Stanisław Królak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Królak
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 stycznia 1931
Warszawa

Data śmierci

31 maja 2009

Obywatelstwo

polskie

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Odznaka Zasłużony Mistrz Sportu
VIII Wyścig Pokoju, Stanisław Królak na Stadionie Dziesięciolecia w Warszawie
Grób na cmentarzu parafialnym w Zerzniu

Stanisław Królak (ur. 26 stycznia 1931 w Warszawie, zm. 31 maja 2009[1]) – polski kolarz szosowy i trener kolarski. Pierwszy polski zwycięzca Wyścigu Pokoju w 1956.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława. W karierze sportowej reprezentował stołeczne kluby Sarmata i Legia. W 1961 ukończył Studium Pomaturalne przy Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Początkowo pracował jako instruktor i trener kolarski w klubach Gwardia, Legia, Polonia, Sarmata i Spójnia. W 1949 pierwszy raz wziął udział w zawodach kolarskich i wygrał wyścig o „Puchar Życia Warszawy”. W 1952 wystartował pierwszy raz w Wyścigu Pokoju. 15 maja 1956 na mecie w Pradze jako pierwszy Polak w historii wygrał ten wyścig (w jego trakcie triumfował w jednym etapie).

Inne osiągnięcia:

  • Dwukrotny indywidualny mistrz Polski w wyścigu ze startu wspólnego w latach 1952 i 1955, wicemistrz z 1953, brązowy medalista z 1958.
  • Czterokrotny drużynowy mistrz Polski w wyścigu ze startu wspólnego w latach 1950, 1953, 1954 i 1955.
  • Indywidualny mistrz Polski w wyścigu górskim w 1952.
  • Indywidualny mistrz Polski w wyścigu przełajowym w 1955.
  • Dwukrotny drużynowy mistrz Polski na torze na 4000 m na dochodzenie w latach 1950 i 1954.
  • Uczestnik mistrzostw świata w wyścigu szosowym w latach 1953, 1955 i 1958.
  • Siedmiokrotny uczestnik Wyścigu Pokoju: 1952, 1953, 1954, 1955, 1956, 1958 i 1961.
  • Pięciokrotny uczestnik Wyścigu Dookoła Polski: 1953, 1955, 1956, 1958, 1960.

Po zakończeniu kariery sportowej prowadził z jednym z rzemieślniczych pawilonów usługowych przy ul. Marchlewskiego (od 1990 al. Jana Pawła II) w Warszawie sklep i warsztat rowerowy[2].

Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Zerzniu (w warszawskiej dzielnicy Wawer)[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W kulturze masowej[edytuj | edytuj kod]

Odniesienia do Stanisława Królaka pojawiły się w odcinku 9. pt. „Po obu stronach muru” serialu telewizyjnego Dom z 1982 w reżyserii Jana Łomnickiego. Najpierw został w nim wyemitowany fragment transmisji ze zwycięstwa w Wyścigu Pokoju 1956, a następnie główny bohater Andrzej Talar (Tomasz Borkowy) odwiedzając Ewę Szymosiuk (Halina Rowicka) wita ją słowami: Może wypijemy za zwycięstwo Królaka?

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zmarł Stanisław Królak, onet.pl, 1 czerwca 2009 [zarchiwizowane z adresu 2009-06-08].
  2. 85 lat temu urodził się Stanisław Królak. dzieje,pl, 18 lipca 2016. [dostęp 2023-07-03].
  3. Kto czyta „Kurier“, wie więcej, „Kurier Wawerski” (18), 2017, s. 4.
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 kwietnia 2008 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2008 r. nr 80, poz. 705).
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 lutego 2000 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2000 r. nr 13, poz. 278).
  6. Uchwała Rady Państwa z dnia 29 maja 1953 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1953 r. nr 57, poz. 720).