Przejdź do zawartości

Mario Balotelli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mario Balotelli
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Mario Barwuah Balotelli

Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1990
Palermo

Wzrost

189 cm[1]

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Adana Demirspor

Numer w klubie

9

Kariera juniorska
Lata Klub
2001–2005 AC Lumezzane
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2005–2006 AC Lumezzane 2 (0)
2007–2010 Inter Mediolan 59 (20)
2010–2013 Manchester City 54 (20)
2013–2014 AC Milan 43 (26)
2014–2016 Liverpool 16 (1)
2015–2016 AC Milan (wyp.) 20 (1)
2016–2019 OGC Nice 61 (33)
2019 Olympique Marsylia 15 (8)
2019–2020 Brescia Calcio 19 (5)
2020–2021 AC Monza 12 (5)
2021–2022 Adana Demirspor 33 (18)
2022–2023 FC Sion 18 (6)
2023– Adana Demirspor 8 (4)
W sumie: 360 (147)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2008–2010  Włochy U-21 18 (7)
2010–2018  Włochy 36 (14)
W sumie: 54 (21)
  1. Aktualne na: 1 marca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
II miejsce Polska/Ukraina 2012
Puchar Konfederacji
brąz Brazylia 2013
Strona internetowa

Mario Barwuah Balotelli (ur. 12 sierpnia 1990 w Palermo) – włoski piłkarz, występujący na pozycji napastnika w tureckim klubie Adana Demirspor. Wychowanek Lumezzane. Następnie zawodnik Interu Mediolan, Manchesteru City, AC Milanu i Liverpoolu. Reprezentant Włoch, srebrny medalista Mistrzostw Europy 2012 i brązowy medalista Pucharu Konfederacji 2013.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Początki

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze piłkarskie kroki stawiał w parafialnej drużynie Mompiano (dzielnica Brescii). Jako 16-latek zadebiutował w meczu 3. ligi w barwach A.C. Lumezzane.

Inter Mediolan

[edytuj | edytuj kod]

We włoskiej Serie A debiutował w barwach Interu Mediolan w grudniu 2007 w wygranym meczu z Cagliari (2:0)[2][3]. 5 maja 2010 w finale Pucharu Włoch wygranym 1:0 z AS Roma, został kopnięty przez Francesco Tottiego którego oskarżył o rasizm, w efekcie Totti został zawieszony na cztery mecze w Pucharze Włoch[4]. W sezonie 2009/2010 wraz z drużyną Interu triumfował w rozgrywkach Ligi Mistrzów[5].

Manchester City

[edytuj | edytuj kod]

13 sierpnia 2010 Balotelli podpisał pięcioletni kontrakt z angielskim Manchesterem City[6]. W barwach nowego zespołu zadebiutował 19 sierpnia w meczu kwalifikacji do Ligi Europy z FC Timișoara (1:0). Na boisku pojawił się w 57. minucie spotkania, a kwadrans później zdobył gola, zapewniając zwycięstwo swojej nowej drużynie.

AC Milan

[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2013 Balotelli powrócił na San Siro, by tym razem reprezentować barwy AC Milanu, który kupił włoskiego napastnika z Manchesteru City za ok. 20 milionów euro. Balotelli podpisał 4,5-letni kontrakt, w ramach którego zarabiać miał 5 milionów euro rocznie.

W Milanie zadebiutował 3 lutego w wygranym 2:1, ligowym meczu z Udinese Calcio, strzelając dwie bramki. Sezon 2012/2013 Mario Balotelli zakończył z 12 trafieniami w 13 spotkaniach[7]. Kolejny sezon, który również w całości spędził w Milanie, okazał się jednym z najlepszych w jego karierze pod kątem liczby zdobytych bramek – we wszystkich rozgrywkach zdobył on łącznie 18 goli.

Liverpool

[edytuj | edytuj kod]

25 sierpnia 2014 podpisał trzyletni kontakt z Liverpoolem[8]. Kwota transferu wyniosła 16 mln funtów. W klubie zadebiutował 31 sierpnia w wygranym, 3:0, wyjazdowym meczu 2. kolejki Premier League z Tottenhamem. Swoją pierwszą bramkę dla The Reds strzelił 16 września 2014 w meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów z Łudogorcem Razgrad (2:1). Łącznie w sezonie 2014/2015 zagrał w 28 meczach Liverpoolu i strzelił 4 bramki (3 w pucharach, 1 w lidze).

