Hōryū-ji: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Galeria: ilustracja
m →‎Galeria: ilustracja
Linia 56: Linia 56:
Plik:Horyu-ji13s3200.jpg|Shōryō-in (Skarb Narodowy Japonii)
Plik:Horyu-ji13s3200.jpg|Shōryō-in (Skarb Narodowy Japonii)
Plik:Horyu-ji39s3200.jpg|Kōfūzō
Plik:Horyu-ji39s3200.jpg|Kōfūzō
Plik:Horyu-ji47n4592.jpg|Zachodni oktagonalny gmach (Skarb Narodowy Japonii)
Plik:Horyu-ji22s3200.jpg|Zachodni oktagonalny gmach (Skarb Narodowy Japonii)
Plik:Horyu-ji36s3200.jpg|Yumedono (Gmach Snów)
Plik:Horyu-ji36s3200.jpg|Yumedono (Gmach Snów)
Plik:Horyu-ji55n4500.jpg|Denpōdō (Skarb Narodowy Japonii)
Plik:Horyu-ji55n4500.jpg|Denpōdō (Skarb Narodowy Japonii)

Wersja z 22:28, 23 maj 2014

Hōryū-ji
nr rej. UNESCO 660
Ilustracja
Główny pawilon na terenie kompleksu Hōryū-ji
Państwo

 Japonia

Miejscowość

Ikaruga

Wyznanie

buddyzm

Rodzaj

tera

Wezwanie

Budda Siakjamuni

Historia
Data budowy

607

Dane świątyni
Budulec

drewno

Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}
Strona internetowa

Hōryū-ji (jap. 法隆寺 Świątynia Rozkwitu Prawa) – jedna z najstarszych świątyń buddyjskich w Japonii, w mieście Ikaruga w prefekturze Nara, w 1993 roku wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Świątynię wzniesiono w 607 roku na polecenie księcia Shōtoku. Budowniczymi byli mistrzowie sztuki budowlanej z Korei, którzy wznieśli wszystkie japońskie świątynie i klasztory w okresie Asuka. Jest to, obok budowli w Korei, jedyny przykład budownictwa chińskiego tego okresu.

Klasztor ten należał do szkoły hosso, będącej odpowiednikiem chińskiej szkoły faxiang. W 670 r. świątynia została zniszczona przez pożar. Odbudowano ją w 708 r. Z pierwotnych zabudowań zachował się m.in. główny pawilon (kondō), zaliczany do najstarszych, drewnianych budynków na świecie. Do naszych czasów dotrwał także pawilon Yumedono z 738. Pozostałe budowle pochodzą z późniejszego okresu. Kompleks klasztorny dzieli się na dwa, położone obok siebie, zespoły: Sai-in – zespół zachodni oraz Tō-in – zespół wschodni. Starszy jest zespół Sai-in. Na terenie kompleksu Hōryū-ji przechowywanych jest wiele cennych zabytków sztuki japońskiej, m.in. rzeźby sakralne z przełomu VI i VII wieku, a także wyroby rzemiosła artystycznego, malowidła (freski) i rękopisy.

Bibliografia

  • Encyklopedia sztuki starożytnej, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1974, str. 219-220
  • Barucki, Tadeusz: Architektura Japonii, Wydawnictwo Arkady, 1988 ISBN 83-213-3390-7
  • Tubielewicz, Jolanta: Nara i Kioto, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1983, ISBN 83-221-0177-5

Linki zewnętrzne

Galeria