Nicola Zalewski
Nicola Zalewski w barwach AS Roma (2023) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
23 stycznia 2002 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo |
włoskie | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
175 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer w klubie |
59 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Nicola Zalewski (ur. 23 stycznia 2002 w Tivoli) – włosko-polski[1] piłkarz, występujący na pozycji pomocnika we włoskim klubie AS Roma oraz w reprezentacji Polski. Uczestnik Mistrzostw Świata 2022 oraz Mistrzostw Europy 2024.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Urodził i wychował się we włoskim mieście Tivoli jako syn polskich emigrantów, którzy w 1989 emigrowali z Łomży[2] do Włoch, by osiedlić się w miejscowości Poli[3][2]. Jego ojcem był Krzysztof Zalewski, który zmarł w 2021 roku na nowotwór[4][5]. Zalewski mieszka w Rzymie[6]. Ma starszą siostrę Jessicę[7]. Jego piłkarskim idolem jest Daniele De Rossi[8].
Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]Zaczynał w szkółce USD Zagarolo, jednak szybko trafił do juniorskich zespołów AS Roma. Krok po kroku przechodził kolejne szczeble w drużynach młodzieżowych. Regularnie występował w drużynie Primavery.
Z czasem został włączony do kadry pierwszej drużyny włoskiego klubu. 6 maja 2021 w rewanżowym meczu półfinałowym Ligi Europy UEFA z Manchesterem United zadebiutował w pierwszym zespole Romy. Pomocnik wszedł na boisku w 76. minucie meczu zastępując Pedro Rodrigueza i miał udział przy zwycięskiej bramce dla Romy na 3:2. 9 maja 2021 w meczu z FC Crotone zadebiutował w Serie A. Zawodnik w 80. minucie spotkania zastąpił Bryana Cristante, a następnie zanotował pierwszą asystę w barwach klubu przy bramce Borjy Mayorala na 5:0.
Znalazł się w kadrze Joségo Mourinho na obóz przygotowawczy do sezonu 2021/2022[9]. 26 września 2021 wystąpił po raz pierwszy w Derbach Rzymu z S.S. Lazio (2:3) rozegranych w ramach 6. kolejki Serie A, zmieniając w 82. minucie Ricka Karsdorpa[10]. W całym sezonie wystąpił w 16 meczach Serie A i 1 meczu Pucharu Włoch. Ponadto, wystąpił siedmiokrotnie w meczach Ligi Konferencji Europy UEFA, wieńcząc sezon występem w wyjściowym składzie na wygrany mecz finałowy z Feyenoordem Rotterdam[11].
12 marca 2023 wystąpił w meczu z Sassuolo Calcio (3-4) w którym zdobył swoją pierwszą bramkę w seniorskiej karierze.
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]Od 2017 występuje w młodzieżowych reprezentacjach Polski, począwszy od kadry U-16 do U-20. Jego pierwszym spotkaniem w polskich barwach był rozegrany 27 października 2017 mecz z reprezentacją Holandii do lat 16 zakończony porażką Polski 0:3. W reprezentacji Polski U-17 strzelił dwie bramki, w meczach eliminacyjnych Mistrzostw Europy U-17 z Finlandią (2:1) oraz Portugalią (1:2). Był uczestnikiem Mistrzostw Świata U-20 2019. Na turnieju rozegrał 90 minut w drugim meczu fazy grupowej z Tahiti (5:0) i zanotował asystę przy bramce Dominika Steczyka na 4:0[12].
16 sierpnia 2021 selekcjoner Paulo Sousa powołał go do reprezentacji Polski na mecze eliminacji Mistrzostw Świata 2022 z Albanią, San Marino oraz Anglią[13]. 5 września 2021 w meczu z San Marino zadebiutował w reprezentacji Polski. Wszedł na boisko w 66. minucie zmieniając Tymoteusza Puchacza, a w doliczonym czasie gry zaliczył asystę przy bramce Adama Buksy na 7:1[14].
20 września 2021 został powołany na mecze eliminacyjne z San Marino i Albanią[15], natomiast ze względów osobistych nie uczestniczył w zgrupowaniu[16].
Został powołany do kadry na mundial w Katarze, na którym zagrał w bezbramkowym meczu otwarcia z Meksykiem. Został zmieniony po pierwszej połowie meczu. Na turnieju pojawił się jeszcze na boisku w 71 minucie w przegranym 1-3 meczu 1/8 finału z Francją.
10 czerwca 2024 w meczu towarzyskim z Turcją zdobył zwycięskiego gola na 2:1.