Powrót do Milanu

[edytuj | edytuj kod]

27 sierpnia 2015 na zasadzie rocznego wypożyczenia powrócił do Milanu[9]. W całym sezonie 2015/2016 Balotelli wystąpił w 23 spotkaniach, strzelając 3 bramki, z czego 1 w Serie A.

OGC Nice

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu Milan nie zdecydował się na wykupienie Balotellego z Liverpoolu. Angielski klub również nie miał zamiaru dalej zatrudniać zawodnika i nie brał pod uwagę jego powrotu do klubu. Włoch, znany z trudnego charakteru i stwarzania ogromnych problemów pozaboiskowych, miał kłopot ze znalezieniem nowego pracodawcy. Mówiło się o zainteresowaniu jego osobą m.in. klubów tureckich[10]. Ostatecznie, pomocną dłoń do piłkarza wyciągnęło OGC Nice. 31 sierpnia 2016 piłkarz podpisał dwuletni kontrakt z francuskim klubem[11]. W Ligue 1 zadebiutował 11 września 2016, strzelając 2 gole w wygranym 3:2 meczu z Olympique Marsylia.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

O jego grę w swojej reprezentacji starała się Ghana, ponieważ z tego kraju pochodzą jego biologiczni rodzice, jednak sam Balotelli wybrał grę w reprezentacji Włoch (kadra do lat 21). W seniorskiej reprezentacji Włoch Balotelli zadebiutował 10 sierpnia 2010 w przegranym 0:1 towarzyskim spotkaniu przeciwko WKS, będącym pierwszym meczem Włochów pod wodzą nowego selekcjonera Cesare Prandellego[12][13][14].

Swą pierwszą bramkę dla reprezentacji zdobył 11 listopada 2011 roku w meczu towarzyskim z Polską, rozgrywanym na Stadionie Miejskim we Wrocławiu[15][13][14].

Wraz z reprezentacją Włoch na Mistrzostwach Europy 2012 zajął drugie miejsce. Na tym turnieju strzelił trzy bramki (jedną w meczu fazy grupowej z Irlandią i dwie w spotkaniu półfinałowym z Niemcami).

Statystyki kariery

[edytuj | edytuj kod]

Statystyki klubowe

[edytuj | edytuj kod]
aktualne na dzień 12 listopada 2023
Klub Sezon Liga Liga Puchary krajowe Europa[16] Ogólnie
Występy Gole Występy Gole Występy Gole Występy Gole
Lumezzane 2005/2006 Serie C1 2 0 0 0 2 0
Inter Mediolan 2006/2007 Serie A 0 0 0 0 0 0 0 0
2007/2008 Serie A 11 3 4 4 0 0 15 7
2008/2009 Serie A 22 8 2 0 6 1 31 10
2009/2010 Serie A 26 9 5 1 8 1 40 11
Manchester City 2010/2011 Premier League 17 6 5 1 6 3 28 10
2011/2012 Premier League 23 13 2 1 6 3 32 17
2012/2013 (j.) Premier League 14 1 2 1 4 1 20 3
AC Milan 2012/2013 (w.) Serie A 13 12 0 0 13 12
2013/2014 Serie A 30 14 1 1 10 3 41 18
Liverpool 2014/2015 Premier League 16 1 7 1 5 2 28 4
AC Milan (wyp.) 2015/2016 Serie A 20 1 3 2 23 3
OGC Nice 2016/2017 Ligue 1 23 15 1 1 4 1 28 17
2017/2018 28 18 1 1 9 7 38 26
2018/2019 10 0 0 0 —ko 10 0
Marsylia 2018/2019 Ligue 1 15 8 0 0 15 8
Brescia 2019/2020 Serie A 19 5 0 0 19 5
Monza 2020/2021 Serie B 12 5 0 0 14 6
Adana Demirspor 2021/2022 Süper Lig 31 12 2 1 13 12
2022/2023 Süper Lig 2 0 0 0 2 0
Sion 2022/2023 Swiss Premier League 18 6 1 0 19 6
Adana Demirspor 2023/2024 Süper Lig 5 3 0 0 5 3
Ogólnie w karierze 357 146 36 15 58 22 456 185

