Zamczysko (Gdańsk): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 89.67.28.251) i przywrócono wersję 47744084 autorstwa Panna Wodzianna |
|||
Linia 37: | Linia 37: | ||
=== Zabytki<ref name="Rejestr zabytków nieruchomych" /> i obiekty historyczne === |
=== Zabytki<ref name="Rejestr zabytków nieruchomych" /> i obiekty historyczne === |
||
* dom ( |
* dom (XVIII wiek), ul. Grodzka 9 |
||
* dom (koniec XVIII wieku), ul. Grodzka 12 |
* dom (koniec XVIII wieku), ul. Grodzka 12 |
Wersja z 02:42, 7 lut 2017
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7c/Wikimania_2010-07-10_Gdansk_-by-RaBoe-063.jpg/250px-Wikimania_2010-07-10_Gdansk_-by-RaBoe-063.jpg)
Zamczysko (niem. Alteschloss[1]) – część gdańskiego Starego Miasta. Ograniczone jest Motławą, końcowym odcinkiem Kanału Raduni, ul. Tartaczną i placem Obrońców Poczty Polskiej.
Historia
Na obszarze Zamczyska znajdował się od 2. poł. X wieku do 1340 silny gród drewniano-ziemny namiestników polskich władców, od 1227 samodzielnych książąt pomorskich. W 997 gród ten gościł św. Wojciecha.
Jeden z najwcześniejszych gdańskich cmentarzy (wczesnośredniowieczny) znajdował się przy ul. Sukienniczej, na terenie grodu[2].
W 1308 gród opanowali Krzyżacy, usunęli z niego dotychczasowych polskich władców i z inicjatywy wielkiego mistrza Dietricha von Altenburga i w czasach jego rządów w latach 1335–1341 wzniesiono na jego miejscu murowany zamek. Świadczy o tym wzmianka „Iste eciam tempore suo castrum Gdanzc et castrum Swetze muniri de latere procurauit”[3].
Od 1396 na przedłużeniu obecnej ul. Rycerskiej kursował prom na Ołowiankę (był czynny do około 1880)[4].
Twierdzę rozebrali w 1454 sami gdańszczanie, niechętni Krzyżakom. Później Zamczysko długo było puste, aż dopiero w 1630 wybudowano na jego terenie więzienie, w okolicach dzisiejszej ul. Rycerskiej. Był to Dom Pracy Przymusowej (Zuchthaus), zakład poprawy poprzez pracę, w którym osadzani byli żebracy wyłapywani podczas obław w mieście, aby zmniejszyć ilość żebraków na ulicach[5]. Na początku XIX wieku powstało nowe więzienie Sądu Kryminalnego w Gdańsku, tzw. Kurkowa i dom poprawy został wyburzony[6]. Zachował się z niego jedynie mur dziedzińca, na którym w 1838-1844[7] wybudowano nowoczesny szpital garnizonowy. Skrzydło tego szpitala przekazano Polsce, która zaadaptowała je na siedzibę Poczty Polskiej w Wolnym Mieście Gdańsku.
Ulica Grodzka (Burgstraße) istniała już na planie zabudowy obszaru po zamku krzyżackim. Nazwana była początkowo Zamkową (Schlosstrasse), późniejszą nazwę otrzymała w XVII wieku[8]. W XVII wieku, na terenach dawnego zamku krzyżackiego, została wytyczona ulica Sukiennicza (Rähm). Osiedlali się przy niej sukiennicy, którzy rozpinali na ramach sukna, aby je suszyć po bieleniu[9]. W XVII wieku, również na terenie dawnego zamku krzyżackiego, została wytyczona ulica Rycerska (Rittergasse). Najstarsze pisemne świadectwo jej nazwy pochodzi z 1648[10]. W 1648 nazwę otrzymała ulica Dylinki (Kleine Knüppelgasse), najpierw zwana ulicą Dylową (Knüppelstrasse). W 1903 pojawiła się po raz pierwszy jako ulica Dylinki[11]. Około 1648 powstała ulica Czopowa (Zapfengasse). Początkowo nosiła nazwę Kamienna (Steingasse), ponieważ była wybrukowana kamieniami[12]. W drugiej poł. XVII wieku nazwę otrzymała ulica Wartka (Am Brausenden Wasser)[13]. W 1792 pojawiła się nazwa ulicy Wapienniczej (Kalkort lub Kalkschutenort), pochodząca od miejsca, w którym przybijały szkuty z ładunkami wapienia[14]. Około 1840 nazwana została ulica Karpia (Karpfenseigen), wcześniej zwana Nad Radunią (An der Radaune). Nazwa pochodziła od siatek lub skrzyń zanurzonych w wodzie, służących do przechowywania żywych ryb[15]. Jedyną brukowaną ulicą w tej części miasta była ul. Kamienna. Na pozostałych były układane drewniane pale, czyli dyle, ponieważ cały teren był podmokły i grząski. Stąd wzięły się nazwy sąsiednich ulic: Dylinki, Na Dylach i Wielkie Dyle[16].
W latach 1824-1923 na terenie Zamczyska istniała Królewska Szkoła Nawigacyjna (Königliche Navigations Schule), przy ul. Karpiej 26[17]. Gmach szkoły i okoliczne budynki zostały zniszczone pod koniec II wojny światowej i później nie odbudowane.
Na Zamczysku mieściły się gdańskie browary, w tym Alte Danziger Schloßbrauerei. Od 1916 przy ul. Rycerskiej 7 i 8 mieściła się Gdańska Fabryka Chleba (Anker Simon Brotfabrik[16]), której współwłaścicielem był kupiec żydowskiego pochodzenia Simon Anker, zwany "zbożowym królem"[18].
Przy ulicy Rycerskiej 10 znajduje się jedna z nielicznych gdańskich kamienic (tzw. "domem browarników"), która przetrwała w stanie nienaruszonym zniszczenia II wojny światowej. Wewnątrz zachowało się kompletne wyposażenie z drugiej połowy XVIII wieku[19].
W 1922 została zlikwidowana przebiegająca przez ul. Grodzką linia tramwajowa trasy śródmiejskiej (pomiędzy ul. Garbary i nieistniejącym pl. Hanzy)[20].
W latach 50. XX wieku została zbudowana szkoła podstawowa przy ul. Karpiej[16].
Zabytki[7] i obiekty historyczne
- dom (XVIII wiek), ul. Grodzka 9
- dom (koniec XVIII wieku), ul. Grodzka 12
- dom (XVIII-XX wiek), ul. Grodzka 13
- spichrz Pod Jeleniem z 1771, ul. Grodzka 16
- dom z 1747, ul. Grodzka 18
- 3 domy, restauracja U Kubickiego (pierwsza poł. XIX wieku), ul. Wartka 5
- zespół browaru (XVIII-XIX wiek), ul. Rycerska 7, 8, 9 / Czopowa 5
- dom (pocz. XVIII wieku), ul. Rycerska 10
- historyczne kamienice
- mur Domu Pracy Przymusowej, wzdłuż ul. Sukienniczej[23]
- ↑ Dawne nazwy geograficzne. danzig-online.pl.
- ↑ Gdańsk - miasto wielu cmentarzy. przewodnik.trojmiasto.pl, 1 listopada 2010.
- ↑ O zamkach konwentualnych państwa zakonnego w Prusach na marginesie najnowszej książki Tomasza Torbusa, Zapiski Historyczne, 79, z. 4, 2014
- ↑ Znaki na "Pannie". Pamiątki wielkich gdańskich powodzi. trojmiasto.gazeta.pl, 14 lipca 2012.
- ↑ O zbrodni i karze w XVII-wiecznym Gdańsku. historia.trojmiasto.pl, 6 grudnia 2011.
- ↑ Osiek i okolice. przewodnicygdanscy.naszemiasto.pl.
- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych woj. pomorskie
- ↑ Instytut Ulicologii Akademii Rzygaczy Grodzka. danzig.at.
- ↑ Instytut Ulicologii Akademii Rzygaczy Sukiennicza. danzig.at.
- ↑ Instytut Ulicologii Akademii Rzygaczy Rycerska. danzig.at.
- ↑ Instytut Ulicologii Akademii Rzygaczy Dylinki. danzig.at.
- ↑ Instytut Ulicologii Akademii Rzygaczy Czopowa. danzig.at.
- ↑ Instytut Ulicologii Akademii Rzygaczy Wartka. danzig.at.
- ↑ Instytut Ulicologii Akademii Rzygaczy Wapiennicza. danzig.at.
- ↑ Instytut Ulicologii Akademii Rzygaczy Karpia. danzig.at.
- ↑ a b c http://ibedeker.pl/spacery/osiek-i-jego-sasiedztwo-cz-iii/#axzz1rf9LKtKG Osiek i jego sąsiedztwo cz. III
- ↑ Królewska Szkoła Nawigacyjna. rzygacz.webd.pl.
- ↑ Zamek. gdansk.pl.
- ↑ Oryginalna kamienica odzyska swój dawny blask. To prawdziwa perełka. 17.07.2014. [dostęp 19.07.2014].
- ↑ Historia komunikacji tramwajowej w Gdańsku 1864-2012. gdanskietramwaje.psstm.prohost.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-27)].
- ↑ Stary Gdańsk odzyskuje dawny blask. gdansk.pl.
- ↑ Most Wapienniczy. mostypolskie.pl.
- ↑ Osiek i okolice. przewodnicygdanscy.naszemiasto.pl.