Wielkie Księstwo Bergu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wielkie Księstwo Bergu
Großherzogtum Berg
1806–1813
Flaga
Herb Bergu
Flaga Herb
Położenie Bergu
Stolica

Düsseldorf

Ustrój polityczny

monarchia

Głowa państwa

Wielki książę Napoleon Ludwik Bonaparte

Zależne od

 Francji

Powierzchnia
 • całkowita


17 300 km² (1811) km²

podniesienie do rangi wielkiego księstwa

15 marca 1806

Data likwidacji

1 grudnia 1813

Wielkie Księstwo Bergu (niem. Großherzogtum Berg), także Wielkie Księstwo Kleve i Bergu – dawne państwo niemieckie leżące na terytorium dzisiejszej Nadrenii Północnej-Westfalii, powstałe z podniesienia Księstwa Bergu do rangi wielkiego księstwa. Znajdowało się w przybliżeniu między rzekami Ren, Ruhrą i Sieg. Kraj Związku Reńskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule Księstwo Bergu, w sekcji Historia.

W 1803 roku Berg przeszedł w ręce młodszej linii Wittelsbachów tracąc swój dotychczasowy związek z Bawarią. W ramach reorganizacji terenów niemieckich w 1806 roku Berg stał się wielkim księstwem, którego władcą został szwagier Napoleona Bonaparte, Wielki Admirał i marszałek cesarstwa Joachim Murat.

Gdy w roku 1808 Murat został królem Neapolu, nowym wielkim księciem Bergu został bratanek Napoleona Napoleon Ludwik Bonaparte, który jednocześnie był królem Holandii. Odtąd terytorium księstwa administrowane było przez francuskich urzędników. Krótka historia wielkiego księstwa zakończyła się wraz z klęską Napoleona i na mocy pokoju w 1815 roku księstwo dostało się pod władzę Prus, wchodząc w skład nowej prowincji pruskiej – Jülich-Kleve-Berg, od 1822 roku zwanej Nadrenią.

Herb Wielkiego Księstwa za Joachima Murata
Herb Wielkiego Księstwa za Napoleona Ludwika

Wielcy książęta Bergu[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]