Sergiusz (Hensycki): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne, int. |
lit. |
||
Linia 20: | Linia 20: | ||
|wyznanie = [[prawosławie|prawosławne]] |
|wyznanie = [[prawosławie|prawosławne]] |
||
|kościół = [[Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego]] |
|kościół = [[Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego]] |
||
|inkardynacja = [[eparchia tarnopolska (Patriarchat Moskiewski)| |
|inkardynacja = [[eparchia tarnopolska (Patriarchat Moskiewski)|Eparchia tarnopolska]] |
||
|data ślubów zakonnych = 6 grudnia 1985 |
|data ślubów zakonnych = 6 grudnia 1985 |
||
|data diakonatu = 15 lipca 1973 |
|data diakonatu = 15 lipca 1973 |
Wersja z 18:56, 16 sie 2014
Borys Hensycki | |
arcybiskup tarnopolski i krzemieniecki | |
Data i miejsce urodzenia |
4 grudnia 1953 |
---|---|
metropolita tarnopolski i krzemieniecki | |
Okres sprawowania |
od 2011 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
6 grudnia 1985 |
Diakonat |
15 lipca 1973 |
Prezbiterat |
28 sierpnia 1990 |
Chirotonia biskupia |
17 lutego 1991 |
Data konsekracji |
17 lutego 1991 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||
|
Sergiusz, imię świeckie Borys Hensycki (ur. 4 grudnia 1951 w Dołynianach) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
Po ukończeniu instytutu medycznego uzyskał dyplom felczera i pracował przez rok w przychodni dzielnicowej. W latach 1971-1973 odbywał w Czerniowcach obowiązkową służbę wojskową. 15 lipca 1973 przyjął święcenia diakońskie i został skierowany do pracy duszpasterskiej w soborze Zaśnięcia Matki Bożej w Smoleńsku.
W 1983 ukończył naukę w moskiewskim seminarium duchownym. W maju 1985 wstąpił jako posłusznik do Ławry Poczajowskiej, gdzie 6 grudnia tego samego roku złożył wieczyste śluby zakonne. 28 sierpnia 1990 przyjął święcenia na hieromnicha. W lutym 1991 został podniesiony do godności archimandryty. 17 lutego tego samego roku wyświęcony na biskupa tarnopolskiego i krzemienieckiego. Już jako hierarcha ukończył wyższe studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej.
Brał udział w spotkaniu biskupów Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w kwietniu 1992 w Żytomierzu, którego uczestnicy zaapelowali o zwołanie soboru swojego Kościoła, zaś jego zwierzchnika metropolitę Filareta (Denysenkę) oskarżyli o krzywoprzysięstwo. W efekcie spotkania oraz soboru, jaki miał miejsce w tym samym roku, metropolita Filaret został uznany za winnego rozbijania Kościoła i pozbawiony urzędu[1].
Według informacji podawanych przez prasę ukraińską jego awans w hierarchii kościelnej wynikał z faktu, iż jako skarbnik Ławry Poczajowskiej przekazywał fundusze z prywatnych datków dla Ławry do centralnych organów zarządzających Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Protektorem Sergiusza w Kościele miał być ówczesny metropolita smoleński i kaliningradzki Cyryl. Zdaniem Serhija Płokhiego wiadomości te nie mogą zostać jednoznacznie zweryfikowane[2].
W 1999 podniesiony do godności arcybiskupiej. W 2011 otrzymał godność metropolity[3].
- ↑ Початок церковної свободи (15-річчя Житомирського передсоборного зібрання)
- ↑ S. Plokhy, F. E. Sysyn: Religion and Nation in Modern Ukraine. Toronton and Edmonton: Canadian Institute of Ukrainian Studies Press, 2003, s. 130. ISBN 1-895571-36-7.
- ↑ КИЇВ. Українська Православна Церква молитовно відзначила 45-ту річницю архієрейської хіротонії свого Предстоятеля