Przejdź do zawartości

Tel Afek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rezerwat Przyrody Tel Afek
Ilustracja
Moczary w rejonie Tel Afek
Państwo

 Izrael

Data utworzenia

5 czerwca 1979

Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, u góry znajduje się punkt z opisem „Rezerwat Przyrody Tel Afek”
Ziemia32°50′46″N 35°06′43″E/32,846111 35,111944
Ein Afek aerial photo

Tel Afek (hebr. תל אפק) – stanowisko archeologiczne położone w północnej części równiny przybrzeżnej Izraela w pobliżu Zatoki Hajfy. Na terenie tell i zachowanych w otoczeniu mokradeł utworzono w 1979 roku rezerwat przyrody.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Stanowisko archeologiczne Tel Afek
Pozostałości zamku krzyżowców

Badania archeologiczne wskazują, że okolica ta była zamieszkana już w epoce miedzi. W epoce brązu istniało tutaj starożytne miasto portowe Kananejczyków. Z okresu tego pochodzą odkryte pozostałości masywnych murów obronnych. Okolica była także zamieszkana w epoce żelaza. Egipskie dokumenty z czasów panowania faraona Ramzesa II wymieniają miasto jako fenicki port handlowy[1][2]. Po podboju Kanaanu przez Żydów, powstało tutaj biblijne miasto Afek, należące do izraelskiego pokolenia Asera[a][3]. W okresie wypraw krzyżowych w XII i XIII wieku na wzgórzu wybudowano zamek obronny z basztą. Nazywał się on Ricordana (Recordane lub Ricordane). Podczas VI wyprawy krzyżowej w zamku zatrzymał się cesarz Fryderyk II Hohenstauf. Później w pobliżu Tel Afek była położona arabska wioska Wa'arat as-Sarris[4]. Według danych z 1920 roku, istniało tutaj 35 źródeł zasilających rzekę Naaman. W latach 1937–1939 tereny te były systematycznie osuszane, aby przeciwdziałać malarii przenoszonej przez komary. W wyniku tych działań woda z mokradeł została skierowana do kanałów, a następnie wystąpiło zjawisko opadania poziomu wód gruntowych. W rezultacie część tutejszych źródeł wyschła, a obszar bagien zaczął maleć. Następnie, w 1946 roku w rejonie wzgórza został założony kibuc Afek. Począwszy od 1960 roku rozpoczęto pompowanie wody z mokradeł do celów rolniczych. W wyniku nadmiernego eksploatowania, większość pozostałych źródeł wyschła. Ilość wody spadła z 50 mln metrów sześciennych rocznie do zaledwie 2 mln. W latach suchych nastąpił całkowity zanik tutejszych źródeł i strumieni, powodując klęskę suszy. Aby przeciwdziałać tym zjawiskom w 1979 roku podjęto decyzję o utworzeniu rezerwatu przyrody. W następnych latach podjęto szereg działań zmierzających w celu odtworzenia dawnego ekosystemu.

Rezerwat przyrody

[edytuj | edytuj kod]
Szlak turystyczne przez moczary Tel Afek

Rezerwat przyrody Tel Afek obejmuje pozostałości bagien i mokradeł rzeki Naaman. Z typowych roślin występują tutaj tamaryszki, rukiew wodna, trzcina pospolita, jeżyna, krwawnica pospolita, hydrofity i grążel żółty. Największymi tutejszymi zwierzętami są bawoły, których populacja zapobiega nadmiernemu rozwojowi drzew w okolicy, a tym samym utrzymuje podmokły charakter rezerwatu. Z innych ssaków występują tutaj: mangusta egipska, nutria, jeżozwierz indyjski, chaus, dzik i szakal złocisty. W rezerwacie ptactwa można spotkać: łyska, ślepowrona zwyczajnego, krzyżówkę, czaplę nadobną, ibisa kasztanowatego, czajkę szponiastą, cyraneczkę, a także wróblowe, nektarniki i bilbile arabskie. Populacja gadów obejmuje: węże, jaszczurki i żółwie kaspijskie. Z ryb jest między innymi: tilapia, gambuzja pospolita, karp i sum afrykański[5].

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Rezerwat przyrody Tel Afek jest położony w bezpośrednim sąsiedztwie kibucu Afek. Na terenie rezerwatu wytyczono trzy szlaki turystyczne: (1) obejmuje obszar torfowisk, (2) biegnie po torfowisku i miejscach zabytkowych, oraz (3) prowadzi na szczyt wzgórza Tel Afek.

Panorama rezerwatu przyrody Tel Afek

Transport

[edytuj | edytuj kod]

Z rezerwatu wyjeżdża się na południowy zachód na drogę nr 7911, którą jadąc na zachód dojeżdża się do budowanego węzła drogowego z autostradą nr 22 i dalej do miasta Kirjat Bialik i skrzyżowania z drogą nr 4.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zobacz: Księga Jozuego 19,30: „Umma, Afek i Rechob: dwadzieścia dwa miasta i przyległe wioski”. Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pirhya Beck, Moshe Kochavi: A Dated Assemblage of the Late 13th Century BCE from the Egyptian Residency at Aphek. Tel Awiw: 1985, s. 29–42.
  2. Yuval Gadot: Aphek in the Sharon and the Philistine Northern Frontier. Tel Awiw: Uniwersytet Telawiwski, 2006, s. 21-36.
  3. Afek. [w:] Galil Net [on-line]. [dostęp 2013-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (hebr.).
  4. Welcome To Wa'arat al-Sarris. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2013-04-25]. (ang.).
  5. Rezerwat Tel Afek. [w:] INature Info [on-line]. [dostęp 2013-04-25]. (hebr.).