Statystyki
[edytuj | edytuj kod]Klubowe
[edytuj | edytuj kod]- (aktualne na koniec sezonu 2022/2023)
Klub | Sezon | Liga | Liga | Puchar Włoch | Europa[a] | Suma | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | |||
AS Roma | 2020/2021 | Serie A | 1 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 2 | 0 |
2021/2022 | 16 | 0 | 1 | 0 | 7 | 0 | 24 | 0 | ||
2022/2023 | 33 | 2 | 2 | 0 | 12 | 0 | 47 | 2 | ||
Ogólnie | 50 | 2 | 3 | 0 | 20 | 0 | 73 | 2 | ||
Ogólnie w karierze | 50 | 2 | 3 | 0 | 20 | 0 | 73 | 2 |
Reprezentacyjne
[edytuj | edytuj kod]- (aktualne na dzień 8 września 2024)
Reprezentacja | Rok | Mecze | Bramki | Asysty |
---|---|---|---|---|
Polska | 2021 | 1 | 0 | 1 |
2022 | 8 | 0 | 1 | |
2023 | 5 | 0 | 3 | |
2024 | 9 | 2 | 4 | |
Suma | 23 | 2 | 8 |
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]AS Roma
[edytuj | edytuj kod]Indywidualne
[edytuj | edytuj kod]- Golden Boy Web: 2022[17]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Uwzględniono:
Liga Europy UEFA – 13 (0)
Liga Konferencji Europy UEFA – 7 (0).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nicola Zalewski wybrał reprezentację. Zdecydowana deklaracja piłkarza: Wierzyli we mnie od dziecka. [dostęp 2022-12-05]. (pol.).
- ↑ a b Krzysztof Gaweł , Syn polskich emigrantów na ustach Włoch. "To jest talent czystej wody!" [online], natemat.pl, 8 maja 2021 [dostęp 2022-03-22] (pol.).
- ↑ Riccardo Setth , Roma, chi è Nicola Zalewski: polacco di Tivoli tifoso giallorosso [online], gianlucadimarzio.com, 5 października 2019 [dostęp 2022-03-22] (wł.).
- ↑ We wrześniu ojciec płakał z radości i dumy po debiucie syna w reprezentacji Polski. Dziś syn opłakuje tatę [online], Fakt24.pl, 25 września 2021 [dostęp 2023-01-11] (pol.).
- ↑ Zmarł ojciec Nicoli Zalewskiego. Przed śmiercią spełnił swoje największe marzenie: zobaczył debiut syna w reprezentacji Polski [online], Fakt24.pl, 24 września 2021 [dostęp 2023-01-11] (pol.).
- ↑ Z ziemi włoskiej do Polski. Droga do marzeń Nicoli Zalewskiego. [dostęp 2022-12-05]. (pol.).
- ↑ ), Il Romanista: Zalewski show, z Polski do Tivoli [online], asroma.pl, 1 czerwca 2018 [dostęp 2022-03-22] (pol.).
- ↑ Chiara Zucchelli , Chi è Zalewski, l’ultima gemma della Roma. E non azzurra: è di Tivoli, ma ha scelto la Polonia [online], gazzetta.it, 7 maja 2021 [dostęp 2022-03-22] (wł.).
- ↑ Piotr Wiśniewski , Nicola Zalewski, czyli nowa, młoda twarz w kadrze trenera Paulo Sousy [online], laczynaspilka.pl, 16 sierpnia 2021 [dostęp 2022-03-22] (pol.).
- ↑ Aleksander Bernard , Pięć goli w derbach Rzymu. Zalewski zadebiutował u Mourinho [online], sport.pl, 26 września 2021 [dostęp 2022-03-22] (pol.).
- ↑ UEFA.com, Roma-Feyenoord | UEFA Europa Conference League 2021/22 [online], UEFA.com [dostęp 2022-05-26] (ang.).
- ↑ Piotr Kuczkowski , Polska - Tahiti 5:0, 26.05.2019 [online], laczynaspilka.pl, 26 maja 2019 [dostęp 2022-03-22] (pol.).
- ↑ PAP, Nicola Zalewski i Adam Buksa powołani do reprezentacji Polski [online], sport.dziennik.pl, 16 sierpnia 2021 [dostęp 2022-03-22] (pol.).
- ↑ Maciej Piasecki , Wysokie zwycięstwo Biało-Czerwonych w San Marino. Sensacyjny gol gospodarzy [online], natemat.pl, 5 września 2021 [dostęp 2022-03-22] (pol.).
- ↑ PZPN, Powołania na październikowe mecze reprezentacji Polski [online], laczynaspilka.pl, 20 września 2021 [dostęp 2022-03-22] (pol.).
- ↑ Kadra Sousy bez młodej gwiazdy. "Wspieramy go" [online], sport.interia.pl, 4 października 2021 [dostęp 2022-03-22] (pol.).
- ↑ PZPN - Łączy nas piłka [online], www.laczynaspilka.pl [dostęp 2022-11-11] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nicola Zalewski w bazie 90minut.pl
- Nicola Zalewski w bazie National Football Teams (ang.)
- Nicola Zalewski, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2022-03-22] .
- Nicola Zalewski, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2022-03-22] .
- Reprezentanci Polski w piłce nożnej
- Piłkarze AS Roma
- Ludzie urodzeni w Tivoli (Włochy)
- Włosi pochodzenia polskiego
- Urodzeni w 2002
- Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2022
- Uczestnicy Mistrzostw Świata U-20 w Piłce Nożnej 2019
- Reprezentanci Polski U-20 w piłce nożnej
- Reprezentanci Polski U-21 w piłce nożnej
- Włoscy piłkarze
- Uczestnicy Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2024