Statystyki reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
aktualne na dzień 7 września 2018[13][14]
Drużyna narodowa Rok M G
 Włochy
2010 2 0
2011 5 1
2012 9 4
2013 13 7
2014 4 1
2015 - -
2016 - -
2017 - -
2018 3 1
Suma 36 14

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Inter Mediolan

[edytuj | edytuj kod]

Manchester City

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Balotelli przyszedł na świat w Palermo, w rodzinie imigrantów z Ghany, jako Mario Barwuah. Rodzina następnie przeprowadziła się na północ Włoch, do Brescii. Mały Mario był chorowity, a jego rodzice byli biedni, więc w roku 1993 pracownicy pomocy społecznej zaproponowali im, by oddali syna pod opiekę rodziny zastępczej, Franca i Silvii Balotellich[3], pochodzenia żydowskiego[17][18]. Nigdy nie został przez nich zaadoptowany formalnie, więc dopiero w wieku 18 lat uzyskał obywatelstwo włoskie i przybrał wtedy nazwisko rodziców zastępczych. Mario regularnie odwiedzał swoich rodziców biologicznych. Twierdzą oni, że syn początkowo miał być pod opieką zastępczą tylko rok, ale potem okres ten przedłużano wbrew ich woli[19].

Ma troje rodzeństwa, Abigail, Enocha (będącego także piłkarzem) i Angel[20].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Profil piłkarza na stronie premierleague.com
  2. Balotelli: "Grazie a tutti, ora devo...". Inter Mediolan, 2007-12-16. [dostęp 2014-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-04)]. (wł.).
  3. a b Piotr Kowalczuk: Lepszy Włoch. Rzeczpospolita. [dostęp 2011-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 marca 2012)].
  4. [1]
  5. Finał Ligi Mistrzów: Bayern Monachium - Inter Mediolan 0:2. Inter najlepszą drużyną Europy, Milito bohaterem meczu (ZDJĘCIA!) [online] [dostęp 2017-03-22] (pol.).
  6. Balotelli signs for City. Manchester City, 2010-08-13. [dostęp 2011-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-16)]. (ang.).
  7. M. Balotelli, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-10-13].
  8. Mario Balotelli oficjalnie piłkarzem Liverpool FC, „Onet Sport”, 25 sierpnia 2014 [dostęp 2017-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2015-05-31] (pol.).
  9. UFFICIALE, BALO 2016. A.C. Milan, 2015-08-27. [dostęp 2015-08-27]. (wł.).
  10. Grupa Wirtualna Polska, Mario Balotelli zaoferowany do Turcji, „WP – SportoweFakty”, sportowefakty.wp.pl, 16 czerwca 2016 [dostęp 2021-10-13] (pol.).
  11. Transfery. Włoch Mario Balotelli w Nicei, „Sport.pl” [dostęp 2017-03-22] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-06] (pol.).
  12. Towarzysko. Włochy – WKS 0:1, nieudany debiut nowego selekcjonera. futbolnet.pl. [dostęp 2010-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-15)]. (pol.).
  13. a b c Balotelli Barwuah Mario. Federazione Italiana Giuoco Calcio. [dostęp 2014-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-25)]. (wł.).
  14. a b c Mario Balotelli. National Football Teams. (ang.).
  15. Do przerwy 1:0 dla Włochów. Rzeczpospolita. [dostęp 2011-11-11].
  16. Liga Mistrzów UEFA – 34 (9); Liga Europy UEFA – 15 (6)
  17. Mario Balotelli – kim jest ten ekscentryczny włoski piłkarz? Smykowski, Tomasz w Polishwords News, 1 lipca 2012
  18. Racism: Italian Nazis abuse Mario Balotelli Bird, Simon w MIRROR, 9 czerwca 2012
  19. Laura Williamson, Nick Pisa: Mario Balotelli's double life: The bitter family feud that haunts the £29m Manchester City target. [w:] Daily Mail [on-line]. 2010-08-05. [dostęp 2014-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-04)]. (ang.).
  20. Yaya Toure convinces Balotelli to visit Ghana [online], allsports.com.gh, 27 listopada 2012 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-01] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]