku osiągnięto liczbę 7250 aktywnych głosicieli. W 2009 roku zanotowano 8546 głosicieli. Na początku roku 2010 miejscowi wyznawcy zorganizowali pomoc humanitarną dla haitańskich współwyznawców, poszkodowanych przez trzęsienie ziemi. W 2012 roku nadzór nad działalnością miejscowych wyznawców przejęło francuskie Biuro Oddziału[2]. Obecnie działa na Gwadelupie ok. 8179 wyznawców.

  1. Rocznik Świadków Jehowy 2014. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2014, s. 180-181.
  2. a b Rocznik Świadków Jehowy 2013. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2013, s. 13.

Bibliografia