Świadkowie Jehowy na Gwadelupie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
normalizuję mapę lokalizacyjną (1) i punkty mapy (1) |
m →Początki: lit. |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
=== Początki === |
=== Początki === |
||
W 1936 roku zaczęto tu upowszechniać wyznanie Świadków Jehowy, a w 1938 roku działalność tą kontynuowano za pomocą nagrań gramofonowych. Z sąsiedniej wyspy, [[Dominika|Dominiki]] przybył tu z rodziną Cyril Winston i zaczął [[głosiciel#Typy głoszenia|głosić]]. W 1940 roku na przedmieściach [[Pointe-à-Pitre]] odbywały się [[Praktyki religijne Świadków Jehowy#Zebrania zborowe|zebrania religijne]], w czerwcu powstał pierwszy zbór. W tym samym roku rozpoczęto działalność na [[Saint-Martin]]. W 1948 roku zanotowano liczbę 46 głosicieli. Jesienią 1948 roku dotarli pierwsi [[Misjonarz#Misjonarz u Świadków Jehowy|misjonarze]] [[Biblijna Szkoła Strażnicy – Gilead|Szkoły Gilead]]; powstał drugi zbór, w [[Desbonnes]]<ref>{{cytuj książkę | tytuł = [[Rocznik Świadków Jehowy|1949 Yearbook of Jehovah's Witnesses]] | wydawca = |
W 1936 roku zaczęto tu upowszechniać wyznanie Świadków Jehowy, a w 1938 roku działalność tą kontynuowano za pomocą nagrań gramofonowych. Z sąsiedniej wyspy, [[Dominika|Dominiki]] przybył tu z rodziną Cyril Winston i zaczął [[głosiciel#Typy głoszenia|głosić]]. W 1940 roku na przedmieściach [[Pointe-à-Pitre]] odbywały się [[Praktyki religijne Świadków Jehowy#Zebrania zborowe|zebrania religijne]], w czerwcu powstał pierwszy zbór. W tym samym roku rozpoczęto działalność na [[Saint-Martin]]. W 1948 roku zanotowano liczbę 46 głosicieli. Jesienią 1948 roku dotarli pierwsi [[Misjonarz#Misjonarz u Świadków Jehowy|misjonarze]] [[Biblijna Szkoła Strażnicy – Gilead|Szkoły Gilead]]; powstał drugi zbór, w [[Desbonnes]]<ref>{{cytuj książkę | tytuł = [[Rocznik Świadków Jehowy|1949 Yearbook of Jehovah's Witnesses]] | wydawca = Watchtower| rok = 1949 | strony = 61, 62 |język=en}}</ref>. |
||
W 1954 roku wyspę odwiedzili [[Nathan Homer Knorr|Nathan H. Knorr]] i [[Milton George Henschel|Milton G. Henschel]]. 17 marca 1954 roku przybyli kolejni misjonarze. W kilku miejscowościach wyświetlono film „[[Publikacje Świadków Jehowy#Społeczeństwo Nowego Świata w działaniu|Społeczeństwo Nowego Świata w działaniu]]”. |
W 1954 roku wyspę odwiedzili [[Nathan Homer Knorr|Nathan H. Knorr]] i [[Milton George Henschel|Milton G. Henschel]]. 17 marca 1954 roku przybyli kolejni misjonarze. W kilku miejscowościach wyświetlono film „[[Publikacje Świadków Jehowy#Społeczeństwo Nowego Świata w działaniu|Społeczeństwo Nowego Świata w działaniu]]”. |
||
Wersja z 11:47, 5 paź 2016
| Państwo | |
|---|---|
| Departament zamorski | |
| Liczebność (2015) |
8192 |
| % ludności kraju (2015) |
2,03% |
| Liczba zborów (2015) |
120 |
| Rozpoczęcie działalności |
Świadkowie Jehowy na Gwadelupie – wspólnota religijna Świadków Jehowy na Gwadelupie, licząca w 2015 roku 8192 głosicieli (2% mieszkańców), należących do 120 zborów. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2015 roku zebrały się 19 763 osoby (ok. 5% mieszkańców)[1]. Działalność miejscowych wyznawców koordynuje francuskie Biuro Oddziału[2].
Historia
Początki
W 1936 roku zaczęto tu upowszechniać wyznanie Świadków Jehowy, a w 1938 roku działalność tą kontynuowano za pomocą nagrań gramofonowych. Z sąsiedniej wyspy, Dominiki przybył tu z rodziną Cyril Winston i zaczął głosić. W 1940 roku na przedmieściach Pointe-à-Pitre odbywały się zebrania religijne, w czerwcu powstał pierwszy zbór. W tym samym roku rozpoczęto działalność na Saint-Martin. W 1948 roku zanotowano liczbę 46 głosicieli. Jesienią 1948 roku dotarli pierwsi misjonarze Szkoły Gilead; powstał drugi zbór, w Desbonnes[3].
