Stephan El Shaarawy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stephan El Shaarawy
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Stephan Kareem El Shaarawy

Data i miejsce urodzenia

27 października 1992
Savona

Wzrost

178 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Roma

Numer w klubie

92

Kariera juniorska
Lata Klub
2001–2006 Legino
2006–2008 Genoa CFC
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2008–2011 Genoa CFC 3 (0)
2010–2011 Calcio Padova (wyp.) 29 (9)
2011–2016 AC Milan 82 (21)
2015 AS Monaco (wyp.) 15 (0)
2016 Roma (wyp.) 16 (8)
2016–2019 Roma 93 (26)
2019–2021 Shanghai Shenhua 16 (1)
2021– Roma 58 (8)
W sumie: 312 (73)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2008  Włochy U-16 8 (4)
2008–2009  Włochy U-17 15 (2)
2010  Włochy U-18 3 (1)
2010–2011  Włochy U-19 5 (1)
2011–2012  Włochy U-21 5 (3)
2012–  Włochy 29 (6)
W sumie: 65 (17)
  1. Aktualne na: 2 kwietnia 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 5 września 2019.
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji
brąz Brazylia 2013

Stephan Kareem El Shaarawy, ‏ستيفان الشعراوي, Stifan asz-Szarawi (ur. 27 października 1992 w Savonie) – włoski piłkarz egipskiego pochodzenia występujący na pozycji napastnika we włoskim klubie AS Roma oraz reprezentacji Włoch.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Genoa[edytuj | edytuj kod]

El Shaarawy rozpoczął karierę w regionalnym klubie z Serie A, Genoa CFC. Dołączył do zespołu mając 14 lat. Swój debiut zaliczył 21 grudnia 2008 mając wtedy 16 lat i 55 dni.

Padova (wypożyczenie)[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 2010 roku El Shaarawy został wypożyczony do klubu z Serie B. Szybko stał się kluczowym zawodnikiem zespołu i pod koniec sezonu został nominowany do nagrody najlepszego zawodnika Serie B.

Milan[edytuj | edytuj kod]

2011/2012[edytuj | edytuj kod]

25 czerwca 2011 roku El Shaarawy podpisał kontrakt z występującym w Serie A Milanem. Zadebiutował 18 września w wygranym 3:1 meczu z Napoli. Trzy dni później zastąpił kontuzjowanego Alexandre Pato. Swoją pierwszą bramkę zdobył w zremisowanym meczu z Udinese.

W ciągu pierwszych 6 miesięcy pobytu w klubie z Mediolanu El Shaarawy zagrał jeszcze w 7 spotkaniach.

2012/2013: Przełomowy sezon.[edytuj | edytuj kod]

25 lipca 2012 El Shaarawy podpisał nowy 5-letni kontrakt z Milanem. 3 października strzelił swoją pierwszą bramkę w Lidze Mistrzów przeciwko Zenitowi stając się w wieku 19 lat i 242 dni najmłodszym strzelcem bramki dla Milanu w tych rozgrywkach. Strzelił dwa gole w derbach przeciwko SSC Napoli ratując Milan przed utratą 3 pkt. El Shaarawy kontynuował swoją znakomitą formę zdobywając dwa kolejne gole w meczu z Calcio Catania, który zakończył się wynikiem 1:3 na korzyść Milanu. Następnie dołożył po golu w wygranych meczach z Torino FC (4:2) i z Delfino Pescara 1936 (4:1). Zakończył pierwszą połowę sezonu jako król strzelców Serie A z 14 golami i 16 golami dla Milanu.

28 lutego 2013 przedłużył kontrakt do czerwca 2018 roku.

El Shaarawy i Robinho przed towarzyskim spotkaniem z Realem Madryt. Sierpień 2012

2013/2014: Sezon kontuzji

2 lipca 2013 mediolański klub oficjalnie ogłosił, że El Shaarawy nie odejdzie podczas letniego okienka transferowego. 20 sierpnia 2013 strzelił swojego pierwszego gola od czasu lutego 2013 przeciwko PSV Eindhoven w Fazie Kwalifikacyjnej Ligi Mistrzów. Z powodu wielu kontuzji w pierwszej połowie sezonu wystąpił tylko 7 razy dla Milanu. 28 grudnia, z powodu operacji stopy, nie grał przez kolejne dziesięć tygodni.

Powrócił do gry 11 maja 2014, zagrał w meczu z Atalanta BC przegranym dla Milanu 1:2.

2014/2015

W pierwszym meczu nowego sezonu El Shaarawy asystował Hondzie w meczu przeciwko S.S. Lazio. Dnia 8 listopada 2014 zdobył bramkę po 622 dniach bez gola, zawodnik celebrując bramkę padł na kolana ze łzami w oczach. Niedługo potem ponownie doznał kontuzji. 24 maja 2015 roku, po długiej nieobecności na boisku El Shaarawy trafił dwukrotnie do bramki Torino. Mecz zakończył się zwycięstwem Milanu 3-0.

Monaco[edytuj | edytuj kod]

13 lipca 2015 roku, po przejściu testów medycznych oficjalnie został zawodnikiem klubu z księstwa. Zadebiutował 28 lipca w meczu 3 rundy kwalifikacyjnej Ligi Mistrzów przeciwko BSC Young Boys. W rewanżu zdobył swoją pierwszą bramkę. Przed rozpoczęciem styczniowego okna transferowego El Shaarawy po rozegraniu 24 oficjalnych spotkań został odsunięty od zespołu aby nie rozegrać 25 spotkania, które aktywowałoby klauzulę wykupu zawodnika.

Roma[edytuj | edytuj kod]

26 stycznia 2016 roku, El Shaarawy dołączył do AS Romy na zasadzie wypożyczenia do 30 czerwca 2016. Umowa zawiera opcję pierwokupu skrzydłowego za 13 milionów euro przez zespół z Rzymu po zakończeniu obecnego sezonu.

Shanghai Shenhua[edytuj | edytuj kod]

8 lipca 2019 roku, chiński klub Shanghai Shenhua wykupił El Shaarawyego z AS Romy za 16 milionów euro a sam piłkarz podpisał 3 letni kontrakt dzięki któremu otrzyma 15 milionów euro na sezon.

Statystyki klubowe[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na dzień 2 kwietnia 2023)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Europa[a] Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Genoa CFC 2008/09 Serie A 1 0 - - 1 0
2009/10 2 0 - - 2 0
Ogólnie 3 0
Calcio Padova 2010/11 Serie B 29 9 1 0 - 30 9
AC Milan 2011/12 Serie A 22 2 4 2 2 0 28 4
2012/13 37 16 1 1 8 2 46 19
2013/14 6 0 - 3 1 9 1
2014/15 18 3 1 0 - 19 3
Ogólnie 82 21 6 3 13 3 101 27
AS Monaco (wypoż) 2015/16 Ligue 1 15 0 - 9 3 24 3
AS Roma (wypoż) 2015/16 Serie A 16 8 - 2 0 18 8
AS Roma 2016/17 Serie A 32 8 4 2 8 2 44 12
2017/18 33 7 1 0 10 2 44 9
2018/19 28 11 1 0 4 0 33 11
Shanghai Shenhua 2019 Chinese Super League 10 1 3 3 - 13 4
2020 6 0 - - 6 0
Ogólnie 16 1 3 3 0 0 19 4
AS Roma 2020/21 Serie A 10 1 0 0 4 1 14 2
2021/22 27 3 1 0 8 4 36 7
2022/23 21 4 2 0 8 1 31 5
Ogólnie 58 8 3 0 20 6 81 14
Ogólnie w karierze 313 73 18 8 66 16 397 97

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Debiut w reprezentacji Włoch U-17 zaliczył w październiku 2008 roku. Występował w Mistrzostwach Europy U-17 oraz w Mistrzostwach Świata U-17.

15 sierpnia 2012 zadebiutował w dorosłej reprezentacji w towarzyskim meczu z Anglią (1:2). 14 listopada 2012 zdobył swoją pierwszą bramkę w drużynie narodowej. W towarzyskim spotkaniu pokonał trafieniem prawą nogą bramkarza reprezentacji Francji Hugo Llorisa.

Z powodu wielu kontuzji i ominięcia większości sezonu 2013-2014, nie został powołany do kadry Włoch na Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2014.

Styl gry[edytuj | edytuj kod]

Od przełomowego sezonu 2012/13 El Shaarawy uznawany jest za zawodnika z dużym potencjałem. Gra przeważnie na lewym skrzydle, ale może grać również jako ofensywny pomocnik lub cofnięty napastnik. Jest znany ze swojego przyśpieszenia, zwinności, dryblingu i umiejętności technicznych. Potrafi potężnie uderzyć spoza pola karnego. Jest on również znany z precyzyjnych podań i tworzenia przestrzeni dzięki solidnemu „first-touch”.

Jego styl gry porównywany jest nieco do Cristiano Ronaldo. El Shaarawy cytuje, że jego wzorem do naśladowanie jest były rozgrywający Milanu, Kaká. Była legenda Milanu José Altafini porównuje El Shaarawego do Neymara oraz siedmiokrotnego zdobywcy złotej piłki Lionela Messiego. „El Shaarawy przypomina mi Neymara i Messiego. Mają niskie położenie środka ciężkości. Grają z piłką przyklejoną do ich stóp. On już udowodnił, że jest dobrym graczem. Ważne, aby nie dać mu za dużo luzu.”

Sponsoring[edytuj | edytuj kod]

W 2012 roku, El Shaarawy podpisał umowę sponsorską z amerykańskim dostawcą sprzętu i odzieży sportowej, Nike. Pojawił się on także w reklamie Nike Green Speed II wraz z takimi zawodnikami jak Mario Götze, Eden Hazard, Raheem Sterling, Christian Eriksen i Theo Walcott w listopadzie 2012.

25 lipca 2013 roku EA Sports za pośrednictwem strony na Facebooku ogłosiło, że El Shaarawy pojawi się na włoskiej okładce gry FIFA 14.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

  • Puchar konfederacji 2013: 3. miejsce

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • Mistrzostwa Europy U-17: 11 turnieju
  • Najlepszy zawodnik w Serie B (1): 2011
  • Najlepszy młody zawodnik Serie A (1) 2012
  • Pallone d’Argento (1): 2012-13

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Uwzględniono: Liga Europy UEFA – 1 (0)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]