Andriej Kołmogorow: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
+1
m aktualizacja linku do UW
Linia 47: Linia 47:
W [[1957]] razem z [[Władimir Arnold|Władimirem Arnoldem]] rozwiązał 13. [[Problemy Hilberta|problem Hilberta]].
W [[1957]] razem z [[Władimir Arnold|Władimirem Arnoldem]] rozwiązał 13. [[Problemy Hilberta|problem Hilberta]].


[[14 maja]] [[1958]] [[Uniwersytet Warszawski]] przyznał mu tytuł doktora [[Doctor honoris causa|honoris causa]]<ref>{{cytuj stronę|url= http://www.uw.edu.pl/o_uw/historia/dhcuw.html|tytuł= Doktoraty HC''|opublikowany=uw.edu.pl|data=|data dostępu=21 lutego 2011}}</ref>.
[[14 maja]] [[1958]] [[Uniwersytet Warszawski]] przyznał mu tytuł doktora [[Doctor honoris causa|honoris causa]]<ref>{{cytuj stronę|url= http://www.uw.edu.pl/uniwersytet/historia/|tytuł= strona o historii UW, Zakładka "Doktoraty honorowe"|opublikowany=uw.edu.pl|data=|data dostępu=21 lutego 2011}}</ref>.


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==

Wersja z 13:42, 9 wrz 2015

Andriej Nikołajewicz Kołmogorow
Андре́й Никола́евич Колмого́ров
{{{alt grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1903
Tambow

Data i miejsce śmierci

20 października 1987
Moskwa

Narodowość

rosyjska

Alma Mater

Uniwersytet Moskiewski

Andriej Nikołajewicz Kołmogorow, ros. Андре́й Никола́евич Колмого́ров (ur. 25 kwietnia 1903, zm. 20 października 1987) – rosyjski matematyk, twórca współczesnej teorii prawdopodobieństwa. Pracował nad rozwojem topologii, logiki i teorii złożoności obliczeniowej, znany jest również z wyników w analizie harmonicznej i mechanice klasycznej - w szczególności w badaniach turbulencji. Laureat wielu nagród, m.in. Nagrody Wolfa w matematyce w 1980.

Studiował na Uniwersytecie Moskiewskim, który ukończył w 1925. Przez kolejne 4 lata kontynuował tam badania naukowe, głównie pod kierunkiem Nikołaja Łuzina i doktoryzował się w 1929. Został zatrudniony na Uniwersytecie Moskiewskim, gdzie mianowano go profesorem w 1931.

W 1957 razem z Władimirem Arnoldem rozwiązał 13. problem Hilberta.

14 maja 1958 Uniwersytet Warszawski przyznał mu tytuł doktora honoris causa[1].

Zobacz też

  1. strona o historii UW, Zakładka "Doktoraty honorowe". uw.edu.pl. [dostęp 21 lutego 2011].

Linki zewnętrzne