W 1954 roku wyspę odwiedzili Nathan H. Knorr i Milton G. Henschel. 17 marca 1954 roku przybyli kolejni misjonarze. W kilku miejscowościach wyświetlono film „Społeczeństwo Nowego Świata w działaniu”.
Rozwój działalności
W 1954 roku otwarto Biuro Oddziału. Liczba głosicieli wyniosła 128. Korzystano z 18-metrowego szkunera Sibia, który później został zastąpiony większą łodzią — Light (Światło), oraz 22-metrową łodzią Faith (Wiara), które służyły za domy misjonarskie. Stacjonarny dom misjonarski mieścił się w Le Raizet. Rok później przybyli Świadkowie Jehowy z Francji, którzy pomagali prowadzić działalność kaznodziejską. W 1956 roku rozpoczęto działalność głoszenia na wyspie Désirade. W 1958 roku na kongres międzynarodowy „Wola Boża” do Nowego Jorku wyjechało 19 Świadków Jehowy z Gwadelupy.
W 1960 roku w Anse-Bertrand zorganizowano zgromadzenie „Lud zabiegający o pokój”; wkrótce powstał tam zbór. Na Gwadelupie było 251 głosicieli. W roku 1963 rozpoczęto działalność na wyspie Marie-Galante. W 1964 roku powstała przenośna Sala Zgromadzeń na 600 miejsc (była to składana, wciąż powiększana konstrukcja). W 1966 roku działało około 450 głosicieli. Zagraniczni wyznawcy przyszli z pomocą humanitarną współwyznawcom, poszkodowanym przez huragan Ines. Otwarto nowe Biuro Oddziału w Morne Udol 46, niedaleko Pointe-à-Pitre. W 1968 roku liczba głosicieli przekroczyła 1000 osób. W 1969 roku na wyspie Marie-Galante w Grand-Bourg odbył się kongres „Pokój na ziemi”.
W roku 1970 na Les Saintes rozpoczęto regularną działalność kaznodziejską. W 1973 roku na Saint-Martin powstał zbór francuskojęzyczny. W 1974 roku przekroczono liczbę 2000 głosicieli. W lutym 1975 roku w Marigot na Saint-Martin odbył się kongres „Boskie zamierzenie”, a wkrótce zbudowano tam Salę Królestwa. We wrześniu tego samego roku na wyspie Saint-Barthélemy pojawili się pierwsi wyznawcy. W roku 1978 na Gwadelupie zorganizowano kongres międzynarodowy „Zwycięska wiara” z udziałem 6274 osób, chociaż działało tam wówczas tylko 2600 Świadków Jehowy.
W 1980 roku w Lamentin postawiono „na stałe” ową przenośną Salę Zgromadzeń, a na wyspie Les Saintes, Désirade i Saint-Barthélemy powstały zbory. Liczbę 3000 głosicieli osiągnięto w 1982 roku. W styczniu 1987 roku założono w Pointe-à-Pitre zbór angielskojęzyczny i wybudowano pierwszą na Gwadelupie, stałą Salę Zgromadzeń na 4000 miejsc. W 1989 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez huragan Hugo, szczególnie na Désirade. Zanotowano wówczas liczbę ponad 6000 głosicieli.
W 1992 roku otwarto w Sainte-Anne nowe Biuro Oddziału. Zanotowano liczbę 6839 głosicieli. W 1994 roku osiągnięto liczbę 7250 głosicieli, a w 2009 roku – 8546. Na początku roku 2010 miejscowi wyznawcy zorganizowali pomoc humanitarną dla haitańskich współwyznawców, poszkodowanych przez trzęsienie ziemi. W 2012 roku nadzór nad działalnością miejscowych wyznawców przejęło francuskie Biuro Oddziału[2]. W 2014 roku działało na Gwadelupie około 8339 głosicieli. Zebrania zborowe i kongresy odbywają się w języku angielskim, francuskim, francuskim migowym, hiszpańskim, kreolskim (Gwadelupa) i kreolskim (Haiti).
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2016. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2016, s. 180, 181.
- ↑ a b Rocznik Świadków Jehowy 2013. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2013, s. 13.
- ↑ 1949 Yearbook of Jehovah's Witnesses. Watchtower, 1949, s. 61, 62. (ang.).
Bibliografia
- Rocznik Świadków Jehowy: 1994–2016
- „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy” nr 11/1987 Gwadelupa – „wyspa pięknych wód”
Linki zewnętrzne
- Les Témoins de Jéhovah de France: Édifices du culte / Édifices par département. temoinsdejehovah.org. [dostęp 2016-07-18]. – Zdjęcia Sal Królestwa na Gwadelupie
- www.watchtower.org; kopia na: web.archive.org
- Jehovah's Witnesses Interactive Map of the Worldwide Work. ilabmedia.com. (ang.). – interaktywna mapa z danymi statystycznymi z lat 2002